Ο ΨΥΧΙΚΟΣ ΒΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ

Πώς βλέπει ο Χριστιανισμός την Γυναίκα.

Μέγας Σωκράτης (Ολόκληρο Ντοκιμαντέρ)

Το φορολογικό σύστημα της αρχαίας Αθήνας

Βασικές αρχές: 1) Άμεση φορολογία, 2) Οι πενέστεροι είναι αφορολόγητοι. Ο άνθρωπος είναι ζώο πολιτικό. Ο άνθρωπος δεν είναι ούτε ζώο θρησκευτικό, όπως θέλουν να τον παραστήσουν οι διάφορες θρησκείες, ούτε ζώο οκονομικο-παραγωγικό, όπως θέλουν να τον παρουσιάσουν οι διάφορες οικονομικές θεωρίες και ιδιαίτερα ο μαρξισμός. Δεν είναι καν ζώο εργαζόμενο. Δε ζει για να εργάζεται, όπως η μέλισσα, αλλά εργάζεται για να ζει. Ο άνθρωπος είναι ζώο πολιτικό κι εκείνο που κυρίως τον ενδιαφέρει δεν είναι τόσο η οικονομική ανάπτυξη, όσο η συμμετοχή στην πολιτική απόφαση. Γιατί η πολιτική απόφαση είναι εκείνη που θα ρυθμίσει και την οικονομική ανάπτυξη, αυτή, η πολιτική απόφαση, είναι η υποδομή των ανθρώπινων κοινωνιών και όλα τα άλλα, και η οικονομική ανάπτυξη μαζί, είναι το εποικοδόμημα και εξαρτώνται από το χαρακτήρα του πολιτεύματος. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας πάντα θα βοηθάει τον άνθρωπο σ' όλους τους τομείς της ζωής του. Όμως η σωστή χρήση της θα διέπεται πάντα από τους πολιτικούς θεσμούς, από το πολίτευμα. Έτσι η Ιστορία έχει καταστήσει πασιφανές ότι η Δημοκρατία είναι πιο αποτελεσματική και κάνει τη ζωή του ανθρώπου πιο ευχάριστη, πιο ευτυχισμένη, πιο παραγωγική από άποψη πνευματική και πιο εναρμοσμένη στον άνθρωπο από άποψη υλική και οικολογική - ακόμα κι αν η τεχνολογία της είναι υποδεέστερη. Αυτό δεν καταδεικνύει ο Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός, παρά τις ελλείψεις και τα ελαττώματα που θα μπορούσε κανείς να του καταλογίσει; Αν το σύγχρονο οικονομικό ιδεώδες είναι η αλληλεξάρτηση, που υπάρχει στην παγκόσμια αγορά, το οικονομικό ιδεώδες της αρχαίας ελληνικής πόλης - κράτους ήταν η αυτάρκεια (Αριστ. Πολ. Α, 1252β 27-30). Η αυτάρκεια σαν βασικό οικονομικό αίτημα βρίσκεται σε όλες τις μικρές κοινωνίες, παρά το εμπόριο που αναπτύσσεται κατά καιρούς και κατά τόπους, και το οποίο δεν θεραπεύει πάντα ανάγκες ζωτικές. Η οικονομική αλληλεξάρτηση συμπορεύεται με την κεφαλαιοκρατική ανάπτυξη και από πλευρά πολιτική προϋποθέτει το μεγάλο συγκεντρωτικό και με ολιγαρχικούς θεσμούςοργανωμένο κράτος, ενώ από πλευρά τεχνική προϋποθέτει την εξέλιξη των συγκοινωνιών και των επικοινωνιών. Γιατί ακόμα και αν υποθέσουμε πως υπάρχει η πρώτη, (η ολιγαρχική πολιτική προϋπόθεση) και δεν υπάρχει και η δεύτερη (η ανάπτυξη της επικοινωνίας), τότε το μεγάλο συγκεντρωτικό κράτος, θα στηρίζεται κυρίως στην προσπάθεια για αυτάρκεια, για λόγους καθαρά τεχνικούς. Όμως όποιο και να είναι το οικονομικό ιδεώδες, όποια κι αν είναι η ανάπτυξη της τεχνολογίας, η πολιτική κατάσταση έχει τον πρωτεύοντα ρόλο. Ο Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός βασιζόταν όχι απλώς στην αποκέντρωση, προς την οποία λένε ότι τείνουν τα σύγχρονα κράτη, αλλά σε κάτι πολύ πιο δημοκρατικό και πολύ πιο αποτελεσματικό: τον πολυκεντρισμό. Κάθε ελληνική πόλη σχεδόν αποτελούσε κι ένα πολιτικο-πολιτιστικό κέντρο, χωρίς βέβαια να χαθεί ποτέ από τα μάτια των Ελλήνων το ενιαίο του πολιτισμού τους και η έντονη αλληλεπίδραση. Η μελέτη της Ιστορίας αποφαίνεται ότι κανένας πολιτισμός δεν στάθηκε τόσο πολυκεντρικός και συνάμα τόσο ενιαίος, όσο ο Ελληνικός. Ο ελληνικός πολυκεντρισμός είναι προφανής από το γεγονός ότι οι ελληνικές πόλεις - κράτη αναπτύχθηκαν με βάση την ελευθερία και την αυτονομία στον πολιτικό τομέα και την αυτάρκεια στον οικονομικό. «Αυτάρκης γαρ η πόλις, το δε δούλον ουκ αύταρκες» λεει αλλού ο Αριστοτέλης (Πολ. Δ, 1291α, 10). Η αυτάρκεια αυτή των ελληνικών πόλεων στηριζόταν στην φορολόγηση μόνο των πλούσιων μελών της κοινότητας. Και η κοινότητα τα διαχειριζόταν με βάση τις κοινές ανάγκες, λαμβάνοντας υπόψη κυρίως τους πενέστερους. Γι' αυτό και οι Έλληνες μιλούσαν για το Κοινό των Αθηναίων, το Κοινό των Θηβαίων, το Κοινό των Μηλίων, το Κοινό των Ναξίων κλπ. και δεν χρησιμοποίησαν ποτέ τον όρο «κράτος» με την σημερινή έννοια. Οι ευπορότερες τάξεις επειδή είχαν το βάρος της φορολόγησης, είχαν αρχικά μόνο αυτοί πλήρη πολιτικά δικαιώματα, δηλαδή συμμετοχή και στις τρεις λειτουργίες της εξουσίας (ελευθερία πρώτου βαθμού). Οι φτωχότεροι αρχαίοι Έλληνες πολίτες είχαν συμμετοχή μόνο στη νομοθετική λειτουργία της εξουσίας - Εκκλησία του Δήμου ή Απέλλα ή Αλία ονομαζόταν συνήθως το σχετικό πολιτειακό όργανο (ελευθερία δευτέρου βαθμού). Όμως, όπως καθένας το αντιλαμβάνεται, η ελευθερία δευτέρου βαθμού των αρχαίων Ελλήνων ήταν πολύ μεγαλύτερη από αυτή που έχουν οι πολίτες των συγχρόνων Κοινοβουλευτικών Ολιγαρχιών. Και επί πλέον: όσοι είχαν αυτή την ελευθερία δεν πλήρωναν φόρους. Ο Θησέας έφερε τη Δημοκρατία στην Αττική. Όμως επειδή δεν θέσπισε θεσμούς που να εμποδίζουν τη δημιουργία μεγάλων περιουσίων, όπως έκανε αργότερα ο Σόλωνας, γρήγορα οι πλούσιοι γίνανε πιο πλούσιοι και οι φτωχοί φτωχότεροι, με αποτέλεσμα να χάνουν ακόμα και τα πολιτικά τους δικαιώματα (1-3). Έτσι τα πλήρη πολιτικά δικαιώματα, λίγο πριν τον Δράκοντα, τα είχαν πια μόνο οι πλούσιοι (3, 6). Όμως τελικά επικράτησε, με κοινή συναίνεση, η Δημοκρατία σαν πολίτευμα και ελευθερία πρώτου βαθμού δόθηκε σ' όλους, ακόμα και σ' εκείνους που ήσαν ατελείς, αφορολόγητοι. Έτσι είχε αποσυνδεθεί η συμμετοχή στην άσκηση της εξουσίας από την συμμετοχή στα έξοδα του Κοινού, της πόλης. Άλλωστε το δημοκρατικό θεσμικό πλαίσιο παρακώλυσε, όπως βασικά νομοθετήθηκε από το Σόλωνα, το σχηματισμό τεράστιων περιουσιών. Η δόμηση υπέρλαμπρων ιδιωτικών οικημάτων, η με κάθε τρόπο επίδειξη ιδιωτικού πλούτου ήταν αδιανόητη κατά την ακμή της Δημοκρατίας, δηλαδή κατά την κλασική περίοδο. Αν κάποιος έκανε το λάθος της επίδειξης, γρήγορα κάποια πρόσθετη λειτουργία θα του έκοβε την επιδεικτική διάθεση. Το αποτέλεσμα ήταν ότι στη Δημοκρατία οι πλούσιοι πλήρωναν τα έξοδα του Κοινού και οι φτωχοί ασκούσαν την εξουσία: κάτι το αδιανόητο, ακόμη και για το πιο προηγμένο από τα σημερινά πολιτεύματα, όπως είναι ο Κοινοβουλευτισμός δυτικού τύπου, στον οποίο ζούμε. Γιατί ο Κοινοβουλευτισμός και οι ποικιλώνυμες παραλλαγές του δεν είναι παρά ολιγαρχικές πολιτειακές παραλλαγές. Για την κλασική Ελληνική Αρχαιότητα ήταν αναπόφευκτο οι πενέστεροι να έχουν την εξουσία στα χέρια τους. Κι αυτό γιατί ήταν πάντα περισσότεροι και η αρχή να κατισχύει η γνώμη των πολλών είναι η βασική δημοκρατική αρχή. Η κατάσταση αυτή ήταν αποδεκτή από τις πλουσιότερες τάξεις, που χωρίς ιδιαίτερη βαρυγκόμηση ανταποκρίνονταν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις απέναντι στον Δήμο και την Πόλη. Έτσι όμως κερδιζόταν η κοινωνική γαλήνη και η εγκληματικότητα ήταν μηδενική. Φαίνεται πως οι πλούσιοι της Ελληνικής Αρχαιότητας είχαν διαπιστώσει ότι, όπως είναι πολύ δύσκολο να παραμείνεις καθαρός ζώντας ανάμεσα σε βρόμικους, ή υγιής ζώντας ανάμεσα σε αρρώστους, είναι το ίδιο δύσκολο να παραμένεις χορτάτος και να ευημερείς ζώντας ανάμεσα σε πεινασμένους και εξαθλιωμένους. Το δημοκρατικό οικονομικό ιδεώδες δεν ήταν η οικονομική ανάπτυξη. Αυτή λίγο ως πολύ θεωρούνταν σαν κάτι το δοσμένο, το αυτονόητο. Το οικονομικό αίτημα της Δημοκρατίας ήταν η ανακατανομή του πλούτου, η προσπάθεια για να γίνει η ζωή όλων των πολιτών ευφρόσυνη, χαρούμενη, ευτυχισμένη. Ο Επιτάφιος, όπως μας τον διασώζει ο Θουκυδίδης, είναι μια σύντομη περιγραφή της σκέψης και της πράξης της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, κάτι ανάλογο με αυτό που θα το ονομάζαμε σήμερα λόγο απολογητικό του κυβερνητικού έργου ή και προγραμματικές δηλώσεις. Και αναφέρεται βέβαια ο Περικλής στην εμπορική τους ανάπτυξη, αλλά για να πει ότι αυτή την απολάμβανε όλος ο Δήμος των Αθηναίων κι όχι λίγοι προνομιούχοι. Και μια κι έγινε λόγος για τον Επιτάφιο, αξίζει να τονίσουμε ποιο ήταν το πολιτικό ιδεώδες της Δημοκρατίας για το Πανελλήνιο. Γιατί αυτό δεν το επισημαίνει με σαφήνεια ο ολιγαρχικός Αθηναίος ιστορικός, αλλά μπορεί να το οσφρανθεί κανείς και μέσα από τις ολιγαρχικές του γραμμές. Το πολιτικό ιδεώδες της Δημοκρατίας, της Αθήνας, του Δήμου των Αθηναίων, δεν ήταν η ιμπεριαλιστική επέκταση, όπως συχνά λέγεται. Η προσπάθεια των Αθηναίων δημοκρατών ήταν η συνένωση και αλληλοϋποστήριξη των απανταχού ελληνικών πόλεων, έτσι ώστε να ζουν ειρηνικά και ευτυχισμένα, χωρίς φόβο για τους Πέρσες στην Ανατολή και τους Καρχηδονίους στη Δύση. Ο συνήθης ορισμός του ιμπεριαλισμού είναι: η από μια αναπτυγμένη βιομηχανική δύναμη κατάληψη άλλων χωρών, για την απόκτηση φτηνών πρώτων υλών και η χρησιμοποίηση των κατειλημμένων χωρών σαν αγορών των βιομηχανικών της προϊόντων. Η Αθήνα δεν είχε καμιά βιομηχανία ούτε ανάγκη από πρώτες ύλες. Οι κεραμικές της βιοτεχνίες δεν ήταν λιγότερο παραγωγικές από τις αντίστοιχες των άλλων ελληνικών πόλεων και το κοκκινόχωμα της Αττικής επαρκούσε για τις ανάγκες της αττικής αγγειοπλαστικής. Καμιά ξένη, μη ελληνική, πόλη δεν καταλήφθηκε ή προσκλήθηκε να συμμετάσχει στη Δηλιακή Συμμαχία. Στη Δηλιακή Συμμαχία ήταν μόνο ελληνικές πόλεις. Όταν όμως οι Αθηναίοι και οι Σύμμαχοί τους εκμηδένισαν με πολύ ιδρώτα και περισσότερο αίμα τον περσικό κίνδυνο στην Ανατολή και αποθάρρυναν τον καρχηδονιακό στη Δύση, οι κατά πόλεις Έλληνες ολιγαρχικοί και πλούσιοι, που κατά τα δημοκρατικά θέσμια ήταν επιφορτισμένοι με τις εισφορές στη Δηλιακή Συμμαχία, βαρέθηκαν να πληρώνουν φόρους και άρχισαν να μιλάνε για «αυτονομία» και «ελευθερία», δηλαδή για διάλυση της Πανελλήνιας Ένωσης, ενώ οι Πέρσες και οι Καρχηδόνιοι καραδοκούσαν. Για παράδειγμα: Το 409 π.Χ. μετά την αθηναϊκή αποτυχία στην Σικελία, οι Καρχηδόνιοι ισοπέδωσαν τον Ακράγαντα. Αργότερα, το 387, οι Πέρσες με την Ανταλκίδεια ή Βασίλεια ειρήνη έγιναν ρυθμιστές των Ελληνικών πραγμάτων. Κι ας επανέλθουμε. Το οικονομικό ιδεώδες της Δημοκρατίας δεν αδιαφορεί για την οικονομική ανάπτυξη. Όμως ο Επιτάφιος μιλάει και για ουσιαστική συμμετοχή του πλήθους τόσο στις πολιτικές διαδικασίες και γενικότερα στην πολιτική λειτουργία όσο και στην οικονομική ευμάρεια. Και αυτό το οικονομικό ιδεώδες της Δημοκρατίας πραγματοποιούνταν από τη μια μεριά μέσω της τακτικής και αναλογικής φορολόγησης των ευπορότερων για τα τρέχοντα έξοδα του κράτους και, από την άλλη, μέσω της ανάληψης των λειτουργιών από τους πιο εύπορους προς όφελος των οικονομικά ασθενέστερων. Κανείς στην Αθήνα δεν είχε την επιλογή να αρνηθεί να φέρει σε πέρας μια λειτουργία, που θα του ανέθετε το αρμόδιο κληρωτό ενιαύσιο πολιτειακό όργανο - το μόνο που επιτρεπόταν ήταν να υποδείξει κάποιον άλλο πλουσιότερο του, ώστε να κάνει εκείνος τη λειτουργία. Αυτός ο άλλος, αλλά και οποιοσδήποτε Αθηναίος, που καλούνταν να επιτελέσει κάποια λειτουργία, είχε το δικαίωμα να κάνει τέτοια υπόδειξη και μάλιστα μπορούσε να ζητήσει να γίνει ανταλλαγή περιουσιών και ο πραγματικά πλουσιότερος να αναλάβει τη λειτουργία. Ποιος λοιπόν θα δεχόταν να ανταλλάξει την περιουσία του, για να μην κάνει τη λειτουργία, αν δεν ήταν πραγματικά λιγότερο πλούσιος; Αυτός ο θεσμός ήταν η περίφημη αντίδοση, η οποία απέκλειε κάθε ευκαιρία για φοροδιαφυγή ή ελπίδα για μη ανακατανομή του πλούτου. Δεν παρείχε λοιπόν καμιά πολιτική δύναμη ο πλούτος στην αρχαία Αθήνα, όπου ο μόνος πολιτικά δυνατός ήταν ο Δήμος. Οι δημοκρατικοί θεσμοί καθόριζαν πολύ συγκεκριμένα τον τρόπο με τον οποίο οι πλούσιοι μπορούσαν να διαθέσουν τα λεφτά τους. Ο πλούτος στην αρχαία Αθήνα έδινε μόνο τη δυνατότητα να ξοδέψει κανείς για την πόλη και οι πλούσιοι διαπαιδαγωγούνταν από τους δημοκρατικούς θεσμούς όχι στο να φοροδιαφεύγουν, αλλά στο να θεωρούν μεγάλη τους τιμή να ευεργετήσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την πατρίδα και τους συμπολίτες τους. Έτσι χαίρονταν τα πλούτη τους χωρίς φόβους και άγχη και δίχως τη συνδρομή σωματοφυλάκων. Το αντίθετο συμβαίνει στα σύγχρονα πολιτεύματα. Οι σύγχρονοι θεσμοί δίνουν τη δυνατότητα να δημιουργηθούν τεράστιες περιουσίες. Οι Κοινοβουλευτικές Ολιγαρχίες εισπράττουν το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων τους από τις πιο φτωχές τάξεις, από τη μια μεριά χάρη στην έμμεση φορολόγηση, και από την άλλη, επειδή οι πιο φτωχοί είναι συνήθως μισθωτοί ή συνταξιούχοι και δε μπορούν να κρύψουν τα βασικά, τουλάχιστο, έσοδά τους. Οι πιο πλούσιοι που ασκούν συνήθως ελευθέρια επαγγέλματα έχουν περισσότερες ευκαιρίες να φοροδιαφύγουν. Όμως, κατ' αυτό τον τρόπο, οι σύγχρονοι μεγιστάνες του πλούτου ζουν συνήθως -και δικαιολογημένα- με το φόβο κάποιας τρομοκρατικής επίθεσης. Και κάλλιστα θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς: ποιος είναι πιο ευτυχισμένος, ο Λάτσης, ο Βαρδινογιάννης ή οποιοσδήποτε σύγχρονος μεγιστάνας του πλούτου Έλληνας ή ξένος, που είναι υποχρεωμένος να ζει περιχαρακωμένος στο αρχοντικό του, στη σκιά των σωματοφυλάκων του, ή ο Κίμωνας που, υποχρεωμένος από τα θέσμια της Αθηναϊκής Πολιτείας να διαθέτει αφειδώς τα πλούτη του για την πόλη και τους συμπατριώτες του, είχε πάντα το σπίτι και τους κήπους του ανοικτούς και προσιτούς σε οποιοδήποτε Αθηναίο και κυκλοφορούσε ελεύθερα παντού, χωρίς το φόβο καμιάς τρομοκρατικής επίθεσης; Η Ελλάδα το μεγαλείο της το οφείλει στην Δημοκρατία και μόνο. Ο Ελληνικός Πολιτισμός είναι ένας λαϊκός πολιτισμός που δε δέχτηκε ποτέ ούτε δόγματα, ούτε ιερά βιβλία, ούτε αρχηγούς - όσοι στον ελληνικό χώρο θέλησαν να «το παίξουν χαρισματικοί αρχηγοί» γρήγορα τα βρήκαν σκούρα με τους συμπολίτες τους, που δεν το είχαν σε τίποτα να τους θεωρήσουν ύποπτους για τυραννία. Και είναι γνωστό ποια τύχη περίμενε τους τυράννους στην Ελλάδα: ήταν πολύ δύσκολο να βρεις γέρο τύραννο· οι συμπολίτες του δεν του χαρίζανε την ευκαιρία να γεράσει!... Οι Έλληνες, εφευρίσκοντας χάρη σε διάφορες συγκυρίες τη Δημοκρατία, χωρίς ποτέ να πιστέψουν πως ήταν ή είναι κάποια ανώτερη φυλή, δημιούργησαν ό,τι δημιούργησαν. Η ερμηνεία του Ελληνικού Πολιτισμού είναι τόσο απλή, που δύσκολα δέχονται να την καταλάβουν όσοι δεν αρέσκονται στο δημοκρατικό πνεύμα και αντίθετα διέπονται από πνεύμα ελιτίστικο. Σε χρόνους κατοπινούς μέχρι και σύγχρονους, πολλοί μελετητές και παρακοιμώμενοι ή παρατρεχάμενοι των διάφορων αντιδημοκρατικά οργανωμένων εξουσιών προσπάθησαν να ερμηνεύσουν το «ελληνικό θαύμα» με όρους φυλετικούς ή μεταφυσικούς. Αυτός ο ίδιος ο όρος «θαύμα» δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να δείχνει την αδυναμία να γίνει αντιληπτό το γιατί και το πώς του Ελληνικού Πολιτισμού. Γιατί η λέξη «θαύμα» παραπέμπει σε καταστάσεις έξω από τη φυσική νομοτέλεια και την κοινωνική πραγμάτωση. Συχνά πολλή φαιδρότητα χαρακτηρίζει τις προσπάθειες ερμηνείας του Ελληνικού Πολιτισμού που τον αποδίδουν σε ... όντα που έχουν έρθει από το Υπερπέραν κλπ, κλπ. Κι όμως η ερμηνεία είναι τόσο απλή, σαν το αυγό του Κολόμβου: η Δημοκρατία έφτιαξε την Ελλάδα, γιατί έγινε αιτία να εφευρεθεί η φωνητική - αλφαβητική γραφή και να αξιοποιηθεί ο εγκέφαλος πλήθος ανθρώπων, πολιτών και μη πολιτών, ανδρών και γυναικών, πράγμα που δε θέλησαν και δε μπόρεσαν να κάνουν τα μη δημοκρατικά πολιτεύματα. Όμως οι τόσο απλές και οφθαλμοφανείς ερμηνείες είναι πολύ δύσκολο να γίνουν αποδεκτές. πηγη http://www.forologoumenos.gr/permalink/5590.html

