ΣΑΓΑΠΩ......?

Τι είναι αγάπη; Αγάπη είναι να είσαι ήσυχος. Αγάπη είναι να μην εξαρτάσαι από αυτό που αγαπάς. Κανείς δεν αγαπά αυτό από το οποίο εξαρτάται. Αγάπη είναι να μην κάνεις κόλαση την ζωή του άλλου. Αγάπη σημαίνει ασφάλεια. Σημαίνει ωριμότητα και κατανόηση. Σημαίνει θυσία και ξεβόλεμα. Αγάπη σημαίνει εμπιστοσύνη. Όχι κλάματα και διαρκή ηλίθιο και γελοίο έλεγχο της ζωής του άλλου. Αγάπη σημαίνει σε δέχομαι όπως είσαι. Δεν σου ζητώ να αλλάξεις για να μου αρέσεις. Σε θέλω να είσαι ο εαυτός σου. Αγάπη σημαίνει ήλιος και ξαστεριά. Αγάπη σημαίνει έλα, περιμένω να σε δω, και ενδιάμεσα είμαι ευτυχισμένος δίχως να ανησυχώ για τις σκέψεις σου και τις κινήσεις σου. Σου έχω εμπιστοσύνη. Είμαι ήσυχος. Επιθυμώ να είμαι ήσυχος. όχι άλλο πόνο και ανωριμότητα. Σε κοιτάζω και σε πιστεύω. Σέβομαι τον εαυτό μου και εσένα. Τι είναι πραγματική αγάπη; - Πρόσεξες ποτέ πόσο συχνά χρησιμοποιούμε τη λέξη αγαπώ ή αγάπη για να περιγράψουμε κάτι που μας αρέσει; «Πολύ τ’ αγαπώ αυτό το παντελόνι», «είναι το αγαπημένο μου σπορ», «τα μακαρόνια είναι το φαγητό που αγαπώ», «αυτό το CD είναι η αγάπη μου» κτλ. Ο ορισμός της πραγματικής αγάπης είναι αρκετά πολύπλοκος. Όμως θα ήταν σκόπιμο να συνειδητοποιήσουμε πως υπάρχουν τριών ειδών αγάπες. Η αγάπη του «αν» λέει: «Σ’ αγαπώ αν... …κάνεις αυτά που θέλω». … μου φέρεσαι όπως θέλω». … εκπληρώνεις όλες μου τις επιθυμίες». Η αγάπη του «αν» θέτει όρους. Δεσμεύεται υπό τον όρο ότι ο άλλος θα συμπεριφερθεί με κάποιο ορισμένο τρόπο. Από τη στιγμή που το πρόσωπο αυτό φερθεί διαφορετικά, η αγάπη του «αν» αποσύρεται. Η αγάπη του «επειδή» λέει: «Σ' αγαπώ επειδή… … είσαι πανέμορφος». … μου φέρεσαι καταπληκτικά». … είσαι το δημοφιλέστερο άτομο στο σχολείο». Με την πρώτη ματιά, δε βλέπουμε τίποτε το μεμπτό στην αγάπη του «επειδή». Γιατί να μη θέλεις να βγαίνεις με ένα όμορφο αγόρι ή κορίτσι που γενικώς αρέσει πολύ και σου φέρεται υπέροχα; Το πρόβλημα σκάει μύτη όταν στο πρόσωπο του ωραίου κάνει κατάληψη η ακμή και γίνεται ήρωας του Clearasil. Ή όταν μαλώσετε. Ή αν ξεχάσει να σου τηλεφωνήσει. Ή ακόμη όταν ένα ωραιότερο, δημοφιλέστερο και πιο γλυκό παιδί εμφανιστεί στο προσκήνιο. Και όταν συμβαίνει κάτι απ’ αυτά, λες αντίο στην αγάπη του «επειδή». Διότι θα την έχει ήδη κάνει για κάπου καλύτερα. Το «ότι κι αν συμβεί» είδος της αγάπης αγαπάει τον άλλον ανεξάρτητα από την εμφάνισή του, και τον αγαπάει γι’ αυτό που είναι και γι’ αυτό που γίνεται καθώς ωριμάζει. Αυτή είναι η γνήσια αγάπη. ΑΓΑΠΗ=ΑΠΟΛΥΤΗ ΘΥΣΙΑ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ. " ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ " όπου αγαπώ & θυσιάζομαι μέχρι τέλους χωρίς να περιμένω αντάλλαγμα (δηλ. όχι εμπόριο: σου δίνω-μου δίνεις). H αγάπη προσφέρεται και δεν δίνεται ως αντάλλαγμα. Δεν αγαπάμε για να μας αγαπήσουν, αλλά γιατί έτσι νιώθουμε. Η ολοκλήρωση της αγάπης εξαρτάται από: τη συντροφικότητα, τη συμμετοχή, την επικοινωνία, την εντιμότητα και την υποστήριξη. Αγαπώ σημαίνει γίνομαι παράδεισος γι' αυτήν/όν που αγαπώ, γίνομαι μια άπειρη αγκαλιά. Γι’ αυτό και εγώ…. « Σ’ΑΓΑΠΩ ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙΣ » ΑΠΟ Rosmerta

τι είναι η κυβέρνηση

ΠΕΡΙ ΕΡΩΤΟΣ, Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ-ΔΙΟΤΙΜΑΣ

ΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ (ΥΠΟΤΙΤΛΙΣΜΕΝΟ)

Χάρι Χουντίνι, Ο Μάγος της Απόδρασης

Ο Μάγος της Απόδρασης. Ο Νικητής του Θανάτου. Ο Μέγας Καλλιτέχνης της Ζωής. Μαιτρ της Διαφυγής. Ο Άνθρωπος που αψήφησε όλους τους Γνωστούς Φυσικούς Νόμους. Ο άνθρωπος που ήταν αδύνατον να ζήσει με αλυσίδες, σε κλουβιά, σε έναν κόσμο που ο άνθρωπος ζει σε κλουβιά αλυσοδεμένος, αυτό από μόνο του, φαντάζει εξωπραγματικό και απίθανο! Ας σκεφτούμε γιατί ΕΣΥ δεν είσαι Ελεύθερος; Ακόμη; Γιατί δεν έχεις ακόμη επιλέξει την Διαφυγή, την Απόδραση; Τι σε εμποδίζει; Κάποτε πέρασε από αυτό το Συμπαντικό Κόσμο ένας κάποιος, που τον έλεγαν Χουντίνι και ήταν Μάγος. Δεν ήταν καθόλου γνωστός στον κόσμο όταν ξεκίνησε και ο ίδιος ούτε που φανταζόταν ότι κάποτε το όνομα του θα γραφτεί στο βιβλίο της ιστορίας με τους ξεχωριστούς ανθρώπους. Του αρκούσε να κάνει τα παιδιά χαρούμενα, αλλά και τους μεγάλους που έχουν μέσα τους ακόμα διατηρήσει την παιδικότητα, την Αγνότητα και την Αγάπη τους στα παράξενα, σε όλους αυτούς που ονειρεύονται και ζουν σύμφωνα με το όνειρο τους. Στην Αρχή όλα ήταν ωραία και εύκολα. Αργότερα όμως κάτι έλειπε. Ό μάγος που ακόμη δεν ήταν Μάγος είχε βαρεθεί κάθε βράδυ τα ίδια και τα ίδια. Ο αρχικός του ενθουσιασμός είχε φύγει και φυσικά αυτό φαινόταν και στο κοινό του. Συζητούσε με τον εαυτό του ακόμη και την περίπτωση να τα παρατήσει και να αφοσιωθεί σε μια δουλειά συμβατική όπως οι περισσότεροι άνθρωποι. Φτάνει κάποια στιγμή στην ζωή του πολεμιστή που θέλει να τα παρατήσει νομίζοντας πως είναι άσκοπα αυτά που κάνει. Αλλά αυτήν ακριβώς την στιγμή ο πολεμιστής της Γνώσης δεν μπορεί να ξεφύγει πλέον, είναι ήδη δέσμιος της Δύναμης που ψάχνει. Όταν κυνηγάς την Δύναμη σε κυνηγάει και αυτή. Όταν κοιτάς την Άβυσσο σε κοιτάει και αυτή και όταν ζητάς την Αθανασία σε αναζητάει και Αυτή. Αν έχεις μπει στο μονοπάτι του πολεμιστή δεν υπάρχει γυρισμός. Όταν ξαφνικά ο Χουντίνι και μέσα από την πειθαρχεία και την απόκτηση της Δύναμης κάτι άλλαξε.. Άλλαξε η Θέληση του, ξεκαθάρισε ο Σκοπός του. Γιατί όταν έχεις ένα Άκαμπτο Σκοπό, και κινείσαι προς αυτόν με όλο σου το “Είναι δημιουργείς μια νέα πραγματικότητα. Αυτό είναι που βλέπουν οι άλλοι, οι συνηθισμένοι, το πλήθος, αυτοί που κινούνται και ζουν χωρίς να ξέρουν ούτε γιατί, ούτε πως, με θαυμασμό και το ονομάζουν Μαγεία. Θρυλικός Μάγος της Ζωής, της παραπλάνησης και της μεταμόρφωσης ο Χουντίνι. Αινιγματική προσωπικότητα για τον κόσμο της Λογικής, Άριστος Γνώστης απίθανων Μαγικών, η απόδραση μέσα από μπαούλο ήταν το καλύτερο του, ένας άσος στα κόλπα με τραπουλόχαρτα, γυμνάστηκε σκληρά και παράλληλα καλλιέργησε το ταλέντο του στις αποδράσεις, που τον έκανε διάσημο στα πέρατα του κόσμου, όλων των εποχών. Γεννημένος στη Βουδαπέστη το 1874, ο Χουντίνι -κατά κόσμον Εριχ Βάις- ήταν γιός ενός αποτυχημένου ραβίνου, μετανάστευσε με την οικογένειά του στην Αμερική σε ηλικία τεσσάρων ετών και από τα 10 έδωσε τις πρώτες παραστάσεις ως “Εριχ ο Μεγάλος”. Τρία χρόνια αργότερα, διάβασε τη βιογραφία του διάσημου Γάλλου Μάγου Ζαν Ρομπέρ Χουντίν, από τον οποίο πήρε το καλλιτεχνικό όνομά του, και άλλαξε την ζωή του. Ήδη ήταν γνωστός ως ο «Βασιλιάς της Τράπουλας». Το 1893 γνωρίστηκε με την τραγουδίστρια και χορεύτρια Μπέατρις «Μπες» Ράνερ, με την οποία παντρεύτηκε δύο εβδομάδες αργότερα. Ως το τέλος της καριέρας του, η Μπες αποτελούσε τη βοηθό του επί σκηνής. Μαζί περιόδευσαν για περισσότερα από 30 χρόνια σ’ όλη την Αμερική και την Ευρώπη. Το 1916 έκανε και το κινηματογραφικό ντεμπούτο του και υπήρξε πρωταγωνιστής έξι ταινιών. Δύο τις σκηνοθέτησε ο ίδιος «The Soul of Bronze» και «The Haldane of the Secret». Η λεωφόρος του Χόλυγουντ φέρει και το δικό του αστέρι. Όταν ήταν παιδί, πουλούσε εφημερίδες, γυάλιζε