Δρακόλιμνη Ζαγορίων και Σμόλικα

Κοντά στα πανέμορφα Ζαγοροχώρια, ανάμεσα στα κακοτράχαλα και απότομα βουνά της ορεινής Ηπείρου, βρίσκονται δύο « Δρακόλιμνες » , λίμνες δηλαδή που, σύμφωνα με την παράδοση, κατοικούνταν από δράκους.
Η Δρακόλιμνη του Παπίγκου ήταν αυτή που κατοικήθηκε πρώτα από τους περίφημους «Άσπρους» δράκους. Οι δράκοι αυτοί ήταν αρκετά φιλικοί, δεν προκαλούσαν καταστροφές και περνούσαν τον περισσότερο χρόνο στο λημέρι τους. Όλα έβαιναν καλώς γι’ αυτούς, μέχρι που κάποια στιγμή μια λίμνη στο αντικρινό βουνό, τον Σμόλικα, κατοικήθηκε από τους πιο βίαιους και αιμοδιψείς δράκους που υπήρχαν : τους «Κόκκινους». Οι Κόκκινοι άρχισαν να προκαλούν μεγάλες καταστροφές στη γύρω περιοχή, ρίχνοντας τεράστιες πέτρες, ανάβοντας φωτιές και ρημάζοντας τα κοπάδια των βοσκών. Μια πέτρα, μάλιστα, που έριξε ο αρχηγός των Κόκκινων πέτυχε κάποιον από τους «Άσπρους». Αυτή ήταν και η αφορμή για τον πόλεμο που ξέσπασε ανάμεσα στις φατρίες.
Οι δράκοι άρχισαν να μάχονται μεταξύ τους πετώντας πέτρες από τη μία λίμνη στην άλλη. Γι’ αυτό και η λίμνη του Παπίγκου, ενώ περιτριγυρίζεται από κόκκινο έδαφος, στον πυθμένα της είναι γεμάτη από μεγάλες άσπρες πέτρες, ενώ η λίμνη του Σμόλικα παρουσιάζει την αντίστροφη χρωματική αναλογία. Ο πόλεμος ανάμεσα στις φατρίες συνεχιζόταν με τους «Άσπρους» σταδιακά να χάνουν τη μάχη από τους άγριους Ερυθρούς. Για να μην αφανιστεί, λοιπόν, η φατρία των Λευκών, ο αρχηγός της αποφάσισε να εκτελέσει ένα από τα τρομερά ξόρκια που γνώριζε. Το ξόρκι αυτό έκανε το ολόγιομο φεγγάρι να πέσει στη λίμνη του Σμόλικα. Η ορμή και η δύναμη του φεγγαριού ήταν αρκετή για να αφανίσει όλους τους Ερυθρούς. Το ξόρκι, όμως, εξασθένησε τους Λευκούς, καθώς η εκτέλεσή του απαιτούσε τρομερή «ενέργεια». Έτσι, όλοι οι Λευκοί δράκοι έχασαν τις δυνάμεις και το μέγεθός τους και μετατράπηκαν σε μικρά αμφίβια. Τα ζώα αυτά, τα λεγόμενα «δρακάκια», είναι ένα μοναδικό είδος αμφίβιουπου αναπτύχθηκε στην περιοχή και μπορεί να τα δει, ακόμα και σήμερα, οποιοσδήποτε επισκεφτεί την πανέμορφη Δρακόλιμνη στα Ζαγόρια.