ΓΗ. Αν δεν είναι μαντρί προβάτων, ΣΙΓΟΥΡΑ είναι το ΤΡΕΛΟΚΟΜΕΙΟ του Σύμπαντος.

ΓΗ. Αν δεν είναι μαντρί προβάτων, τότε ΣΙΓΟΥΡΑ είναι το ΤΡΕΛΟΚΟΜΕΙΟ του Σύμπαντος, 7 δις και συνεχώς πληθαίνουν, δεν αυξάνουν. Είτε έτσι είτε αλλιώς, I don’t belong here. Γιατί απέτυχαν παταγωδώς όλες οι ιδεολογίες; Διότι η ιδέα μεν γεννήθηκε από ένα φωτεινό ανθρώπινο πνεύμα, η δε εφαρμογή της «γεννήθηκε» από ΙΔΙΩΤΙΚΟ ά-πνευμα. Η όποια ιδεολογία πήρε σάρκα και οστά δια μέσου κανονιστών μοιρασιάς. Ποιός σφετερίστηκε, τροποποίησε, άλλαξε, απειθάρχησε, αγνόησε στο πνεύμα –ως άπνευμα, τους κανονιστές μοιρασιάς, δηλαδή τους νόμους; Ο….. ΙΔΙΩΤΗΣ (=ΗΛΙΘΙΟΣ). Ποιος άλλος παρά μονάχα ο ηλίθιος θα ταύτιζε εννοιολογικά το Δίκαιον με το Νόμο; (Δίκαιον εστίν το προσήκον ενί εκάστω αποδιδόναι. -Πλάτων). Ποια ίδια ιδιότητα έχει ο ιδιώτης; ..και οι κότες στο Λιανοκλάδι ξέρουν. Είναι ΑΗΤΤΗΤΟΣ ! Γη ο πλανήτης των Homo Erectus Idiotus -ποιού sapiens και μαλακίες, ούτε καν των πιθήκων. Τότε ίσως να τρεμόπαιζε μια κεριού φλογίτσα, αλλά… ΓΗ ο πλανήτης ΗΛΙΘΙΩΝ; Το φως των προ- και μετασωκρατικών έλαμψε εκτυφλωτικό. Όμως διαπιστώνουμε πως τίποτα δεν άλλαξε στη ψυχοσύνθεση και στη πνευματικότητα του Homo Idiotus. Γιατί; Η απάντηση έρχεται από τη φύση την ίδια –τον ΜΟΝΟ ΣΟΦΟ ΔΑΣΚΑΛΟ και έχει ως εξής. Λάμπουν φέγγουν φωτίζουν μόνον τ’ αυτόφωτα ουράνια σώματα. Τ’ αστέρια, οι ήλιοι! Είναι «δικό τους» εσωτερικής πηγής εκπορευόμενο φως. Τα δε ετερόφωτα σώματα όσο εγγύτερα σε ήλιο βρίσκονται τόσο λαμπρότερα είναι και τόσο η ψευδαίσθηση του αυτόφωτου παραμονεύει. Όσο η απόσταση μεγαλώνει τόσο αφανή γίνονται. Στην ανθρώπινη αναλογία τώρα. Ήλιος ο δάσκαλος, πλανήτης μαθητής. Προσέξτε ξανά τη φύση. Πλανήτης άνευ ηλιακού φωτός αφανής στους οπτίλους μας άρα…. ανύπαρκτος. Δίας. Ετερόφωτος αλλά !!! Έχει ικανή μάζα και με λίγη βοήθεια ηλιακών νετρίνων ακόμα, θα λάμψει ήλιος και αυτός στο στερέωμα. Οι γνώσεις του δασκάλου είναι το φώς του. Όπως είδαμε, σ’ ένα ετερόφωτο σώμα δεν επιφέρει μόνιμο αποτέλεσμα. Η σοφία όμως του δασκάλου, αυτό το κάτι διαφορετικό, το διεισδυτικό (το νετρίνο) είναι που θα αυξήσει την πνευματική σου μάζα, ώστε κι εσύ εν καιρώ να εκπυρωθείς αίφνης και φωταυγείς ως νέο αστέρι, ως νέο πετράδι στο σύμπαν-στολίδι ΚΟΣΜΟ του ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ! Στο ΑΫΛΟ! Ας τρέξουμε τα δυο βίντεο της αναλογίας μαζί, το ‘να πάνω τ’ άλλο κάτω (streamlines). Αστέρας – Δάσκαλος πάνω και Πλανήτης – Μαθητής κάτω. Ο αστέρας – δάσκαλος εκπέμπουν {φως+νετρίνα} – {γνώση+σοφία} αντιστοίχως. Πλανήτης – μαθητής δέχονται αντιστοίχως. Αυτό που ποσοστιαία σχεδόν ολοκληρωτικά αυξάνει τη μάζα –πνεύμα των δεκτών αντίστοιχα είναι τα νετρίνα-σοφία αντίστοιχα. Εδώ τώρα παίζεις με σχέσεις μαζών αστέρα πλανήτη για να υπολογίσεις πότε ο πλανήτης θα μετατραπεί κι αυτός σε ήλιο. Στο περίπου ανάλογο συμβαίνει με δάσκαλο μαθητή. Αν ο πλανήτης είναι τόοοσο μικρός, άμαζος δηλαδή, όσο ένας αστεροειδής ας πούμε, τότε συγγνώμη κι όλας δικέ μου, θα περιμένεις πολύ να γενεί ο νέος λαμπερός αστρομπεμπές. Μα πάρα πολύ! Έτσι, ή μάλλον ΚΑΙ έτσι, συμπληρωματικώς δε μιας άλλης εξήγησής μου ερμηνεύω το γεγονός της αφλογιστίας του δήθεν πνεύματος που διαθέτει ο Homo Idiotus Erectus! Οι δύο συμπληρωματικές αλλήλοις ερμηνείες. Χμμ! Να έχουμε πάντα υπ’ όψιν ότι ναι μεν το αίτιον προηγείται του αποτελέσματος, ΑΛΛΑ!! Άπαξ και εμπλακούν σε κλειστό βρόχο ανάδρασης, τότε τα πράγματα περιπλέκονται άγρια. Τότε