παπούτσια, κι έκανε θελήματα για να απαλύνει την μόνιμη οικονομική δυσχέρεια της οικογένειας του. Εκείνο όμως που τον προκαλούσε και τον έλκυε ήταν η φανατική του προσήλωση σε οποιασδήποτε μορφής θεαματική ανυπακοή. Σα να έβλεπε τον πατέρα του ως ένα αρνητικό ιδανικό και το να γίνει το εντελώς αντίθετο εκείνου και μάλιστα με τον πλέον μεγαλειώδη τρόπο, ως την μοναδική διέξοδο διαφυγής του, από τον κόσμο της μιζέριας που ο πολιτισμένος κόσμος τον εγκλώβιζε. Είχε μόνο δύο επιλογές, όπως όλοι μας, ή να “μιμηθεί, να αντιγράψει, να μοιάσει και τέλος να απορροφηθεί στο σύστημα-πολιτεία” ή να γίνει κάποιος που θα αψηφούσε τους νόμους της φύσης-πολιτείας και θα ανέτρεπε τον νόμο της βαρύτητας. Επέλεξε να γίνει αυτός που μπορούσε να προσαρμοστεί σε οτιδήποτε και να δραπετεύσει απ αυτό. Ο μεγαλύτερος μάγος και καλλιτέχνης των αποδράσεων όλων των εποχών, που εμφανίστηκε ποτέ “επί προσώπου γης” ήθελε ο κόσμος να βλέπεις και να εμπιστεύεται τα μάτια του και στην συνέχεια ήθελε να τους αποδείξει πως, το να βλέπεις κάτι δεν σημαίνει απαραίτητα πως πρέπει να το πιστεύεις ως αληθινό, γιατί δεν είναι. Το 1909 ζητήθηκε από τον Χουντίνι σε μια συνέντευξη να αναφέρει το αγαπημένο του απόφθεγμα και εκείνος απάντησε “Κάνε τους άλλους, αλλιώς θα σε κάνουν εκείνοι”. Αυτή η απάντηση έχει, όπως συχνά είχε και ο ίδιος ο Χουντίνι μια ανεπιτήδευτη ποιητικότητα. Το να “κάνεις τους άλλους”, είναι από μόνο του μια μαγική πράξη, είναι αυτό που κάνουν οι ηθοποιοί στις παραστάσεις τους. “Παίξε” τους άλλους αλλιώς θα σε “παίξουν” εκείνοι, δηλαδή θα σου δώσουν οι άλλοι μια ψεύτικη ταυτότητα, ένα ρόλο, ένα στερεότυπο, πριν προλάβουν να το κάνουν αυτοί, κάνε το ΕΣΥ. Αυτό είναι από τις πιο δυνατές και αποτελεσματικές ασκήσεις των πολεμιστών στο μονοπάτι για την ελευθερία. Υποσχόταν 100 δολάρια στον θεατή που θα παρουσίαζε ένα ζευγάρι χειροπέδες ικανό να του «αντισταθεί». Ποτέ δεν χρειάστηκε να πληρώσει, γιατί ποτέ τίποτα δεν του αντιστάθηκε. Έβαζε αστυνομικούς να τον κλείνουν στα πιο σκοτεινά μπουντρούμια, σε κανένα από αυτά δεν έμεινε για πολύ. Αναμετρήθηκε αμέτρητες φορές με τον θάνατο και βγήκε νικητής. Θάφτηκε ζωντανός, βούτηξε σε ποτάμια αλυσοδεμένος, εγκλωβίστηκε σε χρηματοκιβώτια δεμένος χειροπόδαρα.. Έκανε ότι μπορεί να φανταστεί ένας λογικός νους και πάντα κέρδιζε. Η μάζα των ανθρώπων, μέσα στην δεισιδαιμονία και την ηλιθιότητα που ζει άρχισε να προσδίδει υπερφυσική διάσταση στις ικανότητές του. Ο μύθος λέει ότι πέθανε σε μια απόπειρα διαφυγής από δεξαμενή γεμάτη νερό, όμως η αλήθεια είναι πως ο ίδιος ήθελε να πεθάνει για να επιστρέψει. Ήθελε να αποδράσει από τον θάνατο. Κατά κάποιο τρόπο και αυτό το κατάφερε. Ξέφυγε από τον θάνατο.. Έγινε Αθάνατος. Στις 22 Οκτωβρίου του ’26, στο Μόντρεαλ, νεαροί φοιτητές τον προκάλεσαν να κάνει επίδειξη της τρομερής αντοχής του στις γροθιές. Ήταν ένα κόλπο συνηθισμένο, όμως το χτύπημα τον βρήκε απροετοίμαστο και του διέλυσε τα σπλάχνα. Πριν προλάβει να μπει σε πνευματική κατάσταση εγρήγοσης, τον χτύπησε ένας αθλητής της πυγμαχίας με μεγάλη δύναμη και τον διέλυσε. Αν είχε προλάβει να προετοιμαστεί δεν θα πάθαινε τίποτε. Έφυγε αλλόκοτα και ανορθόδοξα όπως αλλόκοτα και ανορθόδοξα για την ακατανόητη λογική αυτού του Σύμπαντος είχε ζήσει. Αλλά είπαμε είχε βάλει στόχο να ξεφύγει από τον θάνατο. Είχε πει “Αν υπάρχει τρόπος να ξεφύγει κάποιος από τον Θάνατο, ο Χουντίνι θα επιστρέψει” Αυτό είναι Άκαμπτος Σκοπός που τόσο συχνά μιλάω γι αυτόν. Να ξέρεις τι θέλεις, να ξέρεις ποιός είναι ο Σκοπός σου με τέτοια Δύναμη που να μην μπορεί να σου αντισταθεί ούτε ο Θάνατος. Είναι η Θ Ε Λ Η Σ Η ο Άκαμπτος Σκοπός, η Π Ρ Ο Θ Ε Σ Η. Ο Χουντι λάτρευε την μητέρα του και μετά τον θάνατό της άρχισε να προκαλεί μέντιουμ και ψευτοεπιστήμονες σε όλον τον κόσμο να έρθουν, αν μπορούν, σε επαφή με το πνεύμα της. Ο Χουντίνι ήταν μέλος του συμβουλίου του επιστημονικού περιοδικού «Scientific American το οποίο έδινε πριμ 10.000 δολαρίων σε όποιον μπορούσε να ανακαλύψει τα τελευταία λόγια της πεθαμένης μητέρας του Χουντίνι τα οποία μόνο ο ίδιος γνώριζε. Πολλά από τα μέντιουμ που ο μάγος επισκέφθηκε είχαν ήδη εξαπατήσει επιστήμονες και ακαδημαϊκούς. Απώτερος στόχος του ήταν να αποδείξει την απάτη τους. Σε πολλές περιπτώσεις ο Χουντίνι επισκέφθηκε τα μέντιουμ μεταμφιεσμένος και συνοδεία αστυνομικών ή δημοσιογράφων. Ξεσκέπασε πολλούς απατεώνες, ενίοτε μπροστά σε κινηματογραφικές κάμερες. Το διασημότερο μέντιουμ που έπεσε «θύμα» του Χουντίνι ήταν η Μίνα Κράντον από τη Βοστώνη, η δράση της οποίας αποτέλεσε και το θέμα του βιβλίου του, «Α magician among spirits» «Ένας μάγος ανάμεσα σε πνεύματα». Η δράση του Χουντίνι ως Μάγου αλλά και ως κυνηγού κεφαλών των ψευτοπνευματιστών τσαρλατάνων στοίχισε τη φιλία του με τον συγγραφέα Αρθουρ Κόναν Ντόιλ, δημιουργό του ιδιωτικού ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς. Ένθερμος υποστηρικτής του “πνευματισμού” –spiritualism- ο Κόναν Ντόιλ αρνούνταν να πιστέψει την απάτη που ο Χουντίνι ξεσκέπαζε. Μάλιστα ο διάσημος συγγραφέας υποστήριξε ότι ο ίδιος ο Χουντίνι είχε δυνατότητες πνευματισμού, μέσω των οποίων εμπόδιζε το έργο των πνευματιστών που επισκεπτόταν για να επικοινωνήσει με τη μητέρα του. Αυτή η θεωρία του Κόναν Ντόιλ αναφέρεται στο βιβλίο του «The edge of the unknown» «Η κόψη του αγνώστου» που εκδόθηκε το 1931 ενώ ο Χουντίνι είχε ήδη φύγει. Ο Μάγος Χουντίνι Γνωστός ως ο «Βασιλιάς της Τράπουλας» και ο «Βασιλιάς των Αλυσίδων»! Ένας Θρύλος, ως ο άνθρωπος που δραπετεύει από ζουρλομανδύες, σχοινιά, χειροπέδες, αλυσίδες, ακόμα και από κελιά φυλακών. Το 1913 πραγματοποίησε ίσως το πιο γνωστό του νούμερο. Κατάφερε να απελευθερωθεί από έναν γυάλινο θάλαμο, γεμάτο με νερό, μέσα στον οποίο ήταν κρεμασμένος ανάποδα. Πέντε χρόνια αργότερα εξαφάνισε μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Νεοϋορκέζων έναν τεράστιο ελέφαντα 10 τόνων! Έκανε πάντα μπάνιο σε παγωμένο νερό. Έτρωγε πάντα ελάχιστα και πολύ προσεκτικά. Κοιμόταν πολύ λίγο και ποτέ σε κρεβάτι μαλακό. Πιλοτάρισε το πρώτο αεροπλάνο στην Αυστραλία. Ήταν απόλυτα πιστός σύντροφος στην σύζυγο του. Άψογα γυμνασμένος. Απόλυτα πειθαρχημένος. Είχε έναν Αδυσώπητα Άκαμπτο Σκοπό. Δεν ένοιωθε φόβο και είχε μεγάλη διαύγεια Πνεύματος. Υπάρχει Μαγεία σε αυτό το Σύμπαν και δεν είναι τίποτε υπερφυσικό ή αλλόκοτο, μαγεία είναι η ΕΝΕΡΓΕΙΑ και θα την δεις μόνο αν καταφέρεις αντί να κοιτάς, να “ΒΛΕΠΕΙΣ”, θα την αισθανθείς μόνο αν είσαι πρόθυμος να την ζήσεις, να την ακολουθήσεις. Θα την δεις μόνο αν καταφέρεις να είσαι πειθαρχημένος σαν ένας πολεμιστής. Αυτό είναι που πολλοί άνθρωποι σου έχουν δείξει και πως γίνεται και πως το κάνουν. Αλλά δεν θέλεις να το πιστέψεις γιατί έχεις μάθει να πιστεύεις και όχι να δρας, έχεις μάθει να σκύβεις και όχι να ατενίζεις. Μπορείς να κάνεις μπάνιο με κρύο νερό; Μπορείς να τρως ελάχιστα, να κοιμάσαι ακόμη ποιό ελάχιστα και να είσαι συνεπής στα λόγια και στις Σκέψεις σου; Να είσαι πιστός στην – στον σύντροφο σου; Να έχεις έναν Άκαμπτο Σκοπό; δηλ. ΘΕΛΗΣΗ; Μπορείς να βλέπεις και να ελέγχεις τα Ενεργειακά πεδία; Αυτό λέγεται ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ και μάλιστα λέγεται “πειθαρχώ την ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ”. Όχι δεν μπορείς το ξέρω, είσαι υποχείριο του πολιτισμού σου. Γι αυτό δεν είσαι πολεμιστής και δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση να είσαι Ελεύθερος. Εκτός κι ΑΝ …! ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΩΡΑ ! ΠΗΓΗ http://www.terrapapers.com/?p=3675

