ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ?

Σε επεισόδιο της θρυλικής σειράς επιστημονικής φαντασίας Σταρ Τρεκ το αστρόπλοιο ανταποκρίνεται σε ένα σήμα κινδύνου που προέρχεται απο τον πλανήτη Σκάλος. Φτάνοντας εκεί ο κάπταιν Κερκ και η παρέα του ανακαλύπτουν μια όμορφη πλην άδεια πόλη ,στην οποία δεν υπάρχουν άλλα σημεία ζωής εκτός απο κάποιους ήχους που μοιάζουν με βουητά μελισσών.
Οι ήχοι δεν είναι παρά η απόπειρα των κατοίκων που προσπαθούν να επικοινωνήσουν με το πλήρωμα του <Εντερπράιζ> έχοντας δηλητηριαστεί απο ακτινοβολίες που προέρχονται από τον πυρήνα του πλανήτη ,ο μεταβολισμός τους έχει επιταχυνθεί ασύλληπτα ,με αποτέλεσμα να ζουν κατα κάποιο τρόπο σε μία άλλη χρονική διάσταση . Κινούνται και ζούν υπερβολικά γρήγορα για να τους αντιληφθούν οι άνθρωποι του <Εντερπράιζ>. Οι υπερβολικά επιταχυμένες ομιλίες τους ακούγονται σαν βουητό μέλισσας.
Ο κέρκ πίνει λίγο σκαλοσιανό νερό και ο μεταβολισμός του επιταχύνεται, με αποτέλεσμα να μπορέσει να έρθει σε επαφή με τους κατοίκους του πλανήτη Σκαλος.Στα μάτια του Κερκ το πλήρωμα και τα όργανα του <Εντερπράιζ> είναι παγιδευμένα σε ένα αιώνιο άχρονο τώρα,είναι όλοι φαινομενικά <πετρωμένοι>αφού ο χρόνος κυλά ασύγκριτα βραδύτερα γι'αυτούς. Ο Κερκ αδυνατόντας να επικοινωνήσει με το πληρωμά του κάνει ένα κόλπο,ηχογραφεί μια κασέτα πληροφορώντας το πλήρωμα για την κατάσταση. Στο τέλος βέβαια υπάρχει χάπι έντ ο Δρ Μακόι βρίσκει το αντίδοτο και ο Κερκ επιστέφει στην κανονική διάσταση χρόνου.
Είναι αλήθεια πως η καλή επιστημονική φαντασία έχει εξετάσει πολλές φορές από τις πτυχές του θέματος του χρόνου και ορισμένα διηγήματα διαθέτουν εκτός απο εντυπωσιακή αληθοφάνεια και ενα γνήσιο και βαθύ προβληματισμό.Για παράδειγμα το six Fingrs of Time του Ρ.Λάφερτι είναι ένα από αυτά.Σε αυτό ο πρωταγωνιστής είναι ένας υπάλληλος που ανακαλύπτει πως έχει τη δυνατότητα να μεταβαίνει σε μια <<βραδύτερη>> χρονική διάσταση- κοντολογίς σαν τον κάπταιν Κερκ.Εκμεταλλεύεται τελικά αυτήν του την ιδιότητα για να αποκτήσει μόρφωση και γνώση και να καταφέρει ο,τι θα κατάφερνε ένας άνθρωπος αν ζούσε μερικές χιλιάδες χρόνια!
Θεωρούμε το χρόνο ως που μας έχει εμποτίσει η επικρατούσα φυσική φιλοσοφία και η καθημερινή μας αντίληψη.Η πάγκοινη συναίνεση είναι πως ο χρόνος είναι όπως τον όρισε ο Νεύτονας.Ο απόλυτος χρόνος, ο αλήθινος και μαθηματικός, χωρίς σκέση με οτιδήποτε εξωτερικό, ρέει ομοιόμορφα και καλείτε διάρκεια.Ο σχετικός,φαινομενικός ή κοινός χρόνος είναι το αισθητό και εξωτερικό μέτρο ενός μέρους οποιασδήποτε διάρκειας (ίσου ή άνισου) της κίνισης.Τέτοια είναι τα μέτρα των ωρών,των ημερών,των μηνών κ.λ.π. Που συνήθως χρησιμοποιούμε στη θέση του αληθινού χρόνου.Είναι έτσι όμως? Κάθε δογματική αντίληψη είναι εξαρχής λανθασμένη, επειδή απλούστατα είναι δογματική.Όταν δεχόμαστε ότι <<κάτι>> είναι <<κάτι>>, αποκλείουμε αυτομάτως να είναι <<κάτι άλλο>>.Κι έτσι μπορεί να ανοίγουμε μεν μια πόρτα, αλλά κλείνουμε χιλιάδες άλλες.Όμως στο άπειρο σύμπαν που ζούμε, μια τέτοια πράξη ισοδυναμεί με το να κατασκευάζουμε μόνοι τις αλυσίδες που μας κρατούν δέσμιους.