Ο Δ.ΚΑΖΑΚΗΣ για την κάθοδο ΕΠΑΜ στο "ΟΧΙ"

ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ

enikos.gr: Λ. Κανελλη - ευρω ή δραχμη. (1-4-12)

Τι είναι η σεισάχθεια και πώς (ξανα)γίνεται

Ας δούμε την εικόνα της Αθήνας, κοινωνική και οικονομική, στις αρχές του 6ου π.Χ. αιώνα. Είναι μια μεταβατική εποχή, που μοιάζει σε πάρα πολλά με τη δική μας. Πόλεμοι, λιμοί και η απληστία των ευπατριδών που κατέχουν μεγάλο μέρος της γης έχουν εξαντλήσει μία κατά βάση αγροτική κοινωνία και οικονομία, την ώρα μάλιστα που η δημιουργία της περσικής αυτοκρατορίας που εδραιώνεται στη Μέση Ανατολή μοιάζει να θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο την ανεξαρτησία των ελληνικών πόλεων της Ιωνίας, αλλά και της ίδιας της ηπειρωτικής Ελλάδας. Ένας κίνδυνος μακρινός, αλλά ορατός. Ενώ η εύθραυστη ισορροπία που είχε πετύχει η Τυραννία του Δράκοντα έμοιαζε έτοιμη να καταρρεύσει. Όλος ο πλούτος έχει συγκεντρωθεί στα χέρια ελάχιστων οικογενειών, οργιάζει η τοκογλυφία και το σύνολο του αγροτικού ή βιοτεχνικού πληθυσμού βρίσκεται κάτω από τα όρια της φτώχειας, με τα κτήματα υποθηκευμένα και τους αγρότες ανίκανους να εξοφλήσουν τα δάνεια... Θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι η νομοθεσία του τυράννου Δράκοντα, παρά τη φοβερή φήμη που την ακολουθεί ώς τις μέρες μας ("Δρακόντειοι νόμοι"), είχε προσπαθήσει να βάλει ένα φρένο στην τυφλή απληστία της άρχουσας τάξης, που οδηγούσε στην καταστροφή και την ίδια! Έτσι π.χ. τα υποθηκευμένα κτήματα των μικροαγροτών κηρύχθηκαν, με μια διάταξη πονηρή, αναπαλλοτρίωτα και αμεταβίβαστα ως "οικογενειακή ιδιοκτησία", κάτι που σήμαινε ότι δεν μπορούσαν να τα μεταβιβάσουν σε συγγενείς ή τρίτους οι κύριοί τους. Αυτό προς εξασφάλιση των δανειστών. Ούτε όμως και να τα βγάλουν σε αναγκαστικό πλειστηριασμό οι επισπεύδοντες δανειστές, επειδή ο νόμος δεν διέκρινε! (Αυτά όλα τα γράφει ο Γάλλος σοφός Luis Gernet στη συλλογή δοκιμίων του με τον τίτλο "Ανθρωπολογία της Αρχαίας Ελλάδας". Μια επιλογή τους, με τον ίδιο τίτλο, έχει εκδοθεί από τον "Κέδρο" σε μετάφραση Αναστασίας Μεθενίτη και Αθανάσιου Στεφανή, Αθήνα, 2000). Οι δανειστές είχαν όμως, φευ, στη διάθεσή τους άλλα μέσα πίεσης. Το σώμα του ανθρώπου, π.χ., στην εποχή της δουλείας δεν είχε κηρυχθεί αναπαλλοτρίωτο. Έτσι οι μικρομεσαίοι, βιοτέχνες και κυρίως αγρότες που αποτελούσαν την πλειοψηφία του ελεύθερου πληθυσμού της Αθήνας είχαν την "ελευθερία" να "δανείζονται επί σώματι". Βάζοντας δηλαδή ως εγγύηση την ίδια την ελευθερία τους! Αν δεν εξοφλούσαν εγκαίρως το δάνειο, που το βεβαίωναν κάποια μεγάλα, ασήκωτα κομμάτια μαρμαρόπετρας, οι "όροι", με χαραγμένο πάνω τους το δανειστικό συμβόλαιο, τα οποία "φυτεύονταν" αναγκαστικά στα ενυπόθηκα κτήματα, τότε οι δανειστές είχαν δικαίωμα να συλλάβουν και να πουλήσουν ως δούλους τους χρεώστες! Η "σεισάχθεια" που επέβαλε ο Σόλων, δηλαδή το ολοκληρωτικό σβήσιμο των χρεών, σημαίνει ως λέξη ακριβώς την απόσειση από τη γη (και από τους ώμους των χρεωστών) του ασήκωτου βάρους (άχθους) των "όρων". Η επίσημη Ιστορία μας λέει ότι ο αριστοκράτης Σόλων, ποιητής, πολεμιστής και σοφός, "έπεισε" με το κύρος του τους πλούσιους Αθηναίους της τάξης των Ευπατριδών να "χαρίσουν" τα χρέη στους αγρότες και στους άλλους. Πώς τους "έπεισε" όμως και με ποια επιχειρήματα, η Ιστορία δεν μας το λέει. Ενώ από την ιστορική μας πείρα γνωρίζουμε καλά ότι κάτι τέτοιο απλώς δεν γίνεται. Καμία άρχουσα τάξη δεν παραιτήθηκε ποτέ από τα προνόμιά της με τη θέλησή της, χωρίς να εξαναγκαστεί σε αυτό. Κάπως διαφορετικά πρέπει να συνέβησαν τα πράγματα. Η αρχαιολογία μπορεί ίσως να μας βοηθήσει να ανασυστήσουμε τα γεγονότα. Μιλήσαμε για τους "όρους", τα μεγάλα μαρμάρινα αγκωνάρια που "φύτευαν" οι δανειστές στα υποθηκευμένα κτήματα και ήταν τα "συμβόλαια", τρόπον τινά, των δανειστικών συμβάσεων, με χαραγμένους επάνω τους όρους τους, εξ ου και η ονομασία τους. Γύρω από τους "όρους" της εποχής του Σόλωνα υπάρχει όμως ένα αίνιγμα αρχαιολογικό: δεν βρέθηκε σε ανασκαφές πουθενά, σε κανένα μέρος της Αττικής, το παραμικρό ίχνος τους. Αντίθετα με "όρους" νεότερων εποχών (το καθεστώς τους επανερχόταν στα διάφορα "σκαμπανεβάσματα" της Δημοκρατίας), που έχουν βρεθεί σε αφθονία. Οι αυθεντικοί όροι, της εποχής του Σόλωνα, δεν χρησιμοποιήθηκαν καν ως οικοδομικό υλικό σε μεταγενέστερα κτίσματα, όπως θα ήταν φυσικό. Και αυτό δεν μπορεί παρά να σημαίνει ότι καταστράφηκαν συστηματικά ήδη από τον 6ο π.Χ. αιώνα. Πώς όμως έγινε αυτό και πότε ακριβώς; Δύο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Είτε ότι τους κατέστρεψαν οι Αθηναίοι από μίσος για το απεχθές αυτό σύμβολο της δουλείας αμέσως μετά το σβήσιμο των χρεών είτε ότι φρόντισαν για την "εξαφάνισή" τους ήδη πριν γίνει αυτό. Κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με πραξικοπηματική, άμεση, μονομερή κατάργηση των χρεών στην πράξη, de facto. Θα ήταν μια επανάσταση. Σαν να σχίζουν ή να καίνε οι δανειολήπτες πανηγυρικά τα συμβόλαια των δανείων, δηλώνοντας έτσι ότι δεν τα αναγνωρίζουν! Τι άραγε από τα δύο συνέβη; Λαβαίνοντας υπόψη την κατάσταση στάσης που επικρατούσε τότε στην Αθήνα, μπορούμε να θεωρήσουμε ως πιθανότερο το δεύτερο. Ιστορικές μαρτυρίες δεν έχουμε ότι συνέβη όντως το δεύτερο. Ας προσπαθήσουμε όμως να ανασυστήσουμε με τη φαντασία μας τη σκηνή: την προηγούμενη ακριβώς της ημέρας "εκτέλεσης", που είχε οριστεί για να συλληφθούν οι χρεώστες και να οδηγηθούν δέσμιοι στο σκλαβοπάζαρο, αρχίζει, νύχτα, να συγκεντρώνεται ο κόσμος στα ενυπόθηκα κτήματα. Πάνε από κτήμα σε κτήμα, φορτώνουν όλοι μαζί επάνω σε βοϊδάμαξες τούς αλλιώς ασήκωτους "όρους" και τους μεταφέρουν στα αμέτρητα ασβεστοκάμινα της Αττικής, που από νωρίς ανάβουν όλα "φουλ". Ώς το πρωί δεν έχει μείνει τίποτα να βαραίνει τη γη, που είναι πια τελείως ελεύθερη, και όταν φτάνουν οι εκτελεστές με τα πιστά τους όργανα βρίσκουν εκεί να τους περιμένει ένας ένοπλος, αποφασισμένος λαός. Ο Σόλων, ήδη "μιλημένος", αν ο ίδιος δεν είχε οργανώσει το όλο πράγμα, είναι επίσης εκεί, παρών. Με το κύρος του μπαίνει στη μέση και απευθύνεται στους δανειστές ώστε να δεχτούν το γεγονός ως τετελεσμένο και "για να μη χυθεί αίμα". Έτσι ή κάπως έτσι είναι αρκετά πιθανόν να έγιναν τα πράγματα. Ο Σόλων ορίζεται επιδιαιτητής και από τα δύο μέρη. Η επίσημη "άφεση" των χρεών θα ανακοινωθεί από τον ίδιο σε λίγες μέρες, μαζί με τα άλλα μέτρα που θα λάβει, όπως η άμεση απελευθέρωση όσων είχαν πουληθεί ως δούλοι, η κατάργηση του "επί σώματι δανείζεσθαι" κ.ά. Έτσι μόνο γίνονται (ή ξαναγίνονται) οι "Σεισάχθειες".
http://www.avgi.gr/

Στον ενικό με τον Νίκο Χατζηνικολάου "Ευρώ ή Δραχμή" Α'