Οι δέκα κανόνες στο παιχνίδι της ζωής

"Κοινωνική Μηχανική" : το πείραμα των 5 πιθήκων

Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ

Διαίρει και βασίλευε

ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ

Το πύρινο άρμα και τα ναρκωτικά

Το κακό που γίνεται από τη χρήση των ναρκωτικών δε σταματά στη δική μας ζωή, αλλά συνεχίζει να επηρεάζει τις γενιές που ακολουθούν, τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Αυτά θα επηρεαστούν όχι μόνο φυσικά αλλά και ψυχολογικά. Το παιδί ενός ναρκομανούς δε θα έχει υγιές σώμα ή υγιή συγκινησιακό και νοητικό εξοπλισμό. Πράγματι γενικά η ευρεία χρήση των ναρκωτικών θα αφήσει το σημάδι της πάνω στον πολιτισμό και την κουλτούρα. Ακριβώς όπως οι ψυχοσωματικές καταστάσεις κατέρχονται και εκφράζονται σαν αρρώστιες στο φυσικό πεδίο, έτσι και οι φυσικές ασθένειες που προκαλούνται από τα μικρόβια, εισχωρούν βαθύτερα και επηρεάζουν τους λεπτότερους φορείς. Όταν μια φυσική ασθένεια εμποδίζεται με φαρμακευτική αγωγή και ‘θεραπεύεται’, η αδυναμία παραμένει στα λεπτά σώματα, και πιθανόν να εκφραστεί αργότερα με κάποια άλλη μορφή διαταραχής ή παρέκκλισης από το φυσιολογικό. Οι ναρκομανείς βλάπτουν τους τωρινούς και τους μελλοντικούς μηχανισμούς τους και από τις δυο μεριές και για πολλές γενιές. Όταν ξανά-ενσαρκωθούν, θα έχουν κατά κανόνα χαμηλής ποιότητας ψυχισμό. Θα ‘βλέπουν’, θα ‘ακούν’, και θα αισθάνονται’. Αυτή η κατάσταση θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα και πολύ πόνο γι’ αυτούς, όπως γίνεται σήμερα με πολλά άτομα που είναι θύματα του κατώτερου ψυχισμού τους. Τα νοσοκομεία και τα άσυλα είναι γεμάτα με τέτοιους ανθρώπους και οι γιατροί μας το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να τους επιβάλλουν θεραπείες με ηλεκτροσόκ και να προσπαθήσουν να τους ηρεμήσουν με φάρμακα. Η χρήση ναρκωτικών σ’ αυτή τη ζωή θ’ ανοίξει μερικά κέντρα στο αιθερικό σώμα, θα τα υπερδιεγείρει και θα παράγει ένα ξεχείλισμα ενέργειας στα αντίστοιχα φυσικά όργανα. Στην επόμενη ζωή αυτή η υπερχείλιση θα συνεχίσει και θα έχει καταστροφικά φυσικά και ψυχικά αποτελέσματα. Στην τωρινή ενσάρκωση το άτομο που χρησιμοποιεί ναρκωτικά καταστρέφει τα κύτταρα του εγκεφάλου και αυξάνει το πάχος του πέπλου ανάμεσα στον εαυτό του και στην ψυχή του. Είναι αλήθεια ότι τα ναρκωτικά παράγουν ενέργεια μέσω της υπερδιέγερσης των κατώτερων κέντρων, ειδικά του κατώτερου μέρους του κέντρου του ηλιακού πλέγματος και του κέντρου του κόκκυγα. Η υπερβολική διέγερση αντλεί όλο και περισσότερη ενέργεια από τα ανώτερα κέντρα, αφήνοντας τα σε αδύναμη κατάσταση. Αυτό θα προκαλέσει μια επιβράδυνση των ανώτερων κέντρων, προκαλώντας έτσι πλήρη ανισορροπία στο ενεργειακό σύστημα του ανθρώπου. Ερ: Αν ένας σπουδαστής της εσωτερικής επιστήμης μέσω της χρήσης των ναρκωτικών φτάσει στο επίπεδο του αστρικού πεδίου, τι μπορεί να πετύχει; Απ: Δεν νομίζω ότι ένας τέτοιος σπουδαστής θα το προσπαθούσε, αλλά αν το έκανε, τότε θα έμοιαζε με έναν αστρονόμο οποίος αφού καταναλώνει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ, ύστερα σκαρφαλώνει στο τηλεσκόπιό του για να μελετήσει τα αστέρια και να καταγράψει τα στοιχεία. Εργάζεται σκληρά για λίγο αλλά εξαιτίας της μέθης, σύντομα εξαντλείται, τα παρατάει και πέφτει για ύπνο. Το επόμενο πρωί, άλλοι αστρονόμοι αρχίζουν να μελετούν τους υπολογισμούς του και τους βρίσκουν χωρίς κανένα νόημα. Η έρευνα αποδεικνύει ότι δεν είχε χρησιμοποιήσει τους σωστούς φακούς και τους είχε μετακινήσει βίαια σε λάθος κατεύθυνση, έχει ξεχάσει να σβήσει το φως και δεν κατάφερε να κλείσει το τηλεσκόπιο. Μη ακολουθώντας τις καθιερωμένες διαδικασίες, έχει προκαλέσει μεγάλες ζημιές στα όργανα. Αν ένας σπουδαστής του εσωτερισμού χρησιμοποιεί ναρκωτικά, θα αγγίξει μερικές πραγματικότητες, αλλά δεν θα είναι σε θέση να τις ερμηνεύσει με ακρίβεια. Αν συνεχίσει να κάνει χρήση ναρκωτικών, θα βλάψει τα κύτταρα του εγκεφάλου, βάζοντας τέλος στην πρόοδό του πάνω στην Ατραπό. Ερ: Η χρήση των ναρκωτικών είναι καταστροφική για την εσωτερική μελέτη; Απ: Ναι. Οι ναρκομανείς μπορούν πολύ εύκολα να καταληφθούν από τις σκοτεινές δυνάμεις και γίνονται αγωγοί τους. Δεν είναι ικανοί να καταγράψουν ενέργειες ανώτερου επιπέδου και εντυπώσεις που προέρχονται από μεγάλα όντα και από το Θείο Σχέδιο. Είναι ανίκανοι να καλλιεργήσουν τα κέντρα τους ή να χρησιμοποιήσουν ενέργειες με νοημοσύνη. Θα χάσουν το όραμα μέσα στη λάσπη των εμπειριών τους. Ένας ναρκομανής που ενσαρκώνεται, θα έχει έναν ανισόρροπο μηχανισμό ή όχημα. Για παράδειγμα, αν ξυπνήσετε ένα πρωί και αρχίσετε να οδηγείτε το αυτοκίνητό σας, αλλά βλέπετε ότι η μια ρόδα έχει γίνει τετράγωνη, η άλλη τρίγωνη, και μια τρίτη είναι ξεφούσκωτη, πως θα μπορέσετε να οδηγήσετε ένα τέτοιο όχημα;Υπάρχουν πολλοί δυστυχισμένοι άνθρωποι στα νοσοκομεία, που έχουν ανισόρροπη φύση, αλλά που επίσης νιώθουν την παρόρμηση να ζήσουν και να εκφραστούν. Εδώ υπάρχει μεγάλος κίνδυνος. Αν ο μηχανισμός, ειδικά ο νους (όχι ο εγκέφαλος) έχει πάθει μεγάλη ζημιά, τότε ο Ηλιακός ‘Άγγελος αποχωρεί και αφήνει το άτομο για μεγάλη χρονική περίοδο. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι μογγολικά ή καθυστερημένα παιδιά και παραμορφωμένα βρέφη. Ερ: Ποια η διαφορά ανάμεσα στο διαλογισμό και την εμπειρία των ναρκωτικών; Απ: Η διαφορά μοιάζει με τη διαφορά ανάμεσα σε μια παραίσθηση και την πραγματικότητα. Ο διαλογισμός είναι μια διαδικασία: α. Ευθυγράμμισης β. Προσέγγισης της γεννήτριας της ενέργειας γ. Διερεύνησης της συνείδησης δ. Ορθής καταγραφής των ιδεών που κατέρχονται από τον ανώτερο νου ή από τα ενορατικά επίπεδα. στ. Συνειδητής δημιουργικότητας. Στην περίπτωση των ναρκωτικών το αιθερικό σώμα σχίζεται ξαφνικά και το άτομο εισέρχεται στον κόσμο της πλάνης και της θυμαπάτης. Η ανθρώπινη ψυχή παγιδεύεται. Δεν υπάρχει σωστή καταγραφή και το επίπεδο της κυριότητας του εαυτού βρίσκεται στο μηδέν. Το αιθερικό αντίστοιχο του εγκεφάλου έχει σε μεγάλο βαθμό αποσυρθεί. Δεν υπάρχει αληθινή δημιουργία. Ερ: Η χρήση των ναρκωτικών είναι ο χειρότερος εχθρός που έχουμε στην ατραπό της προόδου αυτή την εποχή; Απ: Υπάρχει ένα θαυμάσιο κομμάτι στον Πύρινο Κόσμο, το οποίο θα απαντήσει στην ερώτησή σας. Λέει: «Η κακία, η αμφιβολία, η απιστία, η ανυπομονησία, η νωθρότητα και οι άλλες εμπνεύσεις του σκότους, χωρίζουν το γήινο κόσμο από τις ανώτερες Σφαίρες. Αντί να ακολουθούν την ατραπό του καλού, οι άνθρωποι επιχειρούν να αντικαταστήσουν την έκσταση του πνεύματος με διάφορα ναρκωτικά, τα οποία χαρίζουν την ψευδαίσθηση της ύπαρξης του άλλου