ακόμη και η θεωρεία του χάους για να καταφέρει να βρει άκρη στο λαβύρινθο των αλληλοδιαπλεκομένων βρόχων, θα χρειαστεί ένα μίτο της Αριάδνης. Ένα νέο μαθηματικό κλάδο. Τα μπαγάσικα μαθηματικά! Α! δε ξέρω πως και τι, μη με ρωτάς. Του λόγου μου φυσικός ήθελα να γίνω. «……….. από ΟΡΓΗ για τους αιώνες που δεν θα ΥΠ – ΑΡΧΩ» έπρεπε να πεις δάσκαλε! Αλλά και πάλι. Τι αστροπελέκι ήταν αυτό; ΠαναΖΙα μου! Θα το βρω το path και θ’ ανταμώσουμε. Ξέρεις… είμαι pathfinder. Όχι στα όρη στα πεδινά σε μάρες κι ερήμους, αλλά σε κάτι σύνεγγες της φύσης. Στη φυσική. Έχουμε να πούμε τόσα πολλά δάσκαλε! Λιαντίνη μου, σ’ ευχαριστώ πολύ για τα νετρίνα σου!!! Χάρηκα πολύ που τα ‘παμε. Bis bald, ja? Αυτόφωτο πνεύμα μου, Λιαντίνη μου, ήδη οι κατά 5 γενιές μακρύτερα από σένα άνθρωποι αποκαλύπτονται ότι σκοτεινοί ετερόφωτοι είναι. Κάθε φωτισμένος άνθρωπος είναι αυτόφωτος από την εσωτερική «τριβή» του αεικίνητου πνεύματος του. Στους αιώνες που έρχονται και θα παρέρχονται, σαν πεφταστέρια κυριολεκτικά θα προσεγγίζουν τη Γη, μέχρις το «νήμα» της ζωής τους να αποκαεί. Μέχρι εκεί όμως. Εδώ δεν μπορούν ν’ αφυπνιστούν, θα εκπυρωθούν οι άνθρωποι; Δε βρέθηκε τόσες χιλιάδες χρόνια τρόπος αυτή η εκπύρωση να σκανδαλιστεί εν είδη πυρηνικής αντίδρασης. Τα γουρούνια Δημήτρη μου είναι ευτυχισμένα να κυλιούνται γρυλίζοντας στις λάσπες, ό,τι και να τους λες. Τα πρόβατα να μηρυκάζουν μ’ ένα απλανές ηλίθιο βλέμμα και να πέρδονται ταυτοχρόνως. Άστα να παν’ στο διάολο, αφού στο βασίλειο της κόλασης έτσι κι αλλιώς ζούνε. Μην παρασύρεσαι από τις διαμαρτυρίες τους. Δεν είναι διαμαρτυρίες. Είναι τα γρυλίσματα και τα βογγητά ικανοποίησης από το κύλισμα τους στη λάσπη και το βούρκο, αλλά και στα ζεματιστά γεμάτα πίσσα καζάνια στα οποία πλατσουρίζουν ευτυχισμένοι. ΤΟ ΦΩΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗ ΜΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ HOMO ERECTUS IDIOTUS. ΤΟ ΦΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΛΑΣΗ ΓΙΑ ΟΝΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ, ΚΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΟΡΓΑΝΙΚΑ ΜΟΡΙΑ. Η ΦΩΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ Η ΚΟΛΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΓΟΥ. ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ Α-ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟ ΤΟΥ ΑΤΜΟΥ. [ Το ‘χω ξαναπεί. Κάποιος υπερδιαστασικός χαρτογιακάς εκεί στο τμήμα έκδοσης διαβατηρίων της υπηρεσίας αντισυμπλεκομένων βρανών, κάποια χοντρομαλακία έκανε . Ούτε που σήκωσε το βλέμμα του ο μαλάκας να δει τις μορφές μας. Που μας πέταξες ρε μπινέ εδώ κάτω στον πλανήτη ηλιθίων; Κοχλάζει η οργή μου για σένα. Θα σε παλουκώσω ρε τσουτσέκι σ’ ένα σκοτίνιο να βολοδέρνεις επ’ άπειρον στα χειρότερα σκοτάδια του ανύμπαντος! Σου ‘ρχομαι γαμιόλη! ] ΑΝΑΓΚΗ, ΚΡΑΤΕΙ ΓΑΡ ΠΑΝΤΩΝ; ΟΚΕΫ! ΑΝΑΓΚΗ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΜΗΛΟ, ΤΟ ΜΗΛΟ ΝΑ ΦΑΕΙ, ΝΑ ΧΩΝΕΨΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΜΙΑ ΔΑΓΚΩΝΙΑ ΔΕ ΛΕΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. ΟΛΟΚΛΗΡΟ! ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΤΣΑΝΙ! ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΠΤΩΧΟΙ ΤΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ; ΠΟΙΟΣ ΤΟ ‘ΠΕ! Ο ΓΠΕΜΠΕΛΣ; (μακάριοι και μακαρόνια !!!) ..κι ένα τελευταίο για τους έλληνες, ειδικά (special) γι αυτούς. Ομονοούντων αδελφών συμβίωσις, παντός τείχους ισχυροτέρα. –Αντισθένης