Ο KAZAKHΣ ΞEBΡAKΩΝΕΙ TOYΣ ΔΩΣΙΛΟΓΟΥΣ ΣΤΟΝ XATZHNIKOΛΑΟΥ

ΚΑΖΑΚΗΣ ΑΠΑΝΤΑ ΣΕ ΠΑΠΑΡΗΓΑ

ΠΟΙΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΙΕΡΑΤΕΙΩΝ

Ο ρόλος ενός θρησκευτικού ιερατείου είναι να καταστέλλει ( έστω και με το παραμύθι ή την φοβέρα ) τα ζωώδη πάθη του ανθρώπου . Εάν τα πάθη αυτά είναι παρόντα η κοινωνία γίνεται αφόρητη κόλαση . Ζηλόφθονες γυναίκες θα σκότωναν τα μωρά των άλλων γυναικών . Ο ένας θα σκότωνε τον άλλον για να του πάρει την γυναίκα . Ο ένας θα έτρωγε τον άλλον για να κορέσει την πείνα του . Ο Πλάτων , ο Αριστοτέλης , ο Αισχύλος θα κατέληγαν στην χύτρα κάποιου θηριώδους αγροίκου και η ανθρωπότης δεν θα είχε ποτέ τα θαυμαστά έργα των φιλοσόφων , των επιστημόνων και των καλλιτεχνών . Θα ήμασταν σαν τους πιθήκους ( διότι , πράγματι , αυτά τα απαίσια συμβαίνουν συχνά στην κοινωνία των πιθήκων ) . Επομένως το ΣΩΣΤΟ θρησκευτικό ιερατείο είναι σύμμαχος του φιλοσόφου , του επιστήμονα , του καλλιτέχνη . Είναι σύμμαχος του ΤΙΜΙΟΥ ΗΓΕΤΗ που θέλει μια κοινωνία ευτυχή και ακμαία . Το σωστό θρησκευτικό ιερατείο δεν συμμαχεί ποτέ με τον κακό ( ιδιοτελή ) ηγέτη διότι αυτός ο ηγέτης διαλύει την κοινωνία και θέτει σε κίνδυνο και τους φιλοσόφους και τους επιστήμονες και τους καλλιτέχνες και τα θρησκευτικά ιερατεία ! Σε μία πόλη , οι τίμιοι γιατροί αλληλοεκτιμώνται και μαθαίνουν ο ένας απο τον άλλο ώστε να καταστέλλουν τις ασθένειες που ταλανίζουν τα σώματα των ανθρώπων . Έτσι και τα σωστά θρησκευτικά ιερατεία αλληλοεκτιμώνται και διδάσκονται το ένα απο το άλλο ώστε να καταστέλλουν τα πάθη που ταλανίζουν τις ψυχές των ανθρώπων . Οι τίμιοι γιατροί δεν κλέβουν με δόλια μέσα την πελατεία των άλλων τίμιων γιατρών . Έτσι και τα σωστά θρησκευτικά ιερατεία δεν κλέβουν με δόλια και αισχρά μέσα τους πιστούς των άλλων θρησκευτικών ιερατείων . Όπως κάθε ασθενής επιλέγει τον γιατρό που του προσφέρει την μέγιστη σωματική αλλά και ψυχική ανακούφιση έτσι και κάθε άνθρωπος επιλέγει την θρησκεία ( και το ιερατείο ) που του προσφέρει την μέγιστη ανακούφιση ( ανάλογα με την ψυχοσύνθεση του καθενός ) . ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΙΕΡΑΤΕΙΟΥ Το χριστιανικό ιερατείο συνεργάστηκε με ιδιοτελείς ηγέτες που το ήθελαν για να αποβλακώνουν τον κόσμο ώστε να απολαμβάνουν ( ηγέτες και ιερατείο ) αφθονία υλικών αγαθών . Το χριστιανικό ιερατείο κατεδίωξε τους ΦΥΣΙΚΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ του : Κατεδίωξε επιστήμονες , φιλοσόφους και αρκετούς καλλιτέχνες . Κατεδίωξε και εξόντωσε το ιερατείο της Πατρώας Ελληνικής Θρησκείας και έκαψε τα βιβλία του . Κατεδίωξε και εξόντωσε το ιερατείο των Ινδιάνων της Αμερικής και έκαψε τα βιβλία του . Κατεδίωξε και εξόντωσε άλλα ιερατεία που τα χαρακτήρισε "αιρετικά" . Όπως η Φύση καλύπτει τα εδάφη με ποικιλία φυτών (ανάλογα με το μικροκλίμα ) έτσι και στις ανθρώπινες κοινωνίες η ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ θρησκεία αποτελεί αφύσικη παραδοξότητα . Το χριστιανικό ιερατείο χρησιμοποίησε αισχρά μέσα για να επιβληθεί σε ανθρώπους που η ψυχοσύνθεσή τους ήταν για άλλη θρησκεία και για άλλα ιερατεία . Σήμερα όμως οι ιδιοτελείς ηγέτες βρήκαν άλλους τρόπους για να εξουσιάζουν την ψυχή των ανθρώπων ( τηλεόραση , εφημερίδες , κινηματογράφος , νέα είδη μουσικής , ναρκωτικά ) . Δεν χρειάζονται πλέον το χριστιανικό ιερατείο . Προς στιγμήν δεν έχουν αγγίξει τα οικονομικά των Μητροπολιτών αλλά είναι θέμα χρόνου . Σε λίγο καιρό που το χριστιανικό ποίμνιον θα σκορπίσει ( μη βλέποντας ουδεμία συμπαράσταση απο το ιερατείο του ) δεν θα χρειάζονται ούτε θα φοβούνται πλέον τους Μητροπολίτες . Είναι η ώρα λοιπόν για να αναλογισθεί το χριστιανικό ιερατείο τα λάθη του και να αναζητήσει τους φυσικούς του συμμάχους : τους φιλοσόφους , τους επιστήμονες , τους καλλιτέχνες , τους ΤΙΜΙΟΥΣ πολιτικούς ηγέτες και το ιερατείο της Πατρώας Θρησκείας των Ελλήνων . Δεν έχει να χάσει τίποτα ( το χριστιανικό ιερατείο ) απο την συνεργασία με εμάς ( τους της Πατρώας Θρησκείας φίλους ) . Λόγω της ψυχοσύνθεσης του κόσμου , εμείς δεν αναμένουμε πάνω απο το 2 % του πληθυσμού . Το 98 % του πληθυσμού πολύ πιθανόν να επιλέξει το χριστιανικό ιερατείο ! ΠΗΓΗ http://lofos.info/pythas/rolos-ier.html

Είναι όσοι δεν εμβολιάζονται κίνδυνος για τη δημόσια υγεία;

Όσοι προάγουν την ατζέντα των μαζικών εμβολιασμών συχνά καταφεύγουν σε τακτικές φόβου για να επιβάλλουν τον υποχρεωτικό εμβολιασμό στον κόσμο. Υποστηρίζουν ότι όσοι δεν εμβολιάζονται αποτελούν κίνδυνο για την υγεία του υπόλοιπου πληθυσμού που έχει εμβολιαστεί γιατί οι τελευταίοι ενδέχεται να μολυνθούν από φορείς με ασθένειες όσων δεν έχουν εμβολιαστεί! Η μη ορθότητα ενός τέτοιου ισχυρισμού είναι πασιφανής! Αν τα εμβόλια προστάτευαν τους ανθρώπους από τις μεταδοτικές ασθένειες, τότε εκείνοι που έχουν εμβολιαστεί δεν θα έπρεπε να ανησυχούσαν, αν βρισκόντουσαν στο ίδιο περιβάλλον με όσους δεν έχουν εμβολιαστεί. Έτσι και αλλιώς το εμβόλιο θα «προστάτευε» την υγεία τους, έτσι δεν είναι; Φυσικά, όλα αυτά είναι θέμα προπαγάνδας. Τα εμβόλια δεν λειτουργούν καθόλου. Διαφημίζονται όλα κάτω από την ομπρέλα μίας υστερίας για την προστασία από τις ασθένειες και προωθούνται σαν μία μορφή λατρείας από γιατρούς που έχουν εγκαταλείψει την πραγματική επιστήμη εδώ και πολύ καιρό. Ποιος είναι ο πραγματικός κίνδυνος για τους άλλους; Εκείνοι που συστηματικά παίρνουν αντιβιοτικά. Όπως έχει αποδειχθεί, ο πραγματικός κίνδυνος που ελλοχεύει από τις μεταδοτικές ασθένειες με την προσωπική επαφή είναι από τους ανθρώπους που παίρνουν συχνά αντιβιοτικά. Αυτοί που καταναλώνουν πάρα πολλά αντιβιοτικά παθαίνουν ανοσία στα μικρόβια και έτσι μπορούν να μεταδώσουν τις ανθεκτικές στα φάρμακα ασθένειες σε όσους βρίσκονται γύρω τους. Το ποσοστό επικινδυνότητάς τους να αναπτύξουν υπέρ-ιούς αυξάνεται δραματικά σε αναλογία με τη συχνότητα και τη διάρκεια χρήσης των συνταγογραφούμενων αντιβιοτικών (δες εδώ http://www.naturalnews.com/028479_superbugs_antibiotics.html) . Το πιο επικίνδυνο μέλος της οικογένειάς σας λοιπόν αποδεικνύεται ότι είναι όχι αυτό που δεν έχει εμβολιαστεί, αλλά αυτό που παίρνει αντιβιοτικά! Αποτελεί πρόσφορο έδαφος αναπαραγωγής για κάθε βακτηριακή μετάλλαξη που μπορεί να είναι θανάσιμη. Για αυτό και όσοι γνωρίζουν ξέρουν ότι τα νοσοκομεία είναι το πιο επικίνδυνο μέρος που μπορεί να επισκεφθεί κανείς. Τα νοσοκομεία είναι τα μέρη όπου τα σούπερ-μικρόβια μπορούν εύκολα να μεταδοθούν από τον ασθενή στον γιατρό και από τον γιατρό σε έναν άλλο ασθενή. Αυτά τα υπέρ-μικρόβια συνήθως μεταδίδονται από το ιατρικό προσωπικό που δεν πλένουν τα χέρια τους κάθε φορά που αγγίζουν έναν ασθενή. Όπως αναφέρθηκε τον Ιανουάριο του 2010 από το Natural News, 247 άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά στα νοσοκομεία των ΗΠΑ επειδή το ιατρικό προσωπικό δεν είχε πλύνει τα χέρια του (δες εδώ http://www.naturalnews.com/027981_doctors_hand_washing.html). Και οι γιατροί, φυσικά, έχουν μερίδιο ευθύνης σε αυτό, δηλ. στη δημιουργία σούπερ-ιών αφού συνταγογραφούν αντιβιοτικά σαν να ήταν καραμέλες. Με το που εμφανίζεται κάποιος στο ιατρείο τους με ένα απλό κρύωμα συνήθως ο γιατρός του δίνει ένα νέο αντιβιοτικό και έτσι επωφελείται με ποσοστά σε κάθε νέα συνταγή που γράφει. Ο ασθενής στο μεταξύ ξοδεύει τα χρήματά του σε ένα άχρηστο φάρμακο το οποίο στην ουσία δεν του κάνει τίποτα και εκτός των άλλων είναι και επικίνδυνο. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο αυξάνει δραματικά κάθε πιθανότητα ο ασθενής να αναπτύξει εκείνα τα στελέχη που θα είναι ανθεκτικά στα φάρμακα, αλλά πετώντας τα αντιβιοτικά στα σκουπίδια μετά τη χρήση τους μολύνεται εξαιρετικά και ο υδροφόρος ορίζοντας. Έτσι, λοιπόν, την επόμενη φορά που θα βρίσκεστε σε δημόσιο χώρο και θα κοιτάξετε ύποπτα αυτόν που θα φταρνιστεί, σκεφτείτε τι πραγματικά συμβαίνει. Το ιατρικό κατεστημένο και όχι μόνο θέλει να σας πείσει ότι όσοι δεν έχουν εμβολιαστεί είναι κίνδυνος για την υγεία σας, ενώ στην πραγματικότητα εκείνοι που συνειδητά αρνούνται να εμβολιαστούν είναι συνήθως αρκετά πιο υγιείς και αρρωσταίνουν πολύ πιο σπάνια από όλους αυτού που τρέχουν να κάνουν εμβόλια. Σε μεγάλο ποσοστό αυτά που είναι επικίνδυνα για την υγεία σας είναι οι γιατροί και οι φαρμακοβιομηχανίες. Σκεφθείτε καλά τις παρακάτω περιπτώσεις και τις επιπτώσεις τους στη δημόσια υγεία…δεν είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας: —Ο κατά τα άλλα συμπαθής παππούς που παίρνει ψυχοτρόπα φάρμακα και οδηγεί. —Εκείνος ο έφηβος που πάσχει από κατάθλιψη του δίνουν αντικαταθλιπτικά και τον κάνουν να έχει βίαιες αυτοκτονικές τάσεις. —Ο συμπαθής παιδίατρός σας που εμβολιάζει τα παιδιά σας με χημικά υπό το δικό σας φόβο πως αν δεν το κάνει το παιδί σας δεν θα μπορεί να γραφτεί στο σχολείο. —Ο ογκολόγος σας που σας παραπέμπει σε χημειοθεραπεία χωρίς να έχετε ιδέα για τα κέρδη που βγάζει με το να σας δώσει χημικά που δηλητηριάζουν το σώμα σας. —Ο οδηγός του λεωφορείου που πάσχει από καρδιά και παίρνει έξτρα δόσεις φάρμακου με στατίνες και παθαίνει μία θανατηφόρα καρδιακή ανακοπή ενώ οδηγεί. Αυτά και άλλα είναι οι πραγματικοί κίνδυνοι για την υγεία σας και όχι μερικοί άνθρωποι που αρνούνται να εμβολιαστούν. Φυσικά, το ιατρικό κατεστημένο δεν θέλει να γνωρίζετε τους κινδύνους που συνδέονται με τη χρήση των προϊόντων τους. Όλα τους τα σκευάσματα είναι απολύτως ασφαλή! Απόλυτα αποτελεσματικά, σε εξαιρετικές τιμές και εξαιρετικά επικερδή! Για όνομα των θεών, δεν υπάρχει τίποτα άσχημα με αυτά, αλλιώς ο ΕΟΦ δεν θα είχε δώσει την έγκρισή του, έτσι δεν είναι; [σημ. συγγ.: Θέλω να μοιραστώ μαζί σας μία προσωπική εμπειρία για να δείτε τους τρόπους με τους οποίους μπορούν και έχουν κάθε δικαίωμα να σας καρφώσουν με τις βελόνες τους σε κάθε ευκαιρία ακόμα και αν δεν έχει να κάνει με θέματα δημόσιας υγείας ή κινδύνου. Για να δείτε ότι δεν είναι υπερβολές. Πριν λίγα χρόνια σαν μεταπτυχιακή φοιτήτρια μου απονεμήθηκε μία ετήσια υποτροφία για έρευνα (όχι δεν είχε καμία σχέση με ιατρικά και δεν ήταν σε κάποια χώρα του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, αλλά εδώ στην Ελλάδα). Ανάμεσα στα άλλα που μου ζήτησαν όταν συμπλήρωνα τα τελικά χαρτιά για να μου τη δώσουν ήθελαν να δουν το φάκελο με το τι εμβόλια είχα κάνει. Γιατί; Έλα ντε! Αν δεν είχα κάνει τη λίστα με τα προβλεπόμενα εμβόλια δεν μου έδιναν την υποτροφία! Καθόλου, λοιπόν, υπερβολές αφού μπορούν για πλάκα να σας φέρουν στα μέτρα τους και να σας ελέγξουν με κάθε τρόπο ακόμα και το μέλλον σας. Και όλα αυτά για το καλό όλων μας, βεβαίως βεβαίως.

ΠΗΓΗ http://miastala.com/s/archives/24986

ΚΟΙΛΗ ΓΗ ΚΑΙ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΛΗΣ ΓΗΣ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ. ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΥΛΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΕΝΟΣ ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΟΙΛΩΜΑΤΟΣ ΜΕ ΔΑΙΔΑΛΩΔΕΙΣ ΣΠΗΛΑΙΕΣ. ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΦΑΜΙΛΛΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ. ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΝ ΟΝΟΜΑΖΑΝ ΤΑΡΤΑΡΑ! ΤΑ ΤΑΡΤΑΡΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΜΥΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΠΟΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΤΟΠΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΟΝΤΟΤΗΤΩΝ ΠΟΥ ΕΝΑΝΤΙΩΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ. Ο ΔΙΑΣ ΣΤΗΝ ΤΙΤΑΝΟΜΑΧΙΑ ΦΥΛΑΚΙΣΕ ΤΟΥΣ ΗΤΤΗΜΕΝΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΞΕΛΙΧΘΕΙ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗ, ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΑΛΛΟΕΙΔΕΙΣ ΦΥΛΕΣ ΚΑΤΕΝΤΟΛΗΝ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΚΑΙ ΣΦΡΑΓΙΣΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΤΙΣ ΠΥΛΕΣ ΑΝΟΔΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΕΒΟΥΝ ΟΙ ΜΙΑΡΕΣ ΦΥΛΕΣ! ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΙΧΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΤΑ ΗΡΑΚΛΕΙΔΕΣ ΠΟΥ ΚΙΝΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΤΕΡΑΤΟ-ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ. ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΧΟΥΝΕ ΑΠΟ ΤΟΝ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΕ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΙΜΑΛΑΙΑ ΚΑΙ ΑΦΑΝΙΣΕ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΦΥΛΕΣ. (ΔΩΣΤΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΙ ΛΕΕΙ…) «…. Ο Αλέξανδρος μπήκε σε μια χώρα πετρώδη ( Άορνος πέτρα = βράχος που δεν πετούν από πάνω ούτε τα όρνια, λόγο στροφοδίνης της υπάρχουσας πύλης) στην οποία κατοικούσαν δεκαεπτά μιαρές φυλές οι οποίες μιλούσαν δεκαεπτά διαφορικές γλώσσες και ήταν, ανθρωποφάγοι, κυνοκέφαλοι (άνθρωποι με κεφάλι σκυλού- αιγύπτιες θεότητες), γότθοι, μαγγόθοι, δραραίοι, μαρμύθες και άλλες πολλές. Ήταν όλες τερατώδεις και έτρωγαν σκύλους, μύγες, σκουλήκια, και βρωμερά πράγματα. Υπήρχαν ομιλούντα πουλιά τεραστίων διαστάσεων, κένταυροι που πέθαιναν στο φως της ημέρας, μονοπόδαροι άνθρωποι με ουρά, άνθρωποι με έξι χέρια (ινδικές θεότητες), όντα αόρατα και άλλα με σκληρό κέλυφος σαν καβούρια. Ο Αλέξανδρος βλέποντας αυτά φοβήθηκε ότι θα μολύνουν τον κόσμο και τους φυλάκισε στα ΤΑΡΤΑΡΑ! Όλους αυτούς τους νίκησε κυρίως με το άναμμα πολλών φωτιών και επειδή δεν άντεχαν το φώς, έφευγαν για να σωθούν στα βουνά που υπήρχαν πολλά σπήλαια θεοσκότεινα και ομιχλώδη και αποτελούσαν «ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΟΥ ΦΩΤΕΙΝΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ, ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΥΠΗΡΧΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΚΟΙΝΗ ΕΙΣΟΔΟΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΣΕ ΣΤΑ ΤΑΡΤΑΡΑ!!!». Ο Αλέξανδρος τους κατεδίωξε σκοτώνοντας χιλιάδες ενώ τους υπόλοιπους τους έκλεισε Εντός της εισόδου. Κατόπιν έδωσε διαταγή να κατασκευαστεί μια χάλκινη πόρτα με την οποία σφράγισε τελείως την είσοδο και την άλειψε με Σιακήνθη ή Ασίκητο, που είναι ένα υλικό τόσο ανθεκτικό που ούτε ο σίδηρος το διαπερνά ούτε η φωτιά το λιώνει. Έτσι έκλεισε για πάντα στα σκοτεινά βάθη (κοίλη γη) τους μιαρούς όλων των φυλών». ΚΑΛΛΙΣΘΕΝΗΣ ¨ΒΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ¨. ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ¨ΒΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ¨ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΑ ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΛΗ ΓΗ (ΤΑΡΤΑΡΑ) ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕΣΑ. ΓΙΑ ΚΥΝΟΚΕΦΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΦΥΛΕΣ ΚΑΝΟΥΝ ΛΟΓΟ Ο ΗΣΙΟΔΟΣ Ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΩΡΕΙΑ ΙΝΔΙΚΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΚΙΝΕΖΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ. ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΥΤΕΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ. ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΣΕ ΓΕΩΤΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ, ΠΩΣ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΦΩΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΓΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΟΤΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΕΑΣΕΙΣ ΟΝΤΟΤΗΤΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ. ΣΗΜΕΡΟΝ ΗΜΕΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΛΟΓΟΣ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ¨ΕΧΟΥΝ¨ ΑΝΩΘΕΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ (CHANNELING-ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ, ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΟΣ…) ΟΤΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΛΗ ΓΗ. ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΑΦΟΡΑ ΟΤΙ ΕΚΕΙ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΚΑΛΟΚΑΓΑΘΑ ΟΝΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΤΕΒΑΣΟΥΝ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΠΕΜΠΤΟ-ΔΙΑΣΤΑΣΙΑΚΟΙ! ΜΑΛΙΣΤΑ (ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ…) ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑΛΑΜΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΜΑΣ! ΑΛΗΘΕΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΝΤΑ ΔΕΝ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ ΕΠΑΝΩ? ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΕΙ ΤΟ ΦΩΣ? ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΟΗΘΟΥΣΑΝ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ? ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΝΑ ΑΝΕΒΟΥΝ?
ΠΗΓΗ http://www.katohika.gr/2012/05/blog-post_5107.html

Αυτή τη φορά μη φοβάστε!

ΠΟΙΟΙ και γιατί ΜΙΣΟΥΝ την ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

Την τελευταία διετία βλέπουμε μία γενική επίθεση στους ανθρώπους κάθε κράτους, κάθε χώρας, και γενικότερα εναντίον σε όλη την ανθρωπότητα. Ποιοι την κάνουν; Είναι δύσκολο να πει κάποιος με σιγουριά ποιος βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας (ο πανόπτης οφθαλμός) πέρα από κάποιες γενικολογίες: οι Illuminatoi, οι μασόνοι, η λέσχη Bilderberg, κάποια αδελφότητα, κλπ. Ωστόσο, λίγο αν το ψάξουμε, θα διαπιστώσουμε πως πίσω από αυτούς που ελέγχουν το 96% των ΜΜΕ του πλανήτη, πίσω από τις τράπεζες, τις διεθνείς «αγορές», κλπ, είναι οι Εβραίοι και το ιουδαϊκό δόγμα. Σύμπτωση; Σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Όπως ακριβώς κάτω από όποια πέτρα κι αν σηκώσεις θα βρεις τον ελληνικό πολιτισμό να σου χαμογελάει και να σου κλείνει το μάτι ευδιάθετα, έτσι και μέσα στην λάσπη (από την οποία πλάστηκαν σύμφωνα με τη Π.Δ.) θα βρεις το ιουδαϊκό αρχέτυπο μέσα από το οποίο λείπει το συναίσθημα της αγάπης, της συμπόνιας, ενώ υπερχειλίζει η κακκεντρέχεια, ο δόλος, η μισαλλοδοξία και η μισανθρωπία. Εντάξει. Είναι οι εκλεκτοί του θεού τους. Γιατί μισούν την υπόλοιπη ανθρωπότητα; Δύο, θεωρώ είναι οι βασικοί λόγοι: Α) Η εξουσία επί των εθνών (Αποκάλυψις Ιωάννου Β΄ 26). Β) Αυτά τα έθνη, τα οποία θέλουν να εξουσιάζουν, αποτελούνται από κατώτερα όντα. Εξάλλου, γι’ αυτό και απαγορεύεται με κάθε μέσο και τρόπο η επιμειξία με αλλόφυλους, με μη Ιουδαίους (Δευτερονόμιον Ζ΄ 3, Νεεμίας ΙΓ΄ 25-27, Έσδρα Β΄ 9.12,13). Και μόνο στο γεγονός ότι γίνεται ο διαχωρισμός της συγκεκριμένης φυλής από τις άλλες και επιβάλλεται η «καθαρότητά» της, είναι λογικά εκπορευόμενο ότι οι Εβραίοι ντρέπονται, αποφεύγουν, αν όχι μισούν όλες τις άλλες φυλές του πλανήτη. Αναφερόμαστε, κυρίως, στους θρησκευτικούς και μη ηγέτες – ο λαός απλά ακολουθεί τις «εντολές» που έχει διδαχτεί, γιατί έτσι έχει μάθει να κάνει. Υπάρχουν, λοιπόν, δύο κατηγορίες ανθρώπων: α) οι Εβραίοι β) οι άλλοι. Μέσα στην Αγία Γραφή αλλά και σε άλλα ιερά κείμενα των Εβραίων, συναντούμε την λέξη goy (plur. goyim) = γκόι (πληθ. γκογίμ, γκοΐμ), ή γόι και γοχίμ. Ανάλογα με τον μεταφραστή θα μάθουμε ότι goy σημαίνει «έθνος» απ’ όπου προκύπτει η λέξη «εθνικός»=παγανιστής, ειδωλολάτρης. Άλλοι μεταφράζουν το goy ως «γήινος» ψάχνοντας μία σχέση με την ελληνική «γαία»=γη. Υπ’ αυτή την έννοια, ο χαρακτηρισμός γίνεται goy = της γης, χαμερπής, σκουλήκι, ζώον, κατώτερο ον. Πάντως οι Ο΄ (εβδομήκοντα) που έκαναν την μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης στα ελληνικά μεταφράζουν το goy και goyim ως «κατοικούντες επί της Γης» (Ιερεμίας Α΄14, κλπ). Ο ίδιος χαρακτηρισμός «κατοικούντες επί της Γης» υιοθετήθηκε και στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (οπότε και φαίνεται πως υπάρχει, τελικά, άμεση συγγένεια των goy=γαία=γήινος). Ας δούμε, τώρα πως αντιλαμβάνονται οι Εβραίοι τους «κατοικούντες επί της γης» μέσα από την Παλαιά Διαθήκη: «δυστυχία θα πέσει στους κατοικούντες επί της Γης» (Ιερεμίας Α΄14) «οι κατοικούντες επί της γης να ζητήσουν με κραυγές βοήθεια από τον θεό» (Ιωήλ Α΄14) «να μάθουν δικαιοσύνη οι κατοικούντες επί της γης (Ησαίας ΚΣΤ΄ 9) Με δυο λόγια, αντιλαμβάνονται τους «goyim» ή «κατοικούντες επί της Γης», σαν να είναι απολίτιστοι, άγριοι, βλαμένοι, τελείως γκα-γκά, οπότε και έχουν ανάγκη είτε τιμωρίας είτε βοήθειας-Σωτηρίας! ! ! Φαίνεται, όμως, ότι όταν ο Εβραίος συνεχώς προσπαθεί να «σώσει» τους goyim κι αυτοί δεν θέλουν να «σωθούν», τότε ο Εβραίος νευριάζει και αρχίζει να τους μισεί. Ή, ευθύς εξαρχής, είναι εμποτισμένο το σκληροπυρηνικό εβραϊκό DNA του με το να μισεί τους τιποτένιους και τους «τίποτα» goyim. Γιατί; Ας δούμε τι λένε οι διάφοροι αφορισμοί των ιερών εβραϊκών κειμένων: «Οι Εβραίοι είναι ανθρώπινα όντα. Όμως, οι goyim δεν είναι ανθρώπινα όντα». (Baba Mecia, 114 6 or b) «Ο Ιεχωβά δημιούργησε τους μη Εβραίους σε ανθρώπινο σχήμα, για να μην εξυπηρετούνται οι Εβραίοι από κτήνη». (Midrasch Talpioth, 255-L ή Elijah ben Solomom Abraham, ha-Kohen) «Οι goyim υπάρχουν μόνο για να υπηρετούν τους Εβραίους» (Cadala Pentadeucum, fol 97). «Όλοι οι λαοί θα υπηρετούν τους Εβραίους και όλα τα έθνη θα είναι υποτελή τους» (Sanhedrin, fol 88 D). «Εσύ δεν θα βλάψεις τον πλησίον σου, λέει η Βίβλος. Όμως, δεν λέει εσύ δεν θα βλάψεις έναν goy» (Mischina Sanhedrin, fol 57). Κι αν θεωρείτε ότι όλα αυτά (τα οποία πολλοί και ειδικά οι ελευθεροτέκτονες αμφισβητούν) γράφτηκαν ή ειπώθηκαν πριν πολλούς αιώνες ή, πως τώρα πια, έχουν ξεπεραστεί, ας δούμε τι λένε και οι σύγχρονοι μορφωμένοι και πολιτισμένοι Εβραίοι: «Ο Κύριος διακηρύσσει ότι εκείνοι που πιστεύουν σ’ αυτόν πρέπει να διαπράξουν γενοκτονία εναντίον του εχθρού», δήλωσε ο ραββίνος Israel Hess του Εβραϊκού πανεπιστημίου Μπάρ Ελάν στο περιοδικό University Review στις 22-5-1982 «Ο Εβραϊκός θρησκευτικός νόμος λέγει ότι υπάρχει δικαιολογία για τον φόνο μη Εβραίων πολιτών, περιλαμβανομένων γυναικών και παιδιών. Σκοτώσατε κυρίως τους αρίστους μεταξύ των goyim», δήλωσε ο αρχιραββίνος του Ισραηλινού στρατού Abraham Zemel σε περιοδικό της Ottawa το 1984. «[…] απαγορεύεται να τους λυπόμαστε (αναφερόμενος στους Άραβες). Πρέπει να τους ρίχνουμε πυραύλους και να το απολαμβάνουμε, να τους εξοντώσουμε. Είναι κακοί, είναι καταραμένοι», δήλωσε ο ραββίνος Οβαντία Γιόσεφ (Ελευθεροτυπία 19-4-2001). Όλα αυτά επιβεβαιώνουν το πόσο μισούν οι Εβραίοι τους μη Εβραίους. Γιατί τους μισούν; Μα διότι είναι κατώτερα όντα, είναι goyim. Και επιβεβαιώνουν πως το «αγαπάτε αλλήλους» και «αγάπα τον πλησίον σου» αφορά μόνο τους Εβραίους. Κι αν κι αυτά δεν πείθουν, ας κλείσουμε με κάτι που υποτίθεται πως υπάρχει σε κάθε χριστιανικό σπίτι, την Αγία Γραφή: «Έτσι θα κάνετε με όλες τις πόλεις που βρίσκονται μακριά και δεν ανήκουν σε αυτά εδώ τα έθνη (που δεν είναι Εβραίοι, αλλά goyim), στη χώρα που θα εγκατασταθείτε. Στις πόλεις ετούτων των λαών (των goyim), που ο Κύριος, ο Θεός σας δίνει για ιδιοκτησία, κανένας άνθρωπος (goy) δεν πρέπει να μείνει ζωντανός. Θα τους εξοντώσετε τελείως όλους […]» (Δευτερονόμιον Κ 15-17). Έτσι, λοιπόν, βγάζουν νόημα και η Ατζέντα 21, και τα Πρωτόκολα των Σοφών της Σιών και άλλα πολλά που βλέπουμε να εφαρμόζονται στις μέρες μας. πηγη http://www.katohika.gr/2012/05/blog-post_3386.html

Tα 10 αναπάντητα ερωτήματα ενός καθηγητή του Αριστοτελείου

Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς; Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να " ξετινάξει" μία χώρα; Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου; Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία; Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές; Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί: α) Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό! β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών! γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές. δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα! Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς; Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του; Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα; Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα; Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους; Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα, ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθείένας παγκόσμιος έλεγχος ; Prof. Konstantinos Tokmakidis Aristotle University of Thessaloniki Greece Πηγή : http://antikatoxiko.blogspot.com/

ΚΙΝΗΣΗ ΜΑΤ ΣΕ ΣΚΑΚΙΕΡΑ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΩΝ....ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΑΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ !!!

Πρόκειται για μια κίνηση η οποία εντέχνως αποσιωπήθηκε απότα ΜΜΕ προκειμένου να παραμείνουν στο επίκεντρο οι πολιτικοί αλαλαγμοί και οι πανηγυρισμοί για το «διερευνητικό» θέατρο των εντός και επί τα αυτά κινούμενωνεν δυνάμει πρωκτοκυβιστών. Η απόφαση της ηγεσίας του ΚΚΕ να καταθέσει αμέσως με το άνοιγμα της Βουλής, πρόταση νόμου για την καταγγελία των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, είναι αυτό που προφανώς δεν περίμεναν οι πρωταγωνιστές και οι κομπάρσοι που επιμένουν να κρύβονται πίσω από φραστικά πυροτεχνήματα που δεν αμφισβητούν επί της ουσίας ούτε την κυρίαρχη πολιτική ούτε την ουσία της ξένης κατοχής στον τόπο. Πρόκειται για μια κίνηση πραγματικά εντυπωσιακή, που ξαναφέρνει το ΚΚΕ στο επίκεντρο των εξελίξεων, αφού καταφέρνει να ανακτήσει με τρόπο πραγματικά ουσιαστικό την πρωτοβουλία των κινήσεων που απώλεσε με την λαθεμένη τακτική επιλογή της ηγεσίας του προεκλογικά. Κυρίως όμως πρόκειται... Για μια κορυφαία πολιτική πρωτοβουλία, που κόβει άπαξ και δια παντός τον «αέρα» στην πολιτική κενολογία και στον ανούσιο φραστικό εντυπωσιασμό. Πρόκειται για μια κορυφαία πολιτική πρωτοβουλία, που θα "λύσει" σε μια μόνο συνεδρίαση - στην πρώτη συνεδρίαση - το γόρδιο δεσμό και θα ακυρώσει το τέρας της επικοινωνιακής σαχλαμάρας που έστησαν και συντηρούν οι υποκριτές της πολιτικής διγλωσσίας Με την κατάθεση αυτής της πρότασης νόμου στη Βουλή, ο καθένας πλέον θα είναι υποχρεωμένος να αναλάβει τις ευθύνες του. Κανείς δε θα μπορεί να κρύβεται πίσω από διακηρύξεις και υποσχέσεις γενικόλογες… Κανείς δε θα έχει το περιθώριο να παραπέμπει την ελπίδα και το όνειρο στο αόριστο μέλλον. Με την κατάθεση αυτής της πρότασης νόμου στη βουλή, ο κάθε κατεργάρης θα βρεθεί στον πάγκο του. Εδώ είναι που θα αποδειχτεί με τρόπο αδιάψευστο, ποιος και τι έλεγε, πως και τι ακριβώς εννοούσε. Με την κατάθεση αυτής της πρότασης νόμου στη βουλή, μπαίνει οριστικά τέλος στα ψευδολογήματα και στην πολιτικάντικη υποκρισία. Όλα τα κόμματα… Όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί… Και το σύνολο των βουλευτών του Ελληνικού κοινοβουλίου… θα πρέπει να αποφασίσουν ανάμεσα σε δύο επιλογές. Επιλογή πρώτη: Ψηφίζω ΝΑΙ στην κατάργηση – καταγγελία των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Επιλογή δεύτερη: Ψηφίζω ΟΧΙ στην κατάργηση – καταγγελία των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Τρίτη επιλογή για… Ολίγον ξεβράκωμα δεν υπάρχει. Συγχαρητήρια στο ΚΚΕ γιατί αυτή τη φορά αυτή η πολιτική πρωτοβουλία… Είναι όλα τα λεφτά. Κι όσο για σένα αναγνώστη να θυμάσαι ότι εμείς από αυτήν εδώ την ιστοσελίδα, τολμήσαμε να κρίνουμε με ιδιαίτερη αυστηρότητα και με ιδιαιτέρως καυστική γλώσσα την ηγεσία του ΚΚΕ για τις λαθεμένες της πολιτικές επιλογές τακτικής. Και μετά αναλογίσου, πόσες υποτίθεται «αντιμνημονιακές» ιστοσελίδες θα τολμήσουν να αναδημοσιεύσουν αυτό το άρθρο??? Διότι στην Ελλάδα, εύκολα δηλώνεις ότι είσαι αυτό που "πουλάει" αλλά πρέπει να έχεις και τα κότσια να το αποδεικνύεις όταν οι εξελίξεις το απαιτούν. Νομίζω??? ΠΗΓΗ http://www.katohika.gr/2012/05/blog-post_4701.html

ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΡΑΙΚΥΛΟΥΣ!

"Απο την ευμενεια της παιδειας,ο ανθρωπος ωφελειται στο επακρο στο ζητημα οτι με την καλλιεργεια της λογικης σκεψης εξημερωνεται η φυση του και ,δεχεται το ορθο μετρο που επιβαλλει η λογικη σκεψη και διωχνει τις υπερβολες.Η σοβαροτητα και η ηρεμια,ειναι απο τα βασικα στοιχεια της πολιτικης αρετης.Οποιος θελει να ανακατευτει με την πολιτικη και θελει να διοικει ανθρωπους πρεπει να αποφευγει συστηματικα την αλαζονεια,που ο Πλατων την αποκαλουσε "συνοικο της ηρεμιας",και αντιθετα να αγαπησει την ανεξικακια,που πολλοι την ειρωνευονται"ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ Βιοι Παραλληλοι-Γαιος Μαρτιος Κοριολανιος Ξεκιναω με αυτο το αποφθεγμα εξαιτιας των οσων ακουγονται για το θεμα "εγερθητω..".Απο κει και περα,ευχομαι σε αυτον τον πορνο,απαισιο,βδεληρο,σιχαμενο και γραικυλικο λαο,που τοσο ευκολα εντοπιζει τους ναζιστες,αλλα προκλητικα αδιαφορει για τους σταλινικους φασιστες(οι οποιοι οσοι γνωριζουν λιγο ιστορια ξερουν καλα πως ηταν απεριγραπτα χειροτεροι), και τους ανθελληνες που υποστηριζουν Μακεδονικες ονομασιες και τουρκικες μειονοτητες στην Θρακη,να γινουμε δουλακια των τουρκων ΠΑΛΙ και των σκοπιανων!Επισης,μπορουν οι ψηφοφοροι αυτων,να παρουν στο σπιτακι τους απο εναν πακιστανο για μην ειναι και στον δρομο τα παιδια! Οπως μας υπενθυμιζει ο Πλουταρχος στο ιδιο εργο του, την δημοκρατια την καταλυει αυτος που παραθετει συμποσια και δωροδοκει τον λαο,αλλα και ο ιδιος ο λαος που το δεχεται.Για την κατασταση ΟΛΟΙ ευθυνονται και αξιζουν καθε τιμωρια.Και να τα αφησουν κατι βλαχες που βλεπω στον ..Λακη,τα ξεσπασματα τους.Ας χαλαρωσουν και να πανε στην εκπομπη του να τους κοροιδευει καταμουτρα πως θελει αριστερη διακυβερνηση!Μονο που ζωα που τον ακουτε,στην αριστερη κυβερνηση υποτιθεται πως δεν θα υπαρχουν πλουσιοι,γιατι η περιουσια τους θα μοιραστει στους φτωχους.ΖΩΑ..Ο ΛΑΚΗΣ ΠΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΑΥΤΑ,ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΤΑ ΑΠΕΙΡΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΣΕ ΣΑΣ ΒΛΑΚΕΣ;;; Παραθετω ενα εξαισιο κειμενο του Σαραντου Καργακου,για τον οποιον δεν θα περιγραψω ποιος ειναι,οσοι δεν γνωριζετε φροντιστε να μαθετε!( να μην ξερετε μονο τον Ψινακη...).Το θεωρω ακρως περιγραφικο και αντιπροσωπευτικο των αποψεων μου.. "Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία. Διαφωνώ. Εδώ και τριάντα χρόνια είναι η … εργασία. Ο νέος δε φοβάται την αναδουλιά, φοβάται τη δουλειά. Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά είναι ό,τι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας απεδύθησαν σε μια χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία εξέθρεψε και διαμόρφωσε δύο γενιές «κουλοχέρηδων»…παιδιών δηλαδή που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμμιά εργασία από αυτές που ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές. Κι ας βρίσκεται μέ σα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το «άναξ» που κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών, βασιλιά στο χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή που ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής που έδειχνε αριστερά και πήγαινε δεξιά και τούμπαλιν. Γι’ αυτό τουμπάραμε… Κάποτε, ακόμη κι από τις στήλες του περιο δικού αυτού, που δεν είναι πολιτικό με την ευτελισμένη έννοια του όρου, έγραφα πως η ανεργία στον τόπον μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές υπάρχουν αλλά ότι δεν υπάρχουν χέ ρια να τις δουλέψουν. Κι έπρεπε να κατακλυ σθεί ο τόπος από 1,5 εκατομμύριο λαθρομετα νάστες, για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα υπήρχε δουλειά πολλή αλλ’ όχι διάθεση για δουλειά. Τα παιδιά -τα μεγάλα θύματα αυτής της ιστορίας- είχαν γαλουχηθεί με τη νοοτρο πία του «White color workers». Έτσι σήμερα το πιο φτηνό εργατικό και υπαλληλικό δυναμικό είναι οι πτυχιούχοι, που ζητούν εργασία ακό μη και στον ΟΤΕ ως έκτακτοι τηλεφωνητές, προσκομίζοντας στα πιστοποιητικά προσό ντων ακόμη και διδακτορικά! Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια, σχολές επί σχολών, επιστημονι κούς κλάδους αόριστους, ομιχλώδεις και ασα φείς, απροσδιορίστου αποστολής και χρησιμότητας. Πτυχία-φτερά στον άνεμο σαν τις ελπί δες των γονιών, που πιστεύουν ότι τα παιδιά και μόνον με τα «ντοκτορά» θα βρουν δουλειά. Έτσι παράγονται επιστήμονες που είναι δεκαθλητές του τίποτα, ικανοί μόνον για το δη μόσιο ή για υπάλληλοι κάποιας πολυεθνικής. Παρ’ όλο που γέμισε η χώρα μας τεχνικές σχολές (τι ΤΕΛ, τι ΤΕΙ, τι ΙΕΚ!) οι πιο άτεχνοι νέοι είναι οι νέοι της Ελλάδος. Παίρνουν πτυχίο τεχνικής σχολής και δεν έχουν πιάσει κατσαβίδι οι πιο πολλοί. Δεν ξέρουν να διορθώσουν μια βλάβη στο αυτοκίνητό τους, στο ραιόφωνο ή στο τηλέφωνό τους. Είναι άχεροι, ουσιαστικά χωρίς χέρια. Τώρα με τα ηλεκτρονικά ξέχασαν να γράφουν, ξέχασαν να διαβάζουν, εκτός φυσικά από «μηνύματα» του αφόρητου «κινητού» τους. Τούτη η παιδεία, που όχι μόνο παιδεία δεν είναι αλλ’ ούτε καν εκπαίδευση, αφού δεν καλλιεργεί καμμιά δεξιότητα, εκτός από την ραθυμία, την αναβλητικότητα και το φόβο της δουλειάς, όχι μόνο δεν καλλιεργεί τον νέο εσωτερικά αλλά τον πετρώνει δημιουργικά σαν τα παιδιά της Νιόβης. Τα κάνει άχρηστα τα παιδιά για παραγωγική εργασία, γιατί ο θεσμός της παπαγαλίας και η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας, με το πρόσχημα να μην τα κουράσομε, τους αφαιρεί την αυτενέργεια, την πρωτοβουλία, τη φαντασία και την πρωτοτυπία. Το σχολείο, αντί να μαθαίνει τα παιδιά πως να μαθαίνουν, τα νεκρώνει πνευματικά. Δεν τα μαθαίνει πως να σκέπτονται αλλά με τι να σκέπτονται. Έτσι τα κάνει πτυχιούχους βλάκες. Βάζει όρια στον ορίζοντα της σκέψης και των ενδιαφερόντων. Τα χαμηλοποιεί. Τα κάνει να βλέπουν σαν τα σκαθάρια κοντά, κι όχι να θρώσκουν άνω, να έχουν έφεση για κάτι πιο πέρα, πιο τρανό και πιο μεγάλο. Το έμβλημα πια του ελληνικού σχολείου δεν είναι η γλαύξ, είναι ο παπαγάλος, ο μαθητής-βλάξ που καταπίνει σελίδες σαν χάπια και που θεωρεί ως σωστό ό,τι γράφει το σχολικό. Και το λεγόμενο «σχολικό» είναι συνήθως αισχρό και ως λόγος και ως περιεχόμενο. Και τολμώ να λέγω αισχρό, διότι πρωτίστως το «Αναγνωστικό» που πρέπει να είναι ευαγγέλιο πνευματικό ειδικά στο Δημοτικό, αντί να καλλιεργεί την αγάπη για τη δουλειά, καλλιεργεί την απέχθεια. Που πια, όπως παλιά, ο έρωτας για την αγροτική, τη βουκολική και τη θαλασσινή ζωή; Ο ναύτης δεν είναι πρότυπο ζωής. Πρότυπο ζωής είναι ο «χαρτογιακάς». Όσο κι αν ήσαν κάπως ρομαντικά τα παλιά «Αναγνωστικά», καλλιεργούσαν τον έρωτα για τη δουλειά. Ακούω πως δεν πάει καλά η οικονομία. Μα πως να πάει, όταν με τη ναυτιλία που προσφέρει το 5,6% του ΑΕΠ ασχολείται μόνο το 1% των Ελλήνων; (Με τον αγροτικό τομέα που προσφέρει το 6,6% του ΑΕΠ ασχολείται το 14,5% του πληθυσμού). Διερωτώμαι, τί είδους ναυτικός λαός είμαστε, όταν αποστρεφόμαστε την θάλασσα και στα ελληνικά καράβια κυριαρχούν Φιλιππινέζοι, Αλβανοί και μελαψοί κάθε αποχρώσεως; Το σχολείο καλλιεργεί τον έρωτα για την τεμπελιά, όχι για δουλειά. Τα πανεπιστήμια και οι ποικιλώνυμες σχολές επαυξάνουν τον έρωτα αυτό. Πράγματα που μπορούν να διδαχθούν εντός εξαμήνου -και μάλιστα σε σεμιναριακού τύπου μαθήματα- απαιτούν τετραετία! Βγαίνουν τα παιδιά από τις σχολές και δικαίως ζητούν εργασία με βάση τα «προσόντα» τους, αλλά τέτοιες εργασίες που ζητούν τέτοια προσόντα δεν υπάρχουν. Αν δεν απατώμαι, υπάρχουν δύο σχολές θεατρολογίας -πέρα από τις ιδιωτικές θεατρικές σχολές- που προσφέρουν άνω των 300 πτυχίων το έτος. Που θα βρουν δουλειά τα παιδιά αυτά; Αν όμως το σχολείο από το Δημοτικό καλλιεργούσε την τόλμη, την αυτενέργεια, βράβευε την πρωτοβουλία, την ανάληψη ευθυνών, την αγάπη για την οποιαδήποτε δουλειά ακόμη και του πλανόδιου γαλατά, θα είχαμε κάνει την Ελλάδα Ελδοράδο, όπως έγινε Ελδοράδο για τους εργατικούς Αλβανούς, Βουλγάρους, Πολωνούς, Γεωργιανούς, Αιγυπτίους αλιείς, Πακιστανούς και Ουκρανούς. Σήμερα αυτοί είναι η εργατική κι αύριο η επιχειρηματική τάξη της Ελλάδος. Κι οι Έλληνες, αφήνοντας την πατρώα γη στα χέρια των Αλβανών που την δουλεύουν, την πατρώα θάλασσα στα χέρια των Αιγυπτίων που την ψαρεύουν, θα μεταβληθούν σε νομάδες της Ευρώπης ή των ΗΠΑ ή θα τρέχουν για δουλειά στην Αλβανία που ξεπερνά σε νόμιμη και παράνομη επιχειρηματική δραστηριότητα όλες τις χώρες της Βαλκανικής. Γέμισαν τα Τίρανα ουρανοξύστες, κτήρια γιγάντια, κακό γουστα μεν, σύγχρονα δε. Περίπου 100 ιδιωτικά σχολεία λειτουργούν στην πρωτεύουσα της χώρας των αετών. Εμείς αφήσαμε αδιαπαιδαγώγητη την εργατική και την αγροτική τάξη. Στην πρώτη περάσαμε σαν ιδεολογία-θεολογία το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και υποχρεώσαμε πλήθος επιχειρήσεις να κλείσουν ή να μεταφερθούν άλλου. Μετά διαφθείραμε τους αγρότες με παροχές χωρίς υποχρεώσεις και τους δημιουργήσαμε νοοτροπία μαχαραγιά. Γέμισε η επαρχία με «Κέντρα Πολιτισμού», όπου «μπαγιαντέρες» κάθε λογής και φυλής άναβαν πούρο με φωτιά πεντοχίλιαρου! Το μπουκάλι με το ουΐσκυ βαπτίστηκε … αγροτικό! Τώρα, όμως, που έρχονται τα «εξ εσπερίας νέφη» χτυπάμε το κεφάλι μας. Και που να φθάσουν τα «εξ Ανατολής» σαν εισέλθει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Θα γίνει η Ελλάς vallis flentium (=κοιλάς κλαυθμώνων) και θα κινείται quasi osculaturium inter flentium et dolorum (=σαν εκκρεμές μεταξύ θλίψεως και οδύνης). Δεν είμαι υπέρ μιας παιδείας που θα υποτάσσεται στην οικονομία. Θεωρώ ολέθριο να χαράσσεται μια εκπαιδευτική πολιτική με κριτήρια οικονομικής αναγκαιότητας. Θεωρώ ολέθρια όμως και την παιδεία που εθίζει τα παιδιά στην οκνηρία, που τα κουράζει με την παπαγαλία και το βάρος αχρήστων μαθημά των. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο της χώρας είναι τα κεφάλια των παιδιών της. Τούτη η παιδεία αποκεφαλίζει τα παιδιά. Τα κάνει ικανά να μην κάνουν τίποτε. [...] Είναι θλιβερή η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα, παρουσίαζε χθες και θα παρουσιάζει κι αύριο η ελληνική κοινωνία: να υπάρχουν άνθρωποι άνω των 65 ετών, άνω των 70 ετών, που, ενώ έχουν συνταξιοδοτηθεί, εργάζονται νυχθημερόν, για να συντηρούν τα παιδιά τους μέχρι να τελειώσουν τις ατελείωτες σπουδές τους, τα παιδιά που λιώνουν τα νιάτα τους στα «κηφηνεία», που πάνε σπίτι τους να κοιμηθούν την ώρα που οι Αλβανοί πάνε για δουλειά, θα μου πείτε, τί δουλειά; Οποιαδήποτε δουλειά, αρκεί να είναι τίμια. Όταν μικροί -ακόμη στο Δημοτικό- μαθαίναμε απέξω τον Τυρταίο (ποιος τολμά σήμερα να διδάξει Τυρταίο;) δεν τον μαθαίναμε για να γίνουμε πολεμοχαρείς αλλά για να νοιώθουμε ντροπή, όταν στην μάχη της ζωής, στην πρώτη γραμμή είναι οι παλαιότεροι, οι «γεραιοί» και οι νέοι κρύβονται πίσω από τη σκιά τους. «Αισχρόν γαρ δη τούτο… κείσθαι πρόσθε νέων άνδρα παλαιότερον». Σήμερα, βέβαια, οι χειρωνακτικές εργασίες ελέγχονται σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα από ξένους. Στις οικοδομές μιλούν αλβανικά, στα χωράφια πακιστανικά. Σε λίγο οι χειρωνακτικές επιχειρήσεις θα περάσουν στα χέρια των Κινέζων που κατασκευάζουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος των τουριστικών ειδών που θυμίζουν… Ελλάδα. Ακόμη και τις σημαίες μας στην Κίνα τις φτιάχνουν! Κι εμείς; Εμείς, όπως πάντα, φτιάχνουμε τα τρία κακά της μοίρας μας. «Φτιάχνουμε» τη ζωή μας στην τηλοψία, που δίνει τα μοντέρνα πρότυπα οκνηρίας στη νεολαία, ποθούμε μια χρυσίζουσα ζωή σαν αυτήν που προσφέρει το «γυαλί», αγοράζουμε πολυτελή αυτοκίνητα με δόσεις, κάνουμε διακοπές με «διακοποδάνεια», εορτάζουμε με «εορτοδάνεια» και πεθαίνουμε με «πεθανοδάνεια». Έλεγε ο Φωκίων, που πλήρωσε τέσσερεις δραχμές τη δεύτερη δόση του κωνείου που χρειαζόταν για να «απέλθει», πως στην Αθήνα δεν μπορεί ούτε δωρεάν να πεθάνει κανείς. Έπρεπε να ζούσε τώρα… Λυπάμαι που θα το πω, αλλά πρέπει να το πω: το σχολείο, οι σχολές και τα ΜΜΕ σακάτε ψαν και σακατεύουν τη νεολαία, γιατί μιλούν συνεχώς για τα δικαιώματά της -δικαιώματα στην τεμπελιά- και ποτέ για υποχρεώσεις, ποτέ για χρέος, ποτέ για καθήκον. Το καθήκον έγι νε άγνωστη λέξη.

ΠΗΓΗ http://maronas480.blogspot.com/

Εθνικιστές και θρησκεία

Η θρησκεία είναι ένα θέμα που αφορά άμεσα όλους τους εθνικιστές. Αυτό γιατί, ειδικά τα τελευταία χρόνια, έχει γίνει αιτία διχασμού στον εθνικιστικό χώρο και τώρα είναι που απαιτείται ομοψυχία και συντροφικότητα περισσότερο από ποτέ. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η θρησκεία είναι ένα επιμέρους θέμα στο οποίο οι εθνικιστές δεν πρόκειται να συμφωνήσουν. Δεν είναι έτσι. Αυτό θα συνέβαινε αν οι χριστιανοί δεν παρουσίαζαν τη θρησκεία τους σαν συνέχεια του Ελληνισμού και δεν είχαν την απαίτηση από τους άλλους εθνικιστές να πιστεύουν. Όμως, αντί να πιστεύουν απλά στο θεό τους τον έχουν συνδυάσει με την ιδεολογία μας σε βαθμό που οι μη-χριστιανοί εθνικιστές θεωρούνται εξαιρέσεις. Έχουμε ακούσει κατά καιρούς τα απίστευτα από διάφορους ακροδεξιούς χριστιανούς "εθνικιστές". Από το ότι ο Χριστός είχε Ελληνική καταγωγή μέχρι το ότι όποιος δεν είναι χριστιανός, και μάλιστα ορθόδοξος, δεν είναι Έλληνας -σαν να είναι η θρησκεία που κάνει τον Έλληνα και όχι η καταγωγή και η παιδεία! Το πρόβλημα του εθνικισμού δεν είναι μόνο τα κόμματα που το δυσφημούν, το ελέγχουν και το διχάζουν, αλλά και ένα μεγάλο μέρος των αυτοαποκαλούμενων "εθνικιστών". Ως εθνικιστές πρέπει, όταν γίνουμε περισσότεροι, να αποβάλλουμε με κάθε τρόπο τα παρακμιακά στοιχεία απ'το χώρο μας. Ο φανατικός χριστιανός δεν μπορεί παρά να αντιμετωπιστεί ως εχθρός του εθνικισμού και όχι ως συναγωνιστής. Αν θέλει κάποιος να πιστεύει στο θεό, δικαίωμά του. Αλλά τουλάχιστον ας μην θεωρεί τη θρησκεία του απαραίτητη για τον Έλληνα και τον εθνικισμό. Οι λόγοι για τους οποίους ο χριστιανισμός δεν έχει θέση στον εθνικισμό είναι τόσοι πολλοί που θα μπορούσε κανείς να γράψει βιβλίο για να τους αναλύσει όλους, ειδικά αν μιλάμε συγκεκριμένα για τον Ελληνικό εθνικισμό. Ο Χριστιανισμός είναι μια Εβραϊκή θρησκεία που μας θέλει όλους ίσους, παιδιά του θεού και απογόνους του Αδάμ και της Εύας. Για τον Χριστιανισμό δεν υπάρχουν έθνη ή φυλές. Και όπως όλες οι θρησκείες, είναι άλλη μια προσπάθεια να εξηγηθούν φυσικά φαινόμενα που τελικά χρησιμοποιήθηκε από κάποιους σε βάρος ολόκληρων εθνών. Μια από τις κύριες διαφορές του εθνικισμού από τον χριστιανισμό είναι ότι ο εθνικισμός αποβλέπει σε μια καλύτερη ζωή στη γη ενώ ο χριστιανισμός αποβλέπει σε καλύτερη ζωή στον ουρανό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το ένα συμπληρώνει το άλλο. Ο χριστιανισμός προϋποθέτει ειρηνολαγνεία και αγάπη προς τους εχθρούς, πράγματα αδιανόητα για έναν εθνικιστή (όσο και αν οι χριστιανοί δεν τα τήρησαν ποτέ). Ο χριστιανισμός στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε για αυτόν ακριβώς το σκοπό: να πάψουν να αγωνίζονται οι άνθρωποι για να ζήσουν καλύτερα στη γη και να αρκεστούν στην ιδέα της "αιώνιας ζωής" στο πλάι του "θεού". Τέτοιου είδους θρησκείες, ειδικά σήμερα, όχι μόνο είναι άχρηστες αλλά και επιζήμιες. Είναι κατάλοιπα του παρελθόντος και δεν έχουν θέση στα εθνικιστικά/εθνικοσοσιαλιστικά κινήματα. Προϊόντα ζωώδους και βαρβαρικής σκέψης, άκρως αντιεπιστημονικά και εντελώς περιττά για τον σημερινό άνθρωπο. Κανένας Έλληνας εθνικιστής που σέβεται τον εαυτό του δεν είναι χριστιανός τόσο για τους παραπάνω λόγους όσο και επειδή ο Ιουδαιοχριστιανισμός ήταν καταστροφικός για τον Ελληνισμό. Η επικράτηση του χριστιανισμού σήμανε το τέλος του Ελληνικού και του Ρωμαϊκού πολιτισμού. Χιλιάδες επί χιλιάδων εκχριστιανίστηκαν δια της βίας, δεκάδες βιβλιοθήκες κάηκαν και εκατοντάδες ναοί κατεδαφίστηκαν ή μετατράπηκαν σε εκκλησίες, απαγορεύτηκε κάθε τέχνη -από τη γλυπτική μέχρι τη μουσική με όργανα-, απαγορεύτηκε η πίστη στην Εθνική μας θρησκεία και έκλεισαν οι φιλοσοφικές σχολές. Με τον ερχομό του χριστιανισμού οι λαμπρότεροι πολιτισμοί έσβησαν και αντικαταστάθηκαν από έναν μαύρο μεσαίωνα. Σε εκείνο το μεσαίωνα εκατομμύρια άνθρωποι ξέχασαν την εθνική τους ταυτότητα και θρησκεία και την αντικατέστησαν με τον χριστιανισμό, έτσι ώστε να είναι υποταγμένοι σε μια καταπιεστική μειοψηφία. Αν προσέξει κάποιος τη προπαγάνδα που γίνεται σήμερα θα καταλάβει ότι τέτοιο σκοπό έχει το σημερινό σύστημα: να μετατρέψει τον άνθρωπο σε εκφυλισμένο καταναλωτή που αξίες όπως το έθνος και η φυλή του δεν έχουν τη παραμικρή σημασία για αυτόν. Σε μεγάλο βαθμό το έχει πετύχει. Έχουμε χρέος να μην αφήσουμε να γίνει αυτό και να μην έχει ο αγώνας μας την ίδια κατάληξη με αυτή των τελευταίων εθνικών. Οι χριστιανοί όχι μόνο αρνούνται τα όσα έκαναν αλλά παρουσιάζουν τον χριστιανισμό σαν συνέχεια του ελληνισμού. Μάλιστα, για να "αποδείξουν" πόσο "άρρηκτα συνδεδεμένος" είναι ο Ελληνισμός με τον χριστιανισμό παραποιούν την αρχαία Ελληνική γραμματεία. Στις εμετικές ιστοσελίδες τους έχουν δημοσιευθεί κατεβατοί αμέτρητων κειμένων. Σε ένα από αυτά χρησιμοποίησαν μέχρι και αποσπάσματα από την "απολογία Σωκράτους" του Πλάτωνος για να πουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν προφητεύσει τον ερχομό του Ιησού, ενώ ο Σωκράτης μιλούσε για τον εαυτό του! Μην αφήνετε τους χριστιανούς να κάνουν τέτοιου είδους προπαγάνδες. Όπου τις δείτε καταγγείλτε τες και διαψεύστε τες. Αν κάποιος έχει πραγματικά χρέος να μην αφήνει κανέναν να καπηλεύεται την αρχαία Ελληνική γραμματεία και ιστορία για να αποδείξει τα "πιστεύω" του αυτός είναι ο Έλληνας εθνικιστής. Όπως δεν πρέπει αφήνουμε τους σκοπιανούς να λένε πως είναι απόγονοι του μεγάλου Αλεξάνδρου έτσι δεν πρέπει να αφήνουμε και τους χριστιανούς να λένε ότι είναι συνεχιστές του Ελληνισμού. Μην αφήνετε να πιστέψουν και άλλοι στις άθλιες προπαγάνδες των "ελληνορθόδοξων" ακροδεξιών και αντιμετωπίστε τους σαν να είναι ιδεολογικοί σας αντίπαλοι. Ο σκοπός του εθνικιστή διαφέρει πολύ από το σκοπό του χριστιανού: ο εθνικιστής θέλει ένα έθνος ελεύθερο, που δεν καταπιέζεται από κανέναν, ένα έθνος που δημιουργεί πολιτισμό και ένα κράτος που λειτουργεί με βάση τα συμφέροντα του συνόλου. Ο χριστιανός θέλει μια νεκρανάσταση της "αγίας" Βυζαντινής αυτοκρατορίας και το έθνος υποδουλωμένο στο παπαδαριό. Στο ίδιο παπαδαριό που σε περίοδο κρίσης συμφώνησε με τη κυβέρνηση να μη πληρώσει ούτε δεκάρα για να ξεχρεώσουμε, όπως και το 1450 που αρνήθηκε να δώσει έστω και ένα μικρό μέρος των χρημάτων της για να εξαγοραστεί ο Ουρβανός. Ο τρόπος ζωής και η νοοτροπία του εθνικιστή διαφέρει επίσης πολύ από αυτή του χριστιανού: ο χριστιανός είναι ικανός να μετανιώνει, να ζητάει συγχώρεση, σαν το ανθρωπάκι, για αυτά που κάνει και ο εθνικιστής όχι. Εμείς δεν καιγόμαστε να "συγχωρεθούμε" για αυτά που θα κάνουμε στο όνομα της ιδεολογίας μας, ούτε να ζήσουμε αιώνια. Εμείς θεωρούμε τον άνθρωπο μέρος της φύσης και όχι κάτι πάνω απ'τη φύση. Εμάς ο θεός μας είναι η ίδια η φύση και οι νόμοι της. Πολλές μορφές του εθνικισμού και του εθνικοσοσιαλισμού δέχονταν τον χριστιανισμό ως μέρος της ιδεολογίας τους. Όμως αυτοί είχαν το ελαφρυντικό της εποχής: έζησαν σε μια εποχή που το να είσαι άθεος ήταν εξαίρεση, μεγάλωσαν σε καιρούς τα παιδιά ανατρέφονταν σε θρησκευτικά περιβάλλοντα και που η θρησκεία ήταν τρόπος ζωής. Το ότι αυτοί πίστευαν δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε και εμείς το ίδιο. Αυτοί έμειναν στην ιστορία ακριβώς επειδή βάδιζαν πρωτοποριακά στην εποχή τους. Όλα τα μεγάλα κινήματα της ιστορίας βάδιζαν στην εποχή τους και οι θέσεις τους είχαν βάση στην εποχή τους και για αυτό έγιναν μεγάλα κινήματα. Ένα κίνημα του οποίου οι ιδέες είναι προσκολλημένες στη δεκαετία του '30 δεν πρόκειται να μεγαλώσει. Το εθνικιστικό/Ε.Σ. κίνημα για να μεγαλώσει, παίρνοντας κόσμο με το μέρος του, πρέπει καταρχάς να αποφεύγει τον διχασμό. Για να αποφευχθεί ο διχασμός πρέπει να μην συνδυάζονται με την ιδεολογία δόγματα που δεν έχουν να κάνουν με αυτή. Όταν κάποιος θεωρεί τη θρησκεία του απαραίτητη για το κίνημα, διχάζει το κίνημα. Οι φανατικοί χριστιανοί δημιουργούν πρόβλημα στον εθνικιστικό χώρο ακριβώς επειδή θεωρούν τη θρησκεία τους απαραίτητη όχι απλά για τον εθνικισμό, αλλά και για τον Έλληνα. Όταν ο Έλληνας εθνικιστής καταλάβει πόσο αντίθετη είναι η ιδεολογία του με τον χριστιανισμό και πόσο μεγάλο πρόβλημα δημιουργούν οι ακροδεξιοί χριστιανοί "εθνικιστές", τότε είναι που θα μπορέσει ο εθνικιστικός χώρος να αποβάλλει τους χριστιανούς. Πρέπει να διαχωρίζουμε τη θέση μας από την αστική ακροδεξιά. Οι φανατικοί χριστιανοί είναι μέρος της αστικής ακροδεξιάς. Οι ακροδεξιοί δεν έχουν θέση στον εθνικισμό και είναι πιο επικίνδυνος αντίπαλος από την αριστερά, ακριβώς επειδή δυσφημούν την εθνικιστική ιδεολογία και δίνουν πάτημα στους εκφύλους να παρουσιάζουν τον εθνικισμό διαφορετικό απ'ό,τι είναι κάνοντας έτσι τον κόσμο να τον αποφεύγει. Σε κάποιους τα παραπάνω φαίνονται μισαλλόδοξα και τραβηγμένα. Ας έχουν υπόψιν τους ότι αυτά τα παραπάνω είναι για τους φανατικούς χριστιανούς και όχι για τους χριστιανούς γενικότερα. Ο λόγος; Διχάζουν τον εθνικιστικό χώρο. Οι εθνικιστές εν έτει 2011 γίνονται όλο και περισσότεροι επειδή ο κόσμος καταλαβαίνει ότι είναι η μόνη λύση για τα προβλήματα που απασχολούν την Ελλάδα του σήμερα. Ακριβώς επειδή οι εθνικιστές γίνονται περισσότεροι, μαζεύονται στις τάξεις μας περισσότεροι άθεοι, νεοπαγανιστές, αγνωστικιστές αλλά και χριστιανοί. Τώρα είναι που το θέμα της θρησκείας αρχίζει να παίρνει σοβαρές διαστάσεις και πρέπει να προσέξουμε να μη γίνει αιτία διάσπασης του εθνικιστικού χώρου. Φυσικά, δεν μπορεί κάποιος να αποκλείσει από τον εθνικισμό τους απλούς χριστιανούς. Άλλωστε, καλώς ή κακώς, στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλο ποσοστό χριστιανών. Οι εθνικιστές που πιστεύουν δεν έχουν παρά να αναλογιστούν τα παραπάνω. Τι είναι αυτό που ενώνει τον εθνικισμό με τον χριστιανισμό; Τι δουλειά έχει η διδασκαλία ενός Εβραίου με τα εθνικιστικά ιδεώδη; Τι σχέση έχει ο χριστιανισμός με τον ελληνισμό και τέλος, τι λογική βάση έχει ο χριστιανισμός, όπως οποιαδήποτε θρησκεία; Μπορεί κάποιος να πιστεύει και να μην θέλει να αλλάξει μυαλά. Δικό του πρόβλημα. Προς το παρόν ας αρκεστούμε στο να αποφεύγουμε τον διχασμό. Επειδή αυτός οφείλεται στους χριστιανούς, αυτοί δεν έχουν παρά να τηρούν τρια πράγματα: 1. Να μην παρουσιάζουν τον χριστιανισμό ως κάτι απαραίτητο για τον Έλληνα και ως μέρος του εθνικισμού 2. Να μην λένε πως ο χριστιανισμός είναι συνέχεια του ελληνισμού γιατί αυτό αποτελεί παραποίηση της Ελληνικής ιστορίας 3. Να αναγνωρίσουν τον ανθελληνισμό της εκκλησίας (Το τελευταίο πιστεύω δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Η εκκλησία είναι βάρος στη πλάτη του Ελληνικού λαού. ) Αν κάποιος είναι τόσο φανατικός χριστιανός που να μην μπορεί να αποφεύγει την διαστρέβλωση των ιστορικών γεγονότων και της πραγματικότητας, το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τον περιθωριοποιήσουμε. Ένας μη φανατικός χριστιανός καταλαβαίνει ότι αυτό που μπορεί να μας ενώσει καλύτερα είναι η Ελλάδα και όχι η θρησκεία. Κάποιος που φέρεται σαν να είναι απαραίτητη η θρησκεία για να ενωθούμε, ότι είναι εξίσου ή περισσότερο σημαντική από την Ελλάδα δεν είναι εθνικιστής. Εθνικιστής είναι αυτός που αγαπάει το έθνος του. Έθνος σημαίνει όμαιμον, ομόγλωσσον και ομότροπον. Αυτά τα τρία είναι αρκετά για να αισθανόμαστε καθήκον απέναντι στο σύνολο. Το "ομόθρησκον", για τους άθεους, είναι περιττό. Κάποιοι μπορεί να μην το θεωρούν περιττό. Ας είναι. Αλλά αν κάποιος πιστεύει ότι το "ομόθρησκον" είναι από μόνο του το ίδιο σημαντικό ή σημαντικότερο από τα άλλα τρία, δεν είναι παρά ένας ανθέλληνας. Προσοχή όμως: ακριβώς για να αποφύγουμε τον διχασμό πρέπει και οι μη-χριστιανοί εθνικιστές να είμαστε προσεκτικοί. Αν κάποιος είναι απλά "χριστιανός" χωρίς να είναι φανατικός, δεν μπορούμε να τον αποκλείσουμε από τον εθνικιστικό χώρο (όπως οι ακροδεξιοί αποκλείουν από το Ελληνικό έθνος τους άθεους...). Η θρησκεία στο βαθμό που κάποιος απλώς την πιστεύει, όχι μόνο δεν είναι πρόβλημα, αλλά μπορεί να αποδειχθεί και ωφέλιμη. Το πρόβλημα δημιουργείται όταν η πίστη ξεφεύγει απ'αυτά τα όρια. Νυν υπέρ πάντων ο αγών!

πηγή http://polemosgenel.blogspot.com/2012/05/blog-post_526.html#more

Για να μην ξεχνιόμαστε ανά 5 δευτερόλεπτα πεθαίνει και ένα παιδί από ασιτία !Πολιτισμέ της πούτσας

Άνθρωπος-Ζώα

βλεπω το παρακάτω βίντεο που πραγματικά η πρώτη μου σκέψη είναι άν οι άνθρωποι από την στιγμή που οι επιστήμονες μας λένε οτι το ανθρώπινο είδος προέρχεται απο τους πίθηκους θα μπορούσαν να επιβιώσουν στη φύση,και αν ΝΑΙ μήπως όλο αυτό που βλέπουμε ειναι ένας ψευτοπολιτισμός γιάτι η ανθρωπότητα δεν πεινάει(πραγματικά) και μόλις φτάσουμε σε αυτο το σημέιο να βγάλουμε το ζωώδες ένστικτο?

ΠΩΣ ΠΕΦΤΕΙ ΜΙΑ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ???

Σίγουρα όλοι μας θέλουμε να ρίξουμε αυτήν την διαεφθαρμένη κυβέρνηση που η αποστολή της είναι να ΞΕΠΟΥΛΗΣΕΙ την περιουσία μας και βέβαια πρεπει να το αποτρέψουμε! Στις 21 Ιανουαρίου 2000, κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων στο Κίτο από αυτόχθονες ομάδες, ο στρατός και η αστυνομία αρνήθηκε να επιβάλει τη δημόσια τάξη. Οι διαδηλωτές εισήλθαν στο κτίριο της Εθνοσυνέλευσης και ζήτησαν επιτροπή τριών προσώπων να αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας . Μεσαίου βαθμού αξιωματικοί του στρατού δήλωσαν την υποστήριξή τους για την ιδέα. Κατά τη διάρκεια μιας νύχτας της σύγχυσης και αποτυχημένων διαπραγματεύσεων ο Πρόεδρος Mahuad αναγκάστηκε να φύγει από το προεδρικό μέγαρο για την δική του ασφάλεια . Τί βλέπουμε λοιπόν εδώ ; Το τρίπτυχο για την ανατροπή μιας κυβέρνησης ( * ) : 1) Ογκώδεις λαϊκές διαδηλώσεις 2) Στρατός και αστυνομία αρνούνται να επέμβουν ( προφανώς δεν έχουν καμμία διάθεση να υπακούσουν σε μια διεφθαρμένη κυβέρνηση ) 3) Ο Στρατός τάσσεται με το μέρος του λαού και στηρίζει τα αιτήματά του . Στην Ελλάδα του σήμερα υποθέτω οτι κανένας στρατωτικός ή αστυνομικός δεν είναι ενθουσιασμένος με αυτούς που κυβερνούν . Το (2) και το (3) υπάρχουν ήδη . Τί λείπει απο την συνταγή ; ΟΙ ΟΓΚΩΔΕΙΣ ΛΑΪΚΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ! Ερώτημα : Πώς θα μπορούσαμε να βγάλουμε ΠΟΛΥ κόσμο στο πεζοδρόμιο για να διαδηλώσει ; Εδώ είναι πεδίον δόξης λαμπρόν για όποιον μπορέσει να βρεί την απάντηση στο ερώτημα . Καταθέτω την άποψή μου : Ο λαός θα κατέβει στον δρόμο αν εμφανιστεί μια ομάδα προσώπων με κύρος και διακηρύξει "ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ " Τί προσόντα πρέπει να διαθέτουν αυτά τα πρόσωπα για να έχουν την εύνοια του λαού ; 1) Να μην έχουν ακουστεί ποτέ για εμπλοκή σε παρανομίες 2) Να βγάζουν το ψωμί τους τίμια και με διαφάνεια . 3) Οι πολιτικές προτάσεις τους να αγγίζουν τα μεγάλα προβλήματα του λαού . Τί θα ήθελε να ακούσει σήμερα ο λαός ; Απαλλαγή απο χρέη . Μηδενισμό της ανεργίας . Μηδενισμό της εγκληματικότητας . Τιμωρία όσων μας έφεραν σε αυτό το χάλι . 4) Τα πρόσωπα αυτά να έχουν ήδη με το μέρος τους μια μερίδα του λαού που θα δράσει ως μαγιά . Πρέπει να υπάρχουν κάποιοι που θα φωνάξουν πρώτοι το ΖΗΤΩ . Οσο τίμια και να είναι τα πρόσωπα , αν είναι παντελώς άγνωστα στον λαό , κανείς δεν πρόκειται να τα εμπιστευθεί . Θα ρωτήσει κανείς " Τώρα τί κάθεσαι και τα λές αυτά στον Ελληνοπρεπή χώρο ;" Τα λέω διότι αν ΕΜΕΙΣ δεν βγάλουμε τον κόσμο στον δρόμο ποιός θα το κάνει ; Οι Μητροπολίτες ; Ο Καρατζαφέρης ; Αν είναι δυνατόν ! Είμαστε εμείς έτοιμοι να προτείνουμε 40 άτομα που πρωτίστως ΕΜΕΙΣ αποδεχόμαστε ώς άξιους ( και θα φωνάξουμε πρώτοι το ΖΗΤΩ ) ; Αν εμείς δεν γνωρίζουμε ανάμεσά μας 40 άξια άτομα άς πάμε να κλειστούμε στα σπίτια μας και ας σωπάσουμε για πάντα . Η ανθρωπότητα δεν μας χρειάζεται ! Κάποιοι υποστηρίζουν οτι τα σημερινά ανθρωπάρια ( που υποκρίνονται οτι διοικούν ) θα πέσουν με δικαστικούς αγώνες και συλλογές υπογραφών και συνταγματικά δικαστήρια και προσφυγές στην Ευρώπη . Ας το δούμε απλά : Αυτά τα ανθρωπάρια δεν βρίσκονται εκεί ούτε κατά τύχην ούτε με τίμιες εκλογές . ΤΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΑΝ εκεί κάποιοι για να επιτελέσουν κάποιο ΕΡΓΟ . Αυτοί που τα τοποθέτησαν ( ξοδεύοντας εκατομμύρια ) δεν θα ανεχθούν απλούς πολίτες και ρομαντικούς δικηγόρους να τους "χαλάσουν την σούπα" με τις μηνύσεις τους . Θα μεταχειρισθούν ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ για να κρατήσουν τα ανδρείκελα στην εξουσία . Ας το δούμε ακόμη πιο απλά : Οποιοδήποτε απο αυτά τα ανθρωπάρια γνωρίζει οτι αν πέσει απο την εξουσία θα προσαχθεί σε δίκη την επόμενη ημέρα για να πληρώσει για τα εγκλήματα της τελευταίας 35ετίας . Επίσης γνωρίζει καλά οτι η μόνη πιθανή ποινή του θα είναι ο α π αγ χ ονισ μός . Γι΄ αυτό λοιπόν ΟΥΔΕΠΟΤΕ θα παραδώσει την εξουσία με ειρηνικά μέσα . Θα αλλάξει τους δικαστές , θα αναβάλλει τις δίκες , θα δολοφονήσει όσους κατέθεσαν αγωγές ... Δεν θα διστάσει μπροστά σε τίποτα διότι ΔΙΑΚΥΒΕΥΕΤΑΙ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ! Μόνο η Β .Ι. Α μπορεί να τους διώξει . Κάποιος είπε " Η β ί α είναι η μαμή της Ιστορίας" . Δεν άκουσα καμμία διάψευση . Απο όση Ιστορία γνωρίζω δεν θυμάμαι ΚΑΜΜΙΑ αλλαγή πολιτεύματος να έγινε με δικαστικούς αγώνες !

Δεν είναι άνθρωποι, αυτοί που καταστρέφουν την ΓΗ ! (video)

Σίγουρα δεν είναι άνθρωποι αυτοί που καταστρέφουν την ΓΗ. Διαφορετικά δεν μπορεί να εξηγηθεί με την λογική, το γεγονός πως σκόπιμα με δόλο και με μεθοδικότητα καταστρέφουν τον πλανήτη που μας φιλοξενεί. Αυτή είναι μια μη-εμπορική προσπάθεια, να τονιστεί το γεγονός ότι οι παγκόσμιοι ηγέτες,οι ανεύθυνες πολυεθνικές και οι «υπνωτισμένοί» καταναλωτές, συνεισφέρουν όλοι μαζί , να καταστραφεί κάθε είδους ζωή στον πλανήτη. Αφιερωμένη σε όλους πέθαναν για τον πλανήτη ΓΗ και μονταρισμένη από τον νεαρό κινηματογραφιστή Vivek Chauhan, η παρακάτω ταινία μικρού μήκους μας αποκαλύπτει –για άλλη μια φορά- πως το ανθρώπινο είδος (!!) καταστρέφει, ότι το αγαπά και το προστατεύει, την γη. Παρακολουθείστε ένα συγκλονιστικό βίντεο με την δέουσα προσοχή, προβληματιστείτε και δράστε ανάλογα με την συνείδηση σας.

Δεκάδες πρώην υπάλληλοι της NASA, ανάμεσά τους επτά αστροναύτες της αποστολής Apollo, κατηγόρησαν την αμερικανική υπηρεσία ότι αμαυρώνει τη φήμη της με το να υποστηρίζει ότι το διοξείδιο του άνθρακα αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες της κλιματικής αλλαγής. «Πιστεύουμε ότι οι ισχυρισμοί της NASA, πως οι ανθρωπογενείς εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα έχουν καταστροφικές συνέπειες για την παγκόσμια κλιματική αλλαγή, δεν είναι τεκμηριωμένες, ιδιαίτερα εάν ληφθούν υπόψη χιλιάδες χρόνια εμπειρικών δεδομένων», αναφέρουν σε επιστολή τους με παραλήπτη τον κυβερνήτη της υπηρεσίας Τσαρλς Μπόλντεν. «Ζητούμε από τη NASA να σταματήσει να περιλαμβάνει αναπόδεικτες επισημάνσεις για το ζήτημα στα δελτία Τύπου και στις ιστοσελίδες της». Στην ιστοσελίδα «Παγκόσμιας Κλιματικής Αλλαγής» της υπηρεσίας αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «οι άνθρωποι έχουν αυξήσει τη συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα κατά εν τρίτο από την έναρξη της Βιομηχανικής Επανάστασης. Αυτό αποτελεί και τη σημαντικότερη αιτία της κλιματικής αλλαγής». Σε άλλο σημείο επισημαίνεται ότι το κλίμα στη Γη μπορεί να αλλάζει, όμως «η τρέχουσα τάση υπερθέρμανσης είναι ιδιαίτερα σημαντική γιατί κατά το μεγαλύτερο μέρος της προκλήθηκε πιθανότατα από τον άνθρωπο και εξελίσσεται με πρωτόγνωρους ρυθμούς». Ο επικεφαλής των επιστημόνων της υπηρεσίας Ουαλίντ Αμπνταλάτι απέρριψε τις κατηγορίες ότι οι θέσεις της NASA έχουν πολιτική χροιά. «Η NASA δεν βγάζει συμπεράσματα ούτε διατυπώνει «ισχυρισμούς» πάνω στα ευρήματα μελετών», γράφει ο Αμπνταλάτι. «Εάν οι συντάκτες της επιστολής διαφωνούν με συγκεκριμένα επιστημονικά συμπεράσματα, τα οποία δημοσιοποίησαν επιστήμονες της NASA, τους ενθαρρύνουμε να μετάσχουν στη συζήτηση μέσω της επιστημονικής βιβλιογραφίας ή του δημοσίου βήματος». Παρότι τα κλιματικά δεδομένα της NASA αυτά καθ αυτά δεν έχουν πολιτικό τόνο, πολλοί ερευνητές και αξιωματούχοι της τάσσονται κατά καιρούς ανοιχτά υπέρ της ανάληψης δράσης για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής. Μόλις την περασμένη εβδομάδα ο Τζέιμς Χάνσεν, επικεφαλής του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών Γκόνταρντ, δήλωσε στη βρετανική εφημερίδα Guardian ότι “η κλιματική αλλαγή αποτελεί «μεγάλο ηθικό ζήτημα», στο ίδιο επίπεδο με τη δουλεία.” Στους 49 πρώην υπαλλήλους της NASA, οι οποίοι υπογράφουν την επιστολή, συμπεριλαμβάνονται οι αστροναύτες της αποστολής Apollo Τζακ Σμιτ και Ουόλτερ Κάνιγχαμ, οι οποίοι ήταν ήδη γνωστό ότι αμφισβητούν την ανθρωπογενή παγκόσμια υπερθέρμανση. «Λυπάμαι που συμβαίνει κάτι τέτοιο, όμως έχουν το δικαίωμα να εκφράσουν την άποψή τους», δήλωσε ο Καναδός βουλευτής των Φιλελευθέρων Μαρκ Γκαρνό, ο πρώτος άνθρωπος που ταξίδεψε στο Διάστημα με την καναδική σημαία. Αναγνωρίζοντας ότι η επιστολή θα χρησιμοποιηθεί ως όπλο από την κοινότητα των αμφισβητιών, εκτίμησε ότι «θα κάνει όσους πιστεύουν στην κλιματική αλλαγή να αμφισβητήσουν την κρίση αυτών των 49 ανθρώπων».
'

'
'
'
'
'
'
'
'
'ΠΗΓΗ http://miastala.com/s/archives/24828

147 Δελφικά Παραγγέλματα

Χρυσά Έπη των Πυθαγορείων

Απόλλων: Η προσωποποίηση του φωτός

Ο Απόλλωνας ανήκει στη δεύτερη γενιά των Ολύμπιων θεών. Είναι καρπός της ερωτικής σχέσης του Δία με τη Λητώ και αδερφός της Άρτεμης. Ο Δίας, ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων, θαμπώθηκε από την ομορφιά της Λητώς που προερχόταν από τη γενιά των Τιτάνων και έσμιξε ερωτικά μαζί της. Η ζηλιάρα Ήρα όμως αγανακτισμένη από τις αναρίθμητες απιστίες του άντρα της με θνητές και θεές και επειδή δεν είχε τη δύναμη να βλάψει το σύζυγό της, εναντιώθηκε στη Λητώ και βάλθηκε να μην την αφήσει με κανένα τρόπο να γεννήσει. Μάταια η Λητώ έτρεχε κατάκοπη σ’ ολόκληρη τη γη, δοκιμάζοντας κάμπους, βουνά και θάλασσες για να γεννήσει τα παιδιά της· ολόκληρη η γη αρνιόταν να τη δεχτεί γιατί φοβόταν την τρομερή εκδίκηση της Ήρας. Μονάχα ένα μικρό πλεούμενο νησί, η Ορτυγία (νησί των Ορτυκιών) ή Αστερία, δέχτηκε να δώσει άσυλο στη δυστυχισμένη Λητώ. Το νησάκι αυτό ήταν φτωχό και άγονο, δεν μπορούσαν να βοσκήσουν σ’ αυτό πρόβατα ούτε βόδια, ούτε όμως και να καρπίσουν αμπέλια ή άλλα δέντρα. Γι’ αυτό λοιπόν δε φοβόταν την οργή της θεάς. Ο Απόλλωνας για να ανταμείψει το φτωχό νησί, μόλις γεννήθηκε το στερέωσε για πάντα με τέσσερις στήλες στο βυθό της θάλασσας και του έδωσε το όνομα Δήλος (= Φωτεινή). Εννιά ολόκληρες μέρες κράτησαν οι πόνοι της γέννας. Η Λητώ ξαπλωμένη στη ρίζα μιας φοινικιάς, του μοναδικού δέντρου που υπήρχε πάνω στο νησί, βογκούσε από τους πόνους και εκλιπαρούσε την Ήρα να της επιτρέψει να γεννήσει τα παιδιά της. Η Αθηνά, η Δήμητρα, η Αφροδίτη και άλλες μικρότερες θεές έτρεξαν να βοηθήσουν τη Λητώ, όμως δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα χωρίς τη συγκατάθεση της Ήρας, που κρατούσε επάνω στον Όλυμπο την Ειλείθυια, τη θεά των αίσιων τοκετών. Τελικά, έστειλαν την πολύχρωμη Ίριδα, την αγγελιοφόρο των θεών, για να ζητήσει από την Ήρα να επιτρέψει τον τοκετό, προσφέροντάς της ένα περιδέραιο εξαιρετικής ομορφιάς από μάλαμα και κεχριμπάρι, εννιά πήχεις, που είχε κατασκευάσει στο εργαστήρι του ο μεγάλος τεχνίτης των θεών, ο Ήφαιστος. Αυτό το δώρο καταλάγιασε το θυμό της Ήρας, που έστειλε την Ειλείθυια στη Δήλο. Η Λητώ εξαντλημένη από τους αβάσταχτους πόνους τόσων ημερών γονάτισε στη ρίζα της φοινικιάς και έφερε στον κόσμο πρώτα την Άρτεμη και αμέσως μετά τον Απόλλωνα. Την ώρα της γέννας του θεού ιεροί κύκνοι πετούσαν πάνω από το νησί κάνοντας εφτά κύκλους, γιατί ήταν η έβδομη μέρα του μήνα. Η Λητώ δεν πρόλαβε να βυζάξει καθόλου το νεογέννητο θεό. Μόλις γεννήθηκε, η Θέμιδα έσταξε στο στόμα του μερικές σταγόνες νέκταρ και λίγη αμβροσία και έτσι έγινε το θαύμα: Το βρέφος άρχισε να μεγαλώνει απότομα, τα σπάργανα σκίστηκαν και έπεσαν από το σώμα του. Οι θεές θαμπωμένες από την ομορφιά του, τον καμάρωναν να κάνει βόλτες πάνω στο νησί. Αμέσως ο Απόλλωνας έτρεξε πάνω στον Όλυμπο για να πάρει την ευχή του παντοδύναμου πατέρα του, αλλά και για να γνωρίσει τους υπόλοιπους θεούς. Ο Δίας καλοδέχτηκε το γιο του και του πρόσφερε πάρα πολλά πλούσια και πανέμορφα δώρα. Ανάμεσα σ’ αυτά ήταν μια ολόχρυση μίτρα στολισμένη με ρουμπίνια και σμαράγδια, που συμβόλιζε τη δύναμη του θεού και είχε πάνω σκαλισμένες σκηνές από τη ζωή των Ολυμπίων. Επίσης, ο Δίας του χάρισε μια λύρα που ο Απόλλωνας την αγαπούσε πολύ και κάθε φορά που έπαιζε, με τη μουσική του μάγευε θεούς και ανθρώπους· επιπλέον ένα πανώριο άρμα ζεμένο με εφτά ολόλευκους κύκνους που μετέφεραν το θεό σε όποιο σημείο της γης ή του ουρανού επιθυμούσε. Αμέσως μετά ο Δίας διέταξε τις Ώρες να στρώσουν τραπέζι με νέκταρ και αμβροσία για να καλωσορίσουν όλοι μαζί τον καινούριο θεό πάνω στον Όλυμπο. Ακολούθησε τρικούβερτο γλέντι μέχρι το πρωί. Ο Απόλλωνας έπαιζε με τη λύρα του και χόρευαν οι Χάριτες, η Αρμονία, η Ήβη, η Αφροδίτη και η Άρτεμη· σε λίγο μπήκαν στο χορό και ο Ερμής με τον Άρη.

Ο ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ ΚΑΙ Η ΑΡΤΕΜΗ ΣΗΜΑΔΕΥΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΒΕΛΗ ΤΟΥΣ 3 ΓΙΓΑΝΤΕΣ Μια άλλη όμως παράδοση διηγείται ότι αμέσως μετά τη γέννησή του οι κύκνοι μετέφεραν τον Απόλλωνα στη χώρα τους που βρισκόταν στις όχθες του Ωκεανού, τους Υπερβόρειους· εκεί καθιέρωσαν τη λατρεία του θεού που τη γιόρταζαν αδιάκοπα. Ο Απόλλωνας έμεινε στη χώρα των Υπερβορείων ένα χρόνο και επέστρεψε στην Ελλάδα κατακαλόκαιρο. Η φύση ολόκληρη γιόρτασε με κάθε τρόπο την επιστροφή του μεγάλου θεού με γλέντια και τραγούδια· τα τζιτζίκια και τ’ αηδόνια τραγουδούσαν και τα νερά των πηγών ήταν πιο καθαρά. Οι Νύμφες και οι Νεράιδες των ποταμών και των λιμνών χόρευαν μερόνυχτα ολόκληρα στα βουνά και τα ξέφωτα. Κάθε χρόνο στους Δελφούς γιόρταζαν αυτή την επιστροφή του με εκατόμβες, δηλαδή ομαδικές θυσίες εκατό ζώων. Στους Δελφούς ο Απόλλωνας σκότωσε ένα φοβερό δράκοντα που ονομαζόταν Πύθωνας και είχε δέκα χέρια και τέσσερα μάτια. Ο δράκοντας αυτός που έμοιαζε με τεράστια σαύρα έκανε πολλές καταστροφές στην περιοχή. Θόλωνε τα νερά αναταράζοντας τις πηγές και τα ποτάμια, κατέστρεφε τις καλλιέργειες, καταβρόχθιζε τα κοπάδια και τρόμαζε τις Νύμφες· όταν μάλιστα ήταν πολύ μανιασμένος, στραγγάλιζε και κατάπινε τους ανήμπορους κατοίκους. Εξάλλου, αυτό το τέρας είχε κυνηγήσει, με εντολή της Ήρας, τη Λητώ όταν έψαχνε τόπο για να γεννήσει τα παιδιά της. Ο Απόλλωνας με τα ολόχρυσα βέλη που του χάρισε ο Ήφαιστος εξόντωσε τον Πύθωνα και έτσι απάλλαξε τους κατοίκους της περιοχής που για να θυμούνται το κατόρθωμά του καθιέρωσαν προς τιμή του αγώνες οι οποίοι ονομάστηκαν Πυθικοί Αγώνες. Επίσης, έχτισαν ένα μαντείο, το μαντείο των Δελφών, όπου εκεί η Πυθία καθισμένη πάνω στον ιερό τρίποδα, μασώντας φύλλα δάφνης σε κατάσταση ένθεης μανίας αποκάλυπτε τους διφορούμενους χρησμούς του θεού. Από το μαντείο αυτό πέρασε κάποτε ο ημίθεος Ηρακλής για να ζητήσει χρησμό. Η Πυθία όμως αρνήθηκε να του απαντήσει, γι’ αυτό ο Ηρακλής έκλεψε τον ιερό τρίποδα και πήγε να ιδρύσει αλλού μαντείο. Ο Λοξίας (προσωνυμία του Απόλλωνα για τους διφορούμενους χρησμούς του) καταδίωκε για πολύ καιρό τον Ηρακλή· όταν τον έφτασε, πάλευαν εννιά ολόκληρες μέρες και νύχτες αδιάκοπα, ολόκληρη η γη τρανταζόταν από τα χτυπήματά τους. Τελικά, ο Δίας χώρισε τους δυο αντιπάλους ρίχνοντας ανάμεσά τους έναν κεραυνό. Ο Απόλλωνας ήταν ένας πανέμορφος θεός, πανύψηλος, με καταπληκτική κορμοστασιά, γαλάζια μάτια και κατάξανθες μακριές μπούκλες. Γι’ αυτό είχε πολυάριθμες ερωτικές περιπέτειες με Νύμφες και θνητές. Έτσι, αγάπησε τη Νύμφη Δάφνη, την κόρη του θεού ποταμού Πηνειού της Θεσσαλίας. Αυτή ήταν πανέμορφη και τη ζητούσαν από τον πατέρα της πολλά παλικάρια και γνωστοί ήρωες. Ο Πηνειός την παρακαλούσε να παντρευτεί για να του χαρίσει εγγόνια. Αυτή όμως, αγύριστο κεφάλι, δεν άκουγε το γέροντα πατέρα της, γιατί προτιμούσε να κυνηγάει μέσα στα δάση και να συντροφεύει την παρθένα ’ρτεμη. Όταν κάποτε τη συνάντησε ο Απόλλωνας, θαμπώθηκε από την ομορφιά της και θέλησε να την κάνει δική του. Η Νύμφη όμως δεν ανταποκρίθηκε στον έρωτα του θεού και κατέφυγε στο βουνό. Μερόνυχτα ολόκληρα ο Φοίβος (προσωνυμία του Απόλλωνα) την κυνηγούσε ανάμεσα στους θάμνους και τα πουρνάρια, φωνάζοντάς της πως δεν ήταν ένας τυχαίος γαμπρός αλλά ο λαμπρός Απόλλωνας που τον τιμούσαν θεοί και θνητοί. Τη στιγμή όμως που κόντευε να τη φτάσει, η Νύμφη παρακάλεσε τον πατέρα της να τη σώσει από το αγκάλιασμα του θεού. Τότε ο Πηνειός που λυπήθηκε την κόρη του, τη μεταμόρφωσε στο ομώνυμο δέντρο· τα πόδια της έγιναν οι ρίζες της δάφνης, το σώμα της ο κορμός, τα χέρια της τα κλαδιά και τα μαλλιά της τα φύλλα του γνωστού δέντρου. Ο Απόλλωνας κλαίγοντας απαρηγόρητα αγκάλιασε το δέντρο και αφού δεν κατάφερε να σμίξει με τη Νύμφη όσο ήταν ζωντανή, ορκίστηκε ότι στο εξής η δάφνη θα ήταν το ιερό δέντρο του και ο ίδιος θα φορούσε πάντα δάφνινο στεφάνι. Από τη σχέση του με τη θεά της Θεσσαλίας, τη Νύμφη Κυρήνη, ο Απόλλωνας απέκτησε ένα γιο, τον Αρισταίο. Η Κυρήνη ζούσε άγρια ζωή στα δάση της Πίνδου και προστάτευε τα κοπάδια του πατέρα της. Μια μέρα επιτέθηκε χωρίς όπλα σ’ ένα λιοντάρι, πάλεψε μαζί του και το νίκησε. Ο Φοίβος είδε το κατόρθωμά της και την ερωτεύτηκε. Κατόπιν την απήγαγε και με το ολόχρυσο άρμα του την οδήγησε, πετώντας πάνω από στεριές και από θάλασσες, στη Λιβύη· εκεί σ’ ένα ολόχρυσο παλάτι έσμιξε μαζί της. Και με τις Μούσες ο Απόλλωνας είχε ερωτικές περιπέτειες. Λένε πως από τη Θάλεια απέκτησε τους Κορύβαντες, δαίμονες που ανήκαν στη συνοδεία του Διόνυσου, μαζί με τους Σάτυρους και τα άλλα ξωτικά του δάσους. Με την Ουρανία απέκτησε τους μουσικούς Λίνο και Ορφέα, που γαλήνευαν τη φύση ολόκληρη παίζοντας τον αυλό τους και εξημέρωναν τα άγρια θηρία. Επίσης, ο Απόλλωνας είναι ο πατέρας του Ασκληπιού, του θεού της Ιατρικής. Λένε πως ο ερωτιάρης θεός έσμιξε με τη Κορωνίδα και την άφησε έγκυο. Τον καιρό όμως που αυτή περίμενε παιδί έκανε απιστίες στο θεό πηγαίνοντας μ’ έναν θνητό. Όταν το έμαθε αυτό ο Απόλλωνας, οργισμένος από την προσβολή, σκότωσε την άπιστη Κορωνίδα. Τη στιγμή όμως που το σώμα της τοποθετήθηκε πάνω στη φωτιά και ήταν έτοιμο να καεί, ο εκδικητικός θεός μεταμορφωμένος σε γύπα όρμησε και τράβηξε από τα σπλάχνα της το παιδί, ζωντανό ακόμη. Την ίδια ατυχία είχε και με τη Μάρπησσα, τη βασιλοπούλα της Αιτωλίας. Ο θεός αγαπούσε τη νεαρή κοπέλα, αλλά την έκλεψε ο θνητός Ίδας μ’ ένα φτερωτό άρμα που του δώρισε ο Ποσειδώνας και την οδήγησε στη Μεσσήνη. Εκεί, ο Ίδας και ο Απόλλωνας χτυπήθηκαν αλλά τους χώρισε ο Δίας. Η Μάρπησσα είχε δικαίωμα να διαλέξει ανάμεσα στους δυο εραστές. Μάταια ο θεός την παρακαλούσε και της έδινε υποσχέσεις αιώνιας πίστης και αφοσίωσης. Αυτή διάλεξε το θνητό Ίδα, από το φόβο της ότι ο αθάνατος και αιώνια νέος Απόλλωνας θα την παρατούσε στα γεράματά της, όταν θα την εγκατέλειπαν η ομορφιά και η φρεσκάδα της νιότης. Αλλά και με την Κασσάνδρα, την κόρη του Πρίαμου, ο έρωτας δεν ευνόησε το θεό. Ο Απόλλωνας αγαπούσε την Κασσάνδρα και για να την κερδίσει της υποσχέθηκε να της μάθει την τέχνη της μαντικής. Η νεαρή βασιλοπούλα δέχτηκε, όταν όμως έμαθε καλά την τέχνη, εγκατέλειψε το θεό. Άλλοι πάλι λένε πως ο θεός έσμιξε τελικά με την Κασσάνδρα και απέκτησε μαζί της τον Τρωίλο. Στην κυρίως Ελλάδα πίστευαν ότι ο Απόλλωνας ήταν εραστής της τοπικής ηρωίδας Φθίας, από την οποία απέκτησε τρεις γιους: Τον Δώρο, τον Λαόδοντα και τον Πολυποίτη, που τους σκότωσε ο Αιτωλός. Στην Κολοφώνα πίστευαν πως ο Απόλλωνας ζευγάρωσε με τη Μαντώ, την κόρη του τυφλού μάντη Τειρεσία και από το σπέρμα του γεννήθηκε ο μέγας μάντης Νόμος. Στην Κρήτη ο ερωτομανής θεός αγάπησε την Ακάλλη, την κόρη του Μίνωα· καρπός της κρυφής σχέσης τους ήταν ο Μίλητος. Η Ακάλλη μόλις γέννησε, άφησε το νεογέννητο στο δάσος, γιατί φοβόταν τον πατέρα της. Ο Απόλλωνας φρόντισε να ζήσει ο γιος του στέλνοντας λύκους να τον προστατεύουν και μια λύκαινα να τον θηλάζει. Στην Αθήνα ο σκανταλιάρης θεός βίασε την Κρέουσα, την κόρη του βασιλιά Ερεχθέα. Εκείνη μόλις γέννησε εγκατέλειψε το παιδί σε μια ερημιά. Ο Απόλλωνας φρόντισε να φέρει το μωρό στους Δελφούς, όπου το μεγάλωσε η Πυθία. Αυτός ο γιος του Απόλλωνα που με τόσο άσχημο τρόπο ήρθε στη ζωή ονομάστηκε Ίωνας. Ο Απόλλωνας λέγεται ότι αγάπησε και νέους άντρες. Πιο σημαντική είναι η ερωτική του περιπέτεια με τον Υάκινθο, έναν παρά πολύ όμορφο νέο. Μια μέρα που έπαιζαν οι δυο τους με το δίσκο ο τρομερός Ζέφυρος (άνεμος), επειδή ζήλευε το θεό, παρέσυρε το δίσκο ο οποίος χτύπησε τον Υάκινθο και τον σκότωσε ακαριαία. Ο Φοίβος απαρηγόρητος από το θάνατο του φίλου του και για να κάνει αθάνατο το όνομά του, τον μεταμόρφωσε στο γνωστό ομώνυμο λουλούδι. Διηγούνται πως ο Απόλλωνας δυο φορές υποχρεώθηκε να μπει δούλος στην υπηρεσία θνητών. Η πρώτη φορά ήταν όταν μαζί με τον Ποσειδώνα, την Ήρα και την Αθηνά θέλησαν να πάρουν την εξουσία του Δία και γι’ αυτό προσπάθησαν να τον δέσουν με τεράστιες σιδερένιες αλυσίδες και να τον κρεμάσουν στον ουράνιο θόλο. Η συνωμοσία όμως απέτυχε και η τιμωρία του Απόλλωνα ήταν να φυλάει τα κοπάδια του βασιλιά της Τροίας Λαομέδοντα, πάνω στις βουνοπλαγιές της Ίδης. Ο Απόλλωνας έτσι κι έκανε, μια και δεν μπορούσε ν’ αντιμιλήσει στον πατέρα του, τον παντοδύναμο Δία. Μόλις όμως πέρασε ο ένας χρόνος, ο Λαομέδοντας αρνήθηκε να πληρώσει το θεό για τις υπηρεσίες του και τον έδιωξε κακήν κακώς. Όταν αυτός διαμαρτυρήθηκε, τον απείλησε ότι θα του κόψει τ’ αυτιά και θα τον πουλήσει σαν δούλο. Μόλις ο Απόλλωνας ξαναβρήκε τη θεϊκή του δύναμη, έστειλε φονικό λοιμό στην Τροία που ρήμαζε τη χώρα για έξι ολόκληρους μήνες. Οι γυναίκες γεννούσαν νεκρά παιδιά, τα κοπάδια αποδεκατίζονταν και τα σπαρτά ξεραίνονταν χωρίς να δίνουν καρπούς. Ο Απόλλωνας πέρασε τη δοκιμασία του βοσκού και για δεύτερη φορά. Αυτό έγινε όταν ο Δίας κεραυνοβόλησε τον Ασκληπιό, γιατί είχε προοδεύσει τόσο πολύ στην ιατρική, ώστε κατόρθωνε να ανασταίνει νεκρούς. Ο Φοίβος πληγώθηκε από το θάνατο του γιου του και για να εκδικηθεί σημάδεψε με τα ολόχρυσα βέλη του πάνω από τον Όλυμπο τους Κύκλωπες που είχαν κατασκευάσει τον κεραυνό. Ο Δίας αγανακτισμένος πια από τη συμπεριφορά του Απόλλωνα δεν αστειευόταν καθόλου· ήθελε να φυλακίσει το γιο του στα ολοσκότεινα και αφιλόξενα Τάρταρα, στα έγκατα της μάνας Γαίας. Όμως η Λητώ τον παρακάλεσε να ελαφρύνει την ποινή του. Τότε μόνο ο Δίας υποχώρησε και διέταξε τον Απόλλωνα να μπει στην υπηρεσία του βασιλιά Άδμητου. Όταν ο Απόλλωνας έφτασε στις Φέρρες της Θεσσαλίας και παρουσιάστηκε στον Άδμητο, αυτός από τη γλυκύτητα της μορφής του και τη θεϊκή ομορφιά του κατάλαβε πως ήταν κάποιος θεός μεταμορφωμένος σε θνητό. Έπεσε στα γόνατά του και του πρόσφερε το θρόνο του. Ο Απόλλωνας όμως του εξήγησε ότι ήταν θέλημα του Δία να δουλέψει στην υπηρεσία του και συγκινημένος από την καλή συμπεριφορά και το σεβασμό του Άδμητου, έφερε την ευημερία στο παλάτι και σ’ όλη τη χώρα· όλες οι αγελάδες γεννούσαν δυο μοσχάρια τη φορά, τα χωράφια κάρπιζαν δυο φορές το χρόνο και όλο και περισσότερα πλούτη συγκεντρώνονταν στα χέρια του ευγενικού Άδμητου. Ο Απόλλωνας έλαβε μέρος στη Γιγαντομαχία στο πλευρό του πατέρα του Δία. Επίσης συμμετείχε στον Τρωικό πόλεμο και ήταν πάντοτε με το μέρος των Τρώων. Ακόμη συνέβαλε στην ολοκλήρωση της Αργοναυτικής εκστρατείας βοηθώντας τον Ιάσονα να φτάσει στη μαγική χώρα του Αιήτη. Δυο φορές χρειάστηκε ο Απόλλωνας να χρησιμοποιήσει τις σαΐτες του για να υπερασπίσει τη μητέρα του, τη Λητώ. Η πρώτη φορά ήταν όταν ο γίγαντας Τιτυός επιθύμησε τη Λητώ και προσπάθησε να τη βιάσει. Ο θεϊκός γιος της ενέργησε αστραπιαία· σκότωσε με τα βέλη του το γίγαντα λίγο πριν πραγματοποιήσει την άτιμη σκέψη του. Κάποια άλλη φορά μαζί με την αδερφή του Άρτεμη εξόντωσαν τα παιδιά της Νιόβης, εκτός από δύο, όταν αυτή καυχήθηκε ότι ήταν πιο ευτυχισμένη και πιο τυχερή από τη Λητώ που είχε μόνο δυο παιδιά, ενώ η ίδια είχε δεκατέσσερα. Ο Απόλλωνας σκότωσε με τα βέλη του τα αρσενικά παιδιά και η Άρτεμη τις κόρες. Ο Δίας λυπήθηκε τη Νιόβη και τη μεταμόρφωσε σε βράχο που κλαίει ακόμη για το χαμό των παιδιών της. Ο Απόλλωνας ήταν γενικά ο θεός της μουσικής και της ποίησης. Γι’ αυτό προέδρευε πάνω στον Ελικώνα, στους αγώνες των Μουσών. Επιπλέον, ήταν θεός και της μαντικής. Πίστευαν ότι εμπνέει τόσο τους μάντεις όσο και τους ποιητές. Επίσης ήταν θεός ποιμενικός που οι έρωτές του με τις Νύμφες και τους νέους που έγιναν λουλούδια τον συνέδεαν με τη βλάστηση και τη φύση. Ήταν ακόμη θεός πολεμιστής που με τα τόξα και τα ολόχρυσα βέλη του μπορούσε να στείλει από μακριά την εκδίκησή του. Τα ιερά ζώα τα αφιερωμένα στον Απόλλωνα ήταν ο λύκος και το ελάφι. Από τα πουλιά ο κύκνος, ο γύπας και το κοράκι που από το πέταγμά τους έπαιρναν χρησμούς. Τέλος, από τα θαλάσσια ζώα το δελφίνι, που το όνομά του θύμιζε τους Δελφούς, το κυριότερο ιερό του Απόλλωνα. Η δάφνη ήταν το κατεξοχήν ιερό φυτό του θεού. Ο Απόλλωνας ήταν η προσωποποίηση του φωτός και του ήλιου. Αντιπροσώπευε τις καλές τέχνες, τη μουσική και την ποίηση, που τόσο πολύ λάτρεψαν και καλλιέργησαν οι αρχαίοι Έλληνες.


πηγη http://ellas2.wordpress.com/2011/03/03/απόλλων-η-προσωποποίηση-του-φωτός/