κόσμου. Παρατηρείστε ότι σε πολλές θρησκείες θεσπίστηκε, σαν μετέπειτα προσθήκη, η χρησιμοποίηση πολύ έξυπνων ναρκωτικών μιγμάτων για το σκοπό της τεχνητής επέκτασης της συνείδησης πέρα από τη φυσική κατάσταση. Πράγματι η σφαλερότητα τέτοιων εξαναγκαστικών μέτρων είναι μεγάλη. Όχι μόνο δε φέρνουν τους Κόσμους πιο κοντά, αλλά αντίθετα αποξενώνουν και σκληραίνουν τη συνείδηση. Παρόμοια, η γήινη ζωή είναι γεμάτη με συνεχείς δηλητηριάσεις, τις οποίες οι άνθρωποι απλόχερα χαρίζουν ο ένας στον άλλον. Οι δάσκαλοι όλων των εποχών έχουν διδάξει στην ανθρωπότητα τα αγνά μονοπάτια του πνεύματος που οδηγούν στην επαφή με τους Ανώτερους Κόσμους, αλλά μόνο λίγοι διάλεξαν την ατραπό που αποκαλύπτεται από την καρδιά. Ειδική προσοχή πρέπει να δοθεί στην απαλλαγή από τις δηλητηριάσεις. Ένα σημαντικό μέρος του εδάφους της γης είναι ήδη μολυσμένο όπως και η επιφάνειά της. Εκτός από τα ναρκωτικά οι άνθρωποι έχουν εφεύρει πολλές καθαρά καταστρεπτικές ουσίες, που, αντί να χαρίζουν υγεία, επιφέρουν τον πνευματικό θάνατο. Μάζες από δηλητηριώδη αέρια πνίγουν τις πόλεις. Οι άνθρωποι αφιερώνουν υπερβολική σκέψη στην παραγωγή πολλών ουσιών, που θα πρέπει να θεωρούνται πολύ πιο θανατηφόρες από τα ναρκωτικά. Τα ναρκωτικά βλάπτουν μόνο τους εθισμένους σ’ αυτά, αλλά τα δηλητηριώδη αέρια βασανίζουν το κάθε τι που ζει. Δεν μπορεί κανείς να καταδικάσει αρκετά τα ναρκωτικά, αλλά επίσης δεν μπορεί κανείς να καταδικάσει ικανοποιητικά τέτοιες δολοφονικές εφευρέσεις. Παλιότερα οι άνθρωποι έπεφταν σε λάθος για χάρη της απατηλής έκστασης, αλλά σήμερα δεν μπορούν αδιάντροπα να σκοτώνουν τη διάνοια και το πνεύμα του διπλανού τους ονομάζοντας αυτό το θάνατο επίτευξη της επιστήμης». Ερ: Νομίζετε ότι τα ναρκωτικά μπορούν πράγματι να διευρύνουν τη συνείδηση; Απ: Τα ναρκωτικά δεν διευρύνουν τη συνείδηση. Αντίθετα περιορίζουν τη συνείδηση, τη θολώνουν, την ανεστιάζουν και την εξασθενίζουν σε σημαντικό βαθμό. Αυτό συμβαίνει γιατί τα ναρκωτικά βλάπτουν το μηχανισμό της συνείδησης, δηλαδή το νου, τον εγκέφαλο και τους τρεις ενδοκρινείς αδένες μέσα στο κεφάλι. Κλονίζουν την υγεία του ανθρώπινου σώματος σαν σύνολο. Αποκρυσταλλώνουν ένα τμήμα του νου, δημιουργώντας πρότυπα συνήθειας και έτσι διαταράσσουν τη λογική του ανθρώπου. Με τη χρήση των ναρκωτικών, οι άνθρωποι βλέπουν ότι τους αρέσει ή αποφεύγουν ότι δεν τους αρέσει. Δεν αντικρίζουν τα πράγματα όπως αληθινά υπάρχουν. Είναι ένας μηχανισμός αυτο-εξαπάτησης. Ο άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει ‘ενόραση’ των προβλημάτων του, αλλά δεν βλέπει τα πραγματικά του προβλήματα – μόνο εκείνα που νομίζει ότι έχει. Ακόμα και όταν, σε μερικές περιπτώσεις έρχεται μια στιγμή κατά την οποία αντιλαμβάνεται πραγματικά τα προβλήματά του, στερείται της πρωτοβουλίας και της παρόρμησης να τα λύσει και να τα ξεπεράσει. Μοιάζει με ένα παιδί που διαλύει ένα ρολόι και ύστερα είναι ανίκανο να ξανατοποθετήσει τα κομμάτια στις κατάλληλες θέσεις τους. Στριμώχνει απλώς τους λεπτούς τροχούς του λεπτεπίλεπτου μηχανισμού σε κάποια θέση και κάνει το ρολόι τελείως άχρηστο. Το ότι βλέπετε το πρόβλημα, δε σημαίνει ότι το κατανοείτε, ή ότι είστε σε θέση να το χειριστείτε και να το λύσετε. Ας υποθέσουμε ότι χρειάζεστε ένα αυτοκίνητο. Αυτό είναι το πρόβλημά σας. Το βλέπετε, αλλά δεν έχετε ούτε τα χρήματα για να το αγοράσετε, ούτε την ικανότητα να μάθετε να οδηγείτε. Ένας άνθρωπος κάτω από την επίδραση των ναρκωτικών είναι πολύ ευαίσθητος σε υπνωτικές υποβολές, όχι μόνο προφορικές, αλλά –πιο συχνά- και σε τηλεπαθητικές υποβολές. Όταν τα ναρκωτικά παίρνονται από μια ομάδα ανθρώπων, τότε στη κυριολεξία βρωμίζουν ο ένας το νου του άλλου με υπνωτικές υποβολές μέσα από προφορικά και τηλεπαθητικά μηνύματα. Ύστερα από μια τέτοια κατάσταση οι χρήστες των ναρκωτικών νιώθουν σύγχυση και έχουν μια αδυναμία προσανατολισμού, εξαιτίας των πολλών εντολών που έχουν τοποθετηθεί στο νου τους. Έχουν πολλές αντικρουόμενες παρορμήσεις, φόβους και αρέσκειες, θετικά και αρνητικά συναισθήματα. Όταν ένας άνθρωπος θέλει να είναι απόλυτα θετικός, τότε το αρνητικό εισχωρεί ανεπαίσθητα και δεν μπορεί να αποφασίσει ανάμεσα στα δυο, εξαιτίας πολλών άλλων παρεμβάσεων. Το αποτέλεσμα είναι ότι πέφτει σε απάθεια, σύγχυση και ύπνο. Μια τέτοια κατάσταση δημιουργεί εξάρτηση από τους άλλους. Συχνά ο άνθρωπος υπακούει σε κάθε προσταγή, προκειμένου να σώσει τον εαυτό του, αλλά εσωτερικά απορρίπτει την εντολή. Διασκορπίζεται και δεν μπορεί να συγκεντρώσει τον εαυτό του. Τέτοιοι άνθρωποι χρησιμοποιούνται μερικές φορές σαν ασυνείδητοι σκλάβοι από άλλους ανθρώπους, για να ικανοποιήσουν τα φυσικά πάθη τους ή τις εγκληματικές προθέσεις τους. Τέτοιες καταστάσεις τελικά δημιουργούν βαθύ μίσος και δυσπιστία για όλους τους ανθρώπους. Οδηγούν τον άνθρωπο σε πολλά εγκλήματα και τέλος στην αυτοκτονία. Η συνείδηση είναι ένα πεδίο φωτός μέσα στο νου μας, το οποίο το χρησιμοποιούμε για να χειριζόμαστε δημιουργικά τη ζωή μας, να εξασφαλίζουμε την επιβίωση τη δική μας και των άλλων και να δημιουργούμε επικοινωνία προς ανώτερους σκοπούς – σκοπούς οι οποίοι δημιουργούν μεγαλύτερη χαρά, μεγαλύτερη κατανόηση και μας κάνουν ικανούς να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα των άλλων, καθώς και τα δικά μας με δημιουργικούς τρόπους. Τα ναρκωτικά εμποδίζουν μια τέτοια δυνατότητα. Γνωρίζω κάποιον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος αφού έγραψε μερικά καλά βιβλία, μετά άρχισε να παίρνει ναρκωτικά. Τα μετέπειτα βιβλία του παρουσίαζαν μια μεγάλη απόκλιση σε σκοπό, δομή και βάθος. Κατέστρεψε τη ροή των εμπνεύσεών του, βλάπτοντας το μηχανισμό της δημιουργικότητάς του και έφερε στον εαυτό του ένα μεγάλο αίσθημα αποτυχίας. Μια ομάδα ηθοποιών βρέθηκε σε παρόμοια κατάσταση. Τελικά τα παράτησαν, και έγιναν ‘κολυμβητές σε λασπωμένα νερά’. Ερ: Μερικές φορές ακούμε ότι τα ναρκωτικά βοηθούν τα άτομα να επικοινωνούν καλύτερα. Αυτό είναι αλήθεια; Απ: Έτσι φαίνεται, αλλά στην πραγματικότητα τα ναρκωτικά διαταράσσουν την αληθινή επικοινωνία. Ο άνθρωπος μπορεί να επικοινωνήσει με τους άλλους, αν το σύστημα επικοινωνίας του είναι σύγχρονο και σε σωστή διάταξη. Οι άνθρωποι νομίζουν ότι οι εμπειρίες τους με τα ναρκωτικά είναι πνευματικές. Πνευματικότητα δε σημαίνει παραισθήσεις, ονειροπόλημα, πλάνη και συγκινησιακές ή αστρικές θολούρες. Πνευματικότητα σημαίνει σταθερή πρόοδος στη συνείδηση των γεγονότων και χρησιμοποίησή τους για το δυνατότερο καλό της ανθρωπότητας. Ο πνευματικός δρόμος είναι μια σταδιακή εμπειρία φώτισης μέσα στην ευθύνη και ανάπτυξης μέσα από δημιουργική ικανότητα. Τα παραισθησιογόνα ναρκωτικά οδηγούν μόνο σε σύγχυση, στην οποία δεν μπορείτε να εμπιστευθείτε τις εμπειρίες σαν πραγματικές. Αυτό προκαλεί μια αυξανόμενη και καταστρεπτική αμφιβολία για τον εαυτό σας και το κόσμο. Πως μπορεί κανείς να επικοινωνήσει με τους φίλους του τηλεφωνικά, αν η γραμμή του τηλεφώνου του είναι χαλασμένη; Η υποτιθέμενη επικοινωνία των ατόμων που χρησιμοποιούν ναρκωτικά μπορεί να αναλυθεί ως εξής: ο χρήστης χάνει τις αρέσκειες και τις απαρέσκειές του˙ χάνει τη διάκρισή του σχετικά με πράγματα επιβλαβή ή επικίνδυνα, και δέχεται κάθε δραστηριότητα – το κάθε τι σαν ευχάριστο ή ηδονιστικό, αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την ικανότητα αντίδρασης στους κινδύνους και στις πραγματικές ανάγκες των συνανθρώπων του. Ένας άντρας ή μια γυναίκα, υπό την επίδραση των ναρκωτικών, μπορεί να πλαγιάσει με οποιονδήποτε άντρα ή γυναίκα, άσχετα αν το άτομο είναι υγιές ή άρρωστο. Αυτοί που χρησιμοποιούν ναρκωτικά υπακούουν σε κάθε εντολή και έτσι αποφεύγουν την τριβή, γιατί είναι αδύναμοι. Τελικά γίνονται μαριονέτες των συνηθειών τους ή της θέλησης των άλλων ανθρώπων. Στην αληθινή επικοινωνία υπάρχει ένα υψηλό επίπεδο κατανόησης ανάμεσα στα δύο μέρη. Οι διαφορές φαίνονται, οι ομοιότητες παρατηρούνται και μέσω ενός ανώτερου οράματος ή ιδέας, συνεργάζονται και προσπαθούν να εκπληρώσουν αυτό το όραμα ή την ιδέα. Η αληθινή επικοινωνία είναι δυνατή, μόνο όταν οι επικοινωνούντες προσβλέπουν προς τον ίδιο σκοπό και μοχθούν στον ίδιο τομέα υπηρεσίας, αν και με διαφορετικούς τρόπους και σε διαφορετικά επίπεδα. Έχω παρατηρήσει πολλά συμβάντα μέσα σε ομάδες όπου γινόταν χρήση ναρκωτικών. Άκουσα πάρα πολλές συζητήσεις σ’ αυτές τις ομάδες και είδα ότι αυτά τα άτομα δεν μπορούν να επικοινωνήσουν άμεσα. Πηδούν από το ένα θέμα στο άλλο, και οι συζητήσεις τους περιορίζονται στα φυσικά τους πάθη και τις εγκληματικές τους τάσεις. Αυτά τα περιστατικά ορίζονται σαν σωστή επικοινωνία στο λεξιλόγιό τους. Στην επικοινωνία έχουμε μια ανταπόκριση που φέρνει μαζί της μια υψηλή δόση υπευθυνότητας και καθαρής γνώσης των κινήτρων και των σκοπών αυτών που επικοινωνούν. Τα ναρκωτικά εμποδίζουν αυτή τη διαδικασία, αν και παρέχουν στοιχεία της πραγματικότητας με παραμορφωμένες όψεις. Αυτά τα οράματα πηγαίνουν πάντα χαμένα, γιατί λείπει η δύναμη να τα συλλάβουν, να δουν μέσα απ’ αυτά. Η αυτοκτονία και το έγκλημα, που είναι συνηθισμένα ανάμεσα στους ναρκομανείς, είναι καθαρή απόδειξη διαταραγμένης επικοινωνίας με τον εαυτό τους και τους άλλους. Ερ: Μερικά άτομα που κάνουν χρήση ναρκωτικών βλέπουν χρώματα και πολλά παράξενα σχήματα. Πως κατά τη γνώμη σας συμβαίνουν αυτά; Απ: Όταν είστε επηρεασμένοι από ορισμένα ναρκωτικά, όπως για παράδειγμα το L.S.D., οι κυψελίδες του εγκεφάλου σας ερεθίζονται υπερβολικά. Αυτός ο ερεθισμός αυξάνει την ευαισθησία των κυψελίδων και αρχίζουν να καταγράφουν δονήσεις ή εντυπώσεις που έρχονται από τα αισθησιακά πεδία, τα κατώτερα νοητικά πεδία, ακόμα και απ’ το διάστημα. Αυτά μεταφράζονται με χρωματικές ή αισθησιακές εντυπώσεις, ανάλογα τη συχνότητα δόνησης. Οι εντυπώσεις παραμορφώνονται τη στιγμή της σύλληψης, γιατί η υπερβολική διέγερση των εγκεφαλικών κυψελίδων διαταράσσει τις εισερχόμενες δονήσεις. Ύστερα οι εντυπώσεις μεταβιβάζονται στον αιθερικό εγκέφαλο για μετάφραση. Ο αιθερικός εγκέφαλος τις μεταφράζει σύμφωνα με το περιεχόμενό του, τις συγκινήσεις και τις υποβολές που προέρχονται από ανθρώπους και από το περιβάλλον. Το αποτέλεσμα αντανακλάται και πάλι στον εγκέφαλο, ο οποίος αναμιγνύει το αποτέλεσμα με καινούργια διαταραγμένη εντύπωση και καταλήγει σε μια ολοκληρωτική σύγχυση χρωμάτων, σχημάτων, και επιθυμητών εμπειριών. Μερικές φορές τα ναρκωτικά σχίζουν τον αιθερικό προστατευτικό ιστό και έτσι κατέρχονται στον εγκέφαλο άμεσες εντυπώσεις από τον αστρικό κόσμο. Τελικά ο εγκέφαλος λειτουργεί με όλο και πιο λαθεμένο τρόπο και ο άνθρωπος γίνεται ένα ον χωρίς λογική, καθώς χάνει την αίσθηση του χρόνου, του χώρου και της σχετικότητας. Ερ: Τι γνώμη έχετε για τις εξωσωματικές εμπειρίες, όπως για παράδειγμα το να βγαίνεις έξω από το σώμα ή να επιπλέεις στον αέρα; Απ: Όσοι χρησιμοποιούν L.S.D. έχουν τέτοιες παραισθήσεις, αλλά δεν μπορώ να τις ονομάσω εμπειρίες. Μια κοπέλα που γνώριζα, καθώς αισθανόταν ότι βρισκόταν έξω από το σώμα, θέλησε να ελέγξει την καινούργια της επίτευξη και πήδηξε από το παράθυρο. Πέθανε αμέσως. Ίσως αυτό να ήταν μια εμπειρία!. Δεν αρνούμαι ότι υπάρχει μια πρωτόγνωρη εμπειρία όπου βρίσκεσαι συνειδητά έξω από το σώμα και εκτελείς πράγματα με κατευθυνόμενη θέληση, αλλά μια τέτοια επίτευξη είναι αποτέλεσμα πολλών χρόνων διαλογισμού, έφεσης και μιας ζωής υπηρεσίας. Το να είναι κάποιος πνευματικός, δε σημαίνει να ακούει και να βλέπει πράγματα που δεν μπορεί να κατανοήσει. Το να βρίσκεται έξω από το σώμα και το να νιώθει ενότητα με όλο το σύμπαν, αυτό δε σημαίνει πνευματικότητα. Πολλοί δαίμονες και μάγισσες βρίσκονται έξω από το σώμα. Το να αισθάνεται ένα με το σύμπαν, κάτω από την επίδραση των ναρκωτικών, τον αποστερεί από την αίσθηση της ατομικότητάς του και την αίσθηση του καθήκοντος και της υπευθυνότητας. Ας υποθέσουμε ότι είχατε μερικές πνευματικές εμπειρίες. Αυτό δε σημαίνει πρόοδο, αν αυτές οι εμπειρίες συνέβησαν όταν βρισκόσασταν κάτω από την επίδραση ναρκωτικών. Μπορεί να σημαίνουν ακόμα και πισωγύρισμα. Πολλοί άνθρωποι δεν είναι ακόμα έτοιμοι για υψηλές ψυχικές εμπειρίες. Αν κατά τύχη έχουν τέτοιες εμπειρίες, αυτό τους βλάπτει παρά τους ωφελεί. Τέτοιες εμπειρίες συχνά καθυστερούν την πρόοδό τους πάνω στην ατραπό για εκατοντάδες χρόνια. Δεν πρέπει να επιδιώκουμε ψυχικές εμπειρίες, αν δεν αναπτύξουμε την φυσική, τη συγκινησιακή και τη νοητική μας φύση, και δεν αποδείξουμε ότι μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε σαν εργαλεία υπηρεσίας, σαν ένα υγιή μηχανισμό για εμπειρίες. Ερ: Τι έχετε να πείτε για την αίσθηση ότι κάποιος είναι ένα με το σύμπαν; Απ: Νομίζω ότι αυτό είναι άλλο ένα σύμπτωμα διαταραγμένου νευρικού συστήματος, εξαιτίας των ναρκωτικών. Ρώτησα έναν άνθρωπο που είχε ένα τέτοιο αίσθημα: «Πως εξηγείτε την υποτιθέμενη εμπειρία σας;» Απάντησε: «Απλώς ένα μεγάλο αίσθημα ότι ήμουν ένα με το κάθε τι.» Ξαναρώτησα: «Αν ήσασταν ένα με το κάθε τι, τότε θα ήσασταν λουλούδι, ψάρι, πουλί, ζώο, δέντρο. Μπορείτε να μου πείτε πως νιώθει ένα ψάρι, πως ένα πουλί ή πως εσείς ανταποκρίνεστε ή αντιδράτε σαν ψάρι, σαν πουλί ή σαν ζώο;» Ο άνθρωπος δίστασε να δώσει μιαν απάντηση, γιατί τώρα καταλάβαινε ότι ήταν μια πλάνη και όχι μια εμπειρία. Η εμπειρία αποκτιέται όταν η συνείδηση βρίσκεται στη διαδικασία της ανύψωσης και κερδίζει τον έλεγχο του μηχανισμού της. Η εμπειρία χάνεται, όταν η συνείδηση υποβιβάζεται και εξασθενίζει. Η αληθινή εμπειρία αυξάνει τη λογική σας, αποκαλύπτει καινούργιους ορίζοντες και ενισχύει τη δύναμή σας για να διευρύνεστε και να ελέγχετε. Η εμπειρία σάς κάνει να γνωρίζετε τον εαυτό σας καλύτερα, και σάς παρέχει έναν ισχυρότερο πόθο να βελτιώσετε τον εαυτό σας. Οι περισσότερες από τις εμπειρίες που δοκιμάζει ο άνθρωπος δεν είναι παρά πόνος, που καταγράφεται όταν η συνείδησή του δεν είναι εστιασμένη. Τέτοιες εμπειρίες εγγράφονται στο νου μας σαν μεταϋπνωτικές υποβολές. Ερ: Έχει καταγραφεί σε βιβλίο μια τέτοια εμπειρία ενότητας με το σύμπαν; Απ: Υπάρχει στη καινή διαθήκη, όπου ο Χριστός είπε σε έναν από τους μαθητές Του να πάει στη θάλασσα, να πιάσει ένα ψάρι το οποίο θα έχει ένα νόμισμα στο στόμα του και μ’ αυτό να πληρώσει τους φόρους «…αντί εμού και σου». (κατά Ματθαίον, 17:27). Αυτό δείχνει ότι εκείνος που έχει κυριαρχήσει την ενότητα της συνείδησης με το σύμπαν, γνωρίζει οτιδήποτε γίνεται μέσα στα μέρη και μέσα στο όλο, τόσο καθαρά, όσο βλέπει το πρόσωπό του στο καθρέφτη. Ερ: Τι γνώμη έχετε για τις εμπειρίες προηγούμενων ενσαρκώσεων; Απ: Οι αναμνήσεις περασμένων ενσαρκώσεων από ανθρώπους φυσιολογικού επιπέδου νοημοσύνης δεν ισχύουν. Πόσο μάλλον οι εμπειρίες εκείνων που έχουν παραισθήσεις κάτω από την επίδραση ναρκωτικών. Ένας άνδρας ισχυριζόταν ότι κάτω από την επίδραση ενός ναρκωτικού μπόρεσε να γνωρίσει την περασμένη του ενσάρκωση για την οποία ήταν περήφανος. Του ζήτησα να το αποδείξει, αλλά δεν μπόρεσε να φέρει καμιά απόδειξη. Αντίθετα, προσπαθώντας να ξαναδεί την περασμένη του ενσάρκωση με τη χρήση ναρκωτικών, έχασε και την τωρινή του ενσάρκωση σε ένα νοσοκομείο. Δεν αρνούμαι ότι ο άνθρωπος έχει ξαναγεννηθεί και πριν, αλλά για να γνωρίσει κάποιος τις περασμένες ζωές του πρέπει να μπορέσει να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στον κατώτερο και στον ανώτερο νου και ανάμεσα στην προσωπικότητα και το ανώτερο Εγώ, μέσα από αποκρυφιστικό διαλογισμό. Τα ναρκωτικά καλλιεργούν ένα πνεύμα εξάρτησης. Όταν προσπαθείτε να εξαρτηθείτε από τα ναρκωτικά ή τους ανθρώπους γύρω σας, τότε δεν μπορείτε να καλλιεργήσετε την ανεξαρτησία. Κανείς δεν μπορεί να μπει στην ατραπό της συνειδητής εξέλιξης όταν εξαρτάται φυσικά, συγκινησιακά ή νοητικά. Η επιδίωξη της ανθρώπινης ύπαρξης για πολύ καιρό, θα πρέπει να είναι η επίτευξη ανεξαρτησίας. Να εξαρτάστε σημαίνει να ελέγχεστε από τις εξωτερικές συνθήκες, να γίνεστε το αποτέλεσμα, όχι η αιτία. Όσο ο άνθρωπος ζει μια ζωή εξαρτημένη, δεν μπορεί να αναπτυχθεί, να εμφανίσει τις κρυμμένες δυνάμεις του και να πετύχει κυριαρχία. Το να κυριαρχείτε σημαίνει να είστε η αιτία. Το να ζείτε σαν σκλάβοι, σημαίνει να είστε το αποτέλεσμα. Τα ναρκωτικά μας κάνουν σκλάβους και εκείνοι που έκαναν χρήση όταν ήταν νέοι, είναι σκλάβοι του πάθους και της άγνοιάς τους. Ο άνθρωπος βρίσκεται πάνω σ’ αυτό το πλανήτη για να αναπτυχθεί και να βγάλει στην επιφάνεια τα κρυμμένα σπέρματα ομορφιάς μέσα από όλες τις εκφράσεις του. Όλα τα ταλέντα του είναι αποτέλεσμα μόχθου, αγώνα και αυτοκυριαρχίας. Όταν ένας άνθρωπος εξαρτάται από μηχανικά μέσα για να φτάσει σε άγνωστους σκοπούς, τότε αποτυχαίνει να βελτιώσει τις δικές του εσωτερικές δυνάμεις και αρχίζει να κάνει πράγματα από συνήθεια. Οι συνήθειες σάς κάνουν να χάνετε τον έλεγχο του μηχανισμού σας, και έχω παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι που χάνουν τον έλεγχο του φυσικού, συγκινησιακού και νοητικού μηχανισμού τους, μοιάζουν σαν μια βάρκα σε ένα ποταμό που καταλήγει σε καταρράκτη. Αν η βάρκα βρίσκεται μακριά απ’ τον καταρράκτη, είναι πιθανό να σωθεί. Αν έχει πιαστεί στο ρεύμα και κινείται γρήγορα προς τον καταρράκτη, θα είναι σχεδόν αδύνατο να σωθεί. Αυτή είναι η ιστορία εκείνων που εγκλωβίζονται στο ρεύμα των συνηθειών τους. Ερ: Δε νομίζετε ότι η μαριχουάνα χαλαρώνει μερικούς ανθρώπους; Απ: Το κάνει για λίγο, αλλά ύστερα δημιουργεί μια τέτοια ένταση πάνω στο σώμα, ώστε αναγκάζει το άτομο να χρησιμοποιεί όλο και περισσότερη δόση για να χαλαρώσει. Έτσι το άτομο χάνει τη δυνατότητα να βασίζεται πάνω στη δική του νοητική ικανότητα για να ξεπερνάει τις δυσκολίες του με τη δική του δύναμη και να κατορθώσει κάποιο βαθμό αυτοκυριαρχίας. Ένας άνθρωπος θα μπορέσει να λύσει τα προβλήματά του κυριαρχώντας πάνω του και όχι αγνοώντας τα. Η μαριχουάνα σας κάνει να αγνοείτε τους κινδύνους και τις δυσκολίες, αλλά δεν τους εξαφανίζει, ούτε σας βοηθάει να τους κυριαρχήσετε. Έτσι, αντί να είστε κύριοι του εαυτού σας, γίνεστε σκλάβοι του ναρκωτικού. Ερ: Νομίζετε ότι οι εμπειρίες τις οποίες έχουν είναι γνήσιες; Απ: Θα ήθελα να ήξερα για ποιες εμπειρίες μιλάτε. Ερ: Για παράδειγμα, πολλά άτομα που χρησιμοποιούν ναρκωτικά, είχαν την εμπειρία να βλέπουν χρώματα, δοκίμασαν την αδιαφορία, την ανάπαυση και τη γαλήνη. Είναι γνήσιες αυτές οι εμπειρίες; Απ: Εξαρτάται από την επίδραση που θα έχουν πάνω στο σύστημά τους σαν ένα σύνολο και από τα αποτελέσματα που θα φέρουν στη ζωή τους, αλλά γενικά θα έλεγα ότι οι εμπειρίες για τις οποίες μιλάτε είναι τεχνητές. Οι εμπειρίες είναι πραγματικές, μόνο όταν υπάρχει κάποιος που τις δοκιμάζει με πλήρη συνείδηση. Οι εμπειρίες που επιβάλλονται στον οργανισμό μας χωρίς πλήρη συνείδησή μας, είναι απλώς μεταϋπνωτικές υποβολές. Πάρα πολλά μήλα έπεσαν πάνω στο κεφάλι σας κατά το παρελθόν, αλλά μόνο ο Νεύτωνας μπόρεσε να ανακαλύψει το Νόμο της Παγκόσμιας Έλξης. Αυτή είναι μια γνήσια εμπειρία, γιατί η συνείδηση είχε αρκετά αφυπνιστεί ώστε να φτάσει σε συμπεράσματα μέσα από μια πορεία βαθιάς σκέψης. Μου τράβηξε τη προσοχή μια λέξη που αναφέρατε. Είπατε, «δοκίμασαν την αδιαφορία». Αδιαφορία δε σημαίνει να γράψετε τα προβλήματά σας και ύστερα να κάψετε το χαρτί για να απαλλαγείτε. Είναι μια κατάσταση συνείδησης, στην οποία τα προβλήματά σας δεν μπορούν να σας ενοχλήσουν, γιατί είστε σε θέση να τα χειριστείτε και να σταθείτε πάνω απ’ αυτά. Ο κόσμος δε θα εξελιχθεί μέσα από τη φυγή ή την ‘αδιαφορία’, αλλά με την αντιμετώπιση των ευθυνών και των καθηκόντων μας. Η πραγματική γαλήνη δεν πετυχαίνεται με τα ναρκωτικά, αλλά με το ξεπέρασμα των μηχανικών αντιδράσεων και το χειρισμό των εντυπώσεων με σκέψη και ενόραση. Μια πραγματική κατάσταση απάθειας του νου πετυχαίνεται με την άσκηση της απόσπασης και της μη-ταύτισης με τις εναλλασσόμενες παγκόσμιες συνθήκες και καταστάσεις και με τη σταθερή εγκαθίδρυση στον ανώτερο πυρήνα της σοφίας. Οι πνευματικές εμπειρίες μάς παροτρύνουν να θυσιαστούμε για την υπηρεσία της ανθρωπότητας, να απαλύνουμε τον πόνο της και να φέρουμε μεγαλύτερη σοφία και χαρά σε όλους. Είναι αλήθεια ότι οι χρήστες των ναρκωτικών, κατά κάποιο τρόπο, ‘βλέπουν’ χρώματα και ‘ακούνε’ μουσική και ‘ταξιδεύουν στα αστέρια’, αλλά όταν είναι ξύπνιοι είναι αδύναμοι, χαμένοι για τον εαυτό τους και την κοινωνία και είναι κυρίως υπεύθυνοι για τα αρνητικά συναισθήματα και τις συλλογικές συγκινησιακές αντιδράσεις της ανθρωπότητας. Η διεύρυνση της συνείδησης εκφράζεται σαν ένα μεγαλύτερο αίσθημα ευθύνης, μια μεγαλύτερη παρόρμηση για μόχθο, μεγαλύτερη καθαρότητα προβληματισμών και μεγαλύτερη ικανότητα για την αντιμετώπιση προβλημάτων. Ερ: Πως μπορούν τα άτομα που χρησιμοποιούν ναρκωτικά με σκοπό τη διεύρυνση της συνείδησής τους – όπως τα έκαναν να πιστεύουν – να καταλάβουν τη διαφορά ανάμεσα σε μιαν αλλοίωση της συνείδησης σε αντίθεση με μια γνήσια διεύρυνση; Απ: Αν η συνείδησή τους πραγματικά διευρύνεται θα ασκούν μεγάλο έλεγχο πάνω στις φυσικές, συγκινησιακές και νοητικές αντιδράσεις τους (και θα είναι ο εαυτός τους) αντί να γίνονται παιχνίδι των εξωτερικών επιρροών και παρορμήσεων. Ερ: Ποιες είναι οι ενδείξεις ότι η συνείδηση πραγματικά διευρύνεται; Απ: Έχουμε ήδη αναφέρει μερικές αλλά μπορούμε να προσθέσουμε και άλλες: 1. Μια αληθινή παρόρμηση να γνωρίσετε περισσότερα και να γίνετε περισσότερα. 2. Μια σταθερή παρακολούθηση και παρατήρηση της ζωής και των σχέσεών σας. 3. Μια αυξανόμενη τάση να υπηρετήσετε και να βοηθήσετε τους άλλους. 4. Ένας αυξανόμενος έλεγχος πάνω στις δικές σας πράξεις, αισθήματα, σκέψεις και λόγια. 5. Καθαρή σκέψη και αντίληψη των πραγμάτων όπως είναι πραγματικά. 6. Ένας αυξανόμενος ενθουσιασμός για την ευημερία της ανθρωπότητας. 7. Καλύτερες σχέσεις με τους άλλους. 8. Μεγαλύτερη ικανότητα να κατανοείτε τα προβλήματα των άλλων και να καλύπτετε τις ανάγκες τους. 9. Μια αυξανόμενη αίσθηση αβλάβειας. 10. Μια αυξανόμενη δύναμη δημιουργικότητας. 11. Μια αυξανόμενη ενόραση στο Σχέδιο για την ανθρωπότητα και τον πλανήτη μέσα στο ηλιακό σύστημα. 12. Μια αυξανόμενη ευαισθησία σε εντυπώσεις που έρχονται από μεγάλες πλανητικές, ηλιακές και κοσμικές Ζωές, οι οποίες καταλήγουν σε δημιουργική δράση και επιστημονική ανακάλυψη και οι οποίες μπορούν να μας αποκαλύψουν τις απαντήσεις για τη δυστυχία και την απομόνωσή μας. Αυτά είναι λίγα από τα αποτελέσματα μιας διευρυνόμενης συνείδησης. Ο άνθρωπος είναι η πνευματική του υγεία. Αν η πνευματική του υγεία είναι 50%, τότε είναι πενήντα τοις εκατό άνθρωπος. Αν δεν έχει πνευματική υγεία, τότε είναι χαμένος για τον εαυτό του και για την ανθρωπότητα. Η πνευματική υγεία είναι το ποσοστό της δύναμης της θέλησης, της αγάπης και της νόησης του ανθρώπου. Καθώς αυτοί οι τρεις παράγοντες μειώνονται, η πνευματική του υγεία γίνεται αβέβαιη και τελικά εξαφανίζεται ολότελα. Τα ναρκωτικά εργάζονται ενάντια στην πνευματική υγεία, γιατί αδυνατίζουν τη θέληση, κάνουν τον άνθρωπο επιβλαβή για τον εαυτό του και τους άλλους και θολώνουν την διάνοια. Τα ναρκωτικά είναι μια απόπειρα να ξεφύγουμε από τις πραγματικότητες της ζωής. Ο άνθρωπος δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτή η φυγή δεν τον βοηθάει καθόλου να εξαφανίσει τις πραγματικότητες, αλλά τον κάνει ανίκανο να τις χειριστεί. Όταν το αντιλαμβάνεται αυτό, αισθάνεται υπερβολικό πόνο, οποίος οδηγεί σε πράξεις αυτοκαταστροφής. Ερ: Τι μπορεί να κάνει ένα άτομο για να διευρύνει τη συνείδησή του με φυσικό και υγιή τρόπο; Απ: Θα έλεγα ότι το άτομο πρέπει να μελετήσει, να σπουδάσει σε σχολείο ή έξω από αυτό. Πρέπει να διαλέξει κάποιον τομέα που να τον ενδιαφέρει και να τον ακολουθήσει μέχρι το τέλος, έχοντας στο νου του την υπηρεσία της ανθρωπότητας. Πρέπει να συνεργαστεί όσο γίνεται περισσότερο με διάφορα ταλαντούχα άτομα σε πολλούς τομείς και πρέπει να επισκεφτεί πολλές χώρες και να έρθει σε επαφή με διάφορες θρησκευτικές φιλοσοφίες και παραδόσεις. Όταν είναι έτοιμο, πρέπει να αρχίσει να χτίζει τη γέφυρα της συνέχειας τη συνείδησης, ανάμεσα στον πρακτικό νου και στον εσωτερικό πυρήνα του. Ένας άλλος εξαιρετικός τρόπος για να διευρύνει τη συνείδησή του, είναι να δημιουργήσει ένα πεδίο υπηρεσίας και να αφιερωθεί σ’ αυτό. Η υπηρεσία θα δείξει την ανάγκη και η συνείδηση προσπαθώντας να την καλύψει, θα διευρυνθεί. Συμβουλεύω επίσης μελέτη και κανονικές περιόδους καθαρής σκέψης πάνω σε επιλεγμένα θέματα. Αυτό στο οποίο αναφέρομαι είναι ο επιστημονικός διαλογισμός. Ερ: Κατά τη γνώμη σας, ποιος είναι ο λόγος που οι άνθρωποι χρησιμοποιούν ναρκωτικά; Απ: Θα σας αναφέρω αυτούς που κατά τη γνώμη μου πιστεύω ότι είναι μερικοί από τους λόγους: 1. Οι άνθρωποι επηρεάζονται από φανταστικές υποσχέσεις ότι θα εισχωρήσουν και θα αγγίξουν ανώτερες διαστάσεις συνείδησης ή ζωής. Τους λένε ότι θα μπορούν να αντιμετωπίζουν και να λύνουν τα προβλήματά τους εύκολα και με χαρά. Ότι θα νιώθουν μεγαλύτερη ευχαρίστηση μέσα από τις σχέσεις τους. Ότι δεν θα ενοχλούνται από αντίξοες συνθήκες και ότι θα ζουν τη ζωή όπως είναι – με μεγάλη ικανοποίηση. Με τέτοιες υποσχέσεις γίνεται εσφαλμένη χρησιμοποίηση της εσωτερικής παρόρμησης των ανθρώπων να φτάσουν σε μια άτρωτη κατάσταση, σε μια κατάσταση φώτισης και δύναμης ώστε να χαίρονται τη ζωή με μεγαλύτερη αφθονία. Πίσω από αυτές τις υποσχέσεις κρύβεται η απληστία του χρήματος. 2. Υπάρχει επίσης μια πολιτική άποψη. Σε πολλές χώρες χρησιμοποιούνται οι πειρασμοί και οι αδυναμίες των νέων. Πολλά είδη ναρκωτικών διαδίδονται ανάμεσα στους νέους για να τους αποτρέψουν από το να επιφέρουν αποφασιστικές αλλαγές στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας, αλλαγές που θα ήταν επιζήμιες για τα κυβερνητικά συμφέροντα. Γι’ αυτό το λόγο είναι πολύ δύσκολο να εμποδιστεί ή να σταματήσει η διακίνηση ναρκωτικών μέσα σε μια χώρα ή από χώρα σε χώρα. 3. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα μπορεί να είναι μερικά υπεύθυνο για την εξάπλωση των ναρκωτικών. Γνωρίζω πολλούς καθηγητές πανεπιστημίων και κολεγίων, οι οποίο καπνίζουν μαριχουάνα και ίσως χρησιμοποιούν και άλλα ναρκωτικά. Σε καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα δε θα πρέπει να κρίνεται μόνοι το υπόβαθρο της γνώσης του καθηγητή, αλλά θα πρέπει να εξετάζονται σοβαρά ο αυτό-έλεγχος και η αγνότητα των κινήτρων του, πριν του δοθεί μια θέση σε οποιαδήποτε σχολή. 4. Νομίζω επίσης ότι τα τηλεοπτικά προγράμματα είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την επιβολή ενός μηχανιστικού τρόπου σκέψης στα παιδιά μας, μέσα από καλά προετοιμασμένες υπνωτικές υποβολές διαφημίσεων και ταινιών που μιλούν για εγκληματικότητα. Η μηχανιστική σκέψη κάνει τον άνθρωπο ευάλωτο σε βίαιες υποβολές και αδυνατίζει τη δύναμη της θέλησής του να αντισταθεί σε ικανοποιήσεις που τελικά είναι επιβλαβείς. Ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την κρίση του, μπορεί εύκολα να οδηγηθεί σε εγκληματικές πράξεις. 5. Οι οικογενειακές συνθήκες είναι ένας ακόμα παράγοντας που συμβάλλει στη διαδεδομένη χρήση των ναρκωτικών. Η ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή γίνεται όλο και πιο σπάνια. Τα παιδιά αφήνονται χωρίς καθοδήγηση και αγάπη. Χωρίς την εικόνα ενός τίμιου, εργατικού, στοργικού πατέρα και μιας στοργικής μητέρας που φροντίζουν γι’ αυτά. Μερικές φορές η οικογενειακή κατάσταση βαραίνει τόσο πολύ πάνω στην καρδιά των μικρών, ώστε επιθυμούν να ξεφύγουν από αυτές τις καταστάσεις με πράξεις αυτό-καταστροφής. 6. Στη διδασκαλία της ιστορίας παρουσιάζεται λαθεμένη πληροφόρηση σχετικά με τα ναρκωτικά. Οι υποστηρικτές των ναρκωτικών λένε ότι μερικοί αρχαίοι πολιτισμοί και θρησκευτικά τάγματα χρησιμοποιούσαν και ακόμα χρησιμοποιούν βότανα, λουλούδια και σπόρους και άλλα φυτά, από τα οποία παράγονται ναρκωτικά. Είναι αλήθεια ότι χρησιμοποιούνταν κατά την αρχαιότητα, αλλά στην ιστορία δεν αναφέρεται πουθενά ότι η χρήση των ναρκωτικών ήταν ένας από τους κύριους παράγοντες που συντέλεσαν στην παρακμή αυτών των αρχαίων πολιτισμών και των θρησκευτικών ταγμάτων. Η χρήση τους έκανε τους ανθρώπους ανίκανους να αντιμετωπίσουν τα αυξανόμενα προβλήματα της ζωής και να τα λύσουν για τη δική τους βελτίωση. 7. Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας, επίσης, τις τρομακτικές ενέργειες, που έρχονται από πανίσχυρες διάνοιες και από τα Μεγάλα Όντα. Καινούργιες ενέργειες κατασταλάζουν από το διάστημα, μέσω των αστερισμών και των ουρανίων σωμάτων, εξαιτίας των νέων τους σχέσεων με το ηλιακό μας σύστημα και με τη γη. Αυτές οι ενέργειες ασκούν μια μεγάλη επιρροή πάνω στα αιθερικά κέντρα, ειδικά πάνω σε κείνα τα κέντρα που είναι ήδη ενεργά, και ‘παρασυρόμαστε’ σε όλες μας τις δραστηριότητες. Αν αυτές οι ενέργειες δεν αφομοιωθούν και δεν κατευθυνθούν σε δημιουργικά κανάλια, προκαλούν τρέλα, συναισθηματική ανισορροπία και πολλαπλά φυσικά προβλήματα. Ο χειρισμός αυτών των ενεργειών δε θα γίνει με το να ξεφύγουμε μέσα από τη χρήση των ναρκωτικών, αλλά με συνειδητή προσπάθεια για μια πιο δημιουργική και όμορφη ζωή – μέσα από διαλογισμό και τη θυσία της υπηρεσίας. Ερ: Έχω αντιληφθεί ότι πολλοί από αυτούς που χρησιμοποιούν ναρκωτικά είναι νεαρά άτομα, έξυπνα, και που υπόσχονται πολλά. Πως το εξηγείτε αυτό; Απ: Η παρατήρησή σας είναι αληθινή. Μπαίνουν σε μεγαλύτερο πειρασμό, εξαιτίας της νοητικότητας, της ευαισθησίας των φιλοδοξιών τους. Για να παρεμποδίσετε την πρόοδο μιας ομάδας ή ενός έθνους, αρκεί να εμποδίσετε εκείνους, που έχουν καλές προθέσεις και ανεπτυγμένο νου, να βάλουν τις προθέσεις τους σε πράξη. Οι πράκτορες του υλισμού και των σκοτεινών δυνάμεων, είναι άγρυπνα άτομα. Αναζητούν προχωρημένα άτομα, για να τα χρησιμοποιήσουν για δικό τους όφελος και χρησιμοποιούν τις μεθόδους εκείνες οι οποίες φαίνονται γοητευτικές σε ασυνήθιστα άτομα, καθώς προσπαθούν να τα οδηγήσουν σε αυτό-καταστροφή ή σκλαβιά. Βέβαια, δεν πετυχαίνουν πάντα. Εδώ κι εκεί, νέοι και δυναμικοί άνθρωποι, σπάνε τις αλυσίδες των συνηθειών τους και έρχονται στο φως. Είναι εκείνοι που ξέρουν πώς να μάχονται ενάντια σε τέτοιες καταστροφικές δυνάμεις και πώς να ζουν τη ζωή πιο σοβαρά. Ο παρελθοντικός πόνος, η αθλιότητα που είδαν, η καταστροφή που τα ναρκωτικά προκάλεσαν στους φίλους τους και στο δικό τους νου, αναγνωρίζονται και απορρίπτονται. Τώρα, η μεγάλη τους φιλοδοξία είναι να ζήσουν περισσότερο συνειδητά και πιο δημιουργικά. Όταν ξέρετε ότι μπορεί πραγματικά να χάσετε κάτι μεγάλης αξίας, τότε το εκτιμάτε περισσότερο. Ερ: Τι είναι το αστρικό πεδίο; Απ: Είναι μια νεφελώδης μάζα γύρω από το σώμα μας και γύρω από τον πλανήτη, που βασίζεται σε μια συναισθηματική ενέργεια. Αυτή η νεφελώδης μάζα έχει μια ορισμένη ακτίνα κραδασμού, η οποία έλκει και απωθεί τα κύματα επιθυμίας και θυμαπάτης και τα δημιουργήματα των φαντασιώσεών μας, που βασίζονται πάνω στους πόθους και στις αρνητικές συναισθηματικές αντιδράσεις μας προς τους ανθρώπους.Κάθε επιθυμία, κάθε αρνητικό συναίσθημα, έχει το δικό του μήκος κύματος και τη δική του συχνότητα. Ένας ορισμένος αριθμός τέτοιων μηκών και συχνοτήτων συσσωρεύονται και σχηματίζουν το θόλο ενός απατηλού κόσμου. Εκείνοι που συντονίζονται μ’ αυτό τον κόσμο μέσω ναρκωτικών ή ασθένειας, φέρνουν πολλές θυμαπάτες απ’ αυτό το πεδίο, εξαιτίας των συσχετισμών τους και της ιδιαίτερης κραδασμικής τους συχνότητας. Μπορούν ακόμα να συντονιστούν και με οντότητες που ζουν σ’ αυτές τις σφαίρες και να γίνουν ένας αγωγός της τρέλας τους. Ο όρος αστρικός κόσμος ή κόσμος της επιθυμίας είναι μια κλασική έκφραση στην εσωτερική επιστήμη. Είμαι σίγουρος ότι στο μέλλον, προχωρημένοι ψυχολόγοι θα του δώσουν ένα διαφορετικό όνομα – σύμβολο, που θα πλησιάζει περισσότερο στο αληθινό του νόημα. Το σημαντικότερο είναι να ελευθερωθούμε από τη θυμαπάτη αυτής της σφαίρας. Ερ: Αν στο αστρικό πεδίο οι άνθρωποι μπορούν να έχουν οτιδήποτε θελήσουν σαν αληθινό, τότε γιατί ορισμένες αστρικές οντότητες καταλαμβάνουν άτομα για να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους; Απ: Καθώς οι αστρικές οντότητες περνούν από το αστρικό πεδίο στο νοητικό, αφήνουν τα αστρικά τους σώματα στην αστρική σφαίρα. Αυτά επιπλέουν εκεί, όπως ένα κομμάτι ξύλο πάνω στον ωκεανό και εξαιτίας της λεπτοφυούς ύλης τους επιβιώνουν για πολλά χρόνια. Φορτίζονται με όλες τις ιδιότητες επιθυμιών, τις οποίες συσσώρευσε η χρησιμοποίησε η οντότητα που ζούσε μέσα τους. Είναι υπερβολικά μαγνητικά και μπορούν εύκολα να συντονιστούν μ’ εκείνους τους αστρικούς κραδασμούς που έχουν κάποια ομοιότητα μ’ αυτά. Όταν συντονίζονται με τους κραδασμούς ενός ατόμου, το καταλαμβάνουν μέσω ενός μηχανισμού τηλεχειρισμού και του μεταβιβάζουν ορμές και μεγάλα πάθη για ναρκωτικά, αλκοόλ, κρέας, έγκλημα και αυτοκτονία. Η επιρροή είναι τόσο ισχυρή, ώστε το άτομο διχάζεται ανάμεσα στις δικές του συγκινησιακές παρορμήσεις και στις παρορμήσεις που έρχονται από την αστρική κατάληψη. Ένα άτομο που χρησιμοποιεί ναρκωτικά είναι ένα ανοιχτό κανάλι για τέτοιες επιρροές, ακόμα και για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τη διακοπή των ναρκωτικών. Στο αστρικό πεδίο υπάρχουν πράκτορες των σκοτεινών δυνάμεων, που έργο τους είναι να δημιουργούν χωριστικότητα, να προκαλούν εγκληματικές πράξεις, αδράνεια, τυραννία και υλιστικότητα. Προσέχουν ώστε να μη χάνουν ποτέ την ευκαιρία να εισέλθουν σε ένα αστρικό σώμα και να το ενεργοποιήσουν. Όταν ένα άτομο ή μια ομάδα συντονίζεται με ένα τέτοιο αστρικό φορέα, ο οποίος είναι διαποτισμένος με διάφορες επιθυμίες και ορμές, οι σκοτεινές δυνάμεις χύνουν τις καταστροφικές επιρροές τους στο άτομο ή στην ομάδα, προκαλώντας μεγάλη δυστυχία στα θύματά τους. Έχουμε επίσης εκείνες τις προσδεμένες στη γη ανθρώπινες υπάρξεις, που έχουν πεθάνει, αλλά εξαιτίας των ισχυρών υλικών και συγκινησιακών δεσμών τους, δεν μπορούν να προχωρήσουν και αφυπνίζονται στο αστρικό πεδίο. Αυτές έλκονται μηχανικά σ’ εκείνους τους κραδασμούς που παράγονται σε πορνεία, σφαγεία, μέσα από εγκλήματα, μίσος και από αρνητικές συγκινησιακές ατμόσφαιρες. Παρασύρονται ασυνείδητα σε τέτοιους τόπους και, όταν συντονιστούν, καταλαμβάνουν άτομα και χρησιμοποιούν τους μηχανισμούς τους για τη δική τους ικανοποίηση. Στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν πολλά παραδείγματα, όπου ο Χριστός αποβάλλει τέτοιες αστρικές οντότητες από τη σφαίρα ανθρώπων και τους θεραπεύει. Ερ: Πως βοηθάτε τα άτομα που χρησιμοποιούν ναρκωτικά: Απ: Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να βοηθηθούν. Εγώ συνήθως προσπαθώ να τους κάνω να δουν και να αναγνωρίσουν το κακό που κάνουν στο σώμα τους, στους άλλους, στη μελλοντική τους εξέλιξη και στις αναμενόμενες επιτεύξεις σε πολλούς τομείς. Προσπαθώ να τους βοηθήσω να δημιουργήσουν ένα προοδευτικό στόχο, ένα όραμα και να τους ενθαρρύνω ν’ αγωνιστούν γι’ αυτό. Προσπαθώ να τους κάνω να αντιληφθούν ότι δε δρουν με τη δική τους ελεύθερη βούληση, αλλά υπόκεινται σε πολλές εξωτερικές ή εντυπωμένες επιρροές, που τους δημιουργούν τυφλές ορμές και βίαιες ωθήσεις. Τους υποδεικνύω να γράφουν διάφορα άρθρα και να τα βελτιώνουν ανά καιρούς. Δεν τους συμβουλεύω να γράφουν ποιήματα, γιατί έχουν την εντύπωση ότι τα καταφέρνουν πολύ καλά μόλις γράψουν μερικές άσχετες προτάσεις, όπως μερικοί ναρκομανείς που νομίζουν ότι ζωγραφίζουν, ενώ απλώς πετάνε χρώματα πάνω στον καμβά και το ονομάζουν μοντέρνα τέχνη. Τους αναθέτω κοπιαστική εργασία, η οποία περιλαμβάνει σκαρφάλωμα σε βουνά, σκάψιμο, καθάρισμα κήπων, τρέξιμο και κολύμπι. Το κολύμπι είναι πολύ ευεργετικό. Όπως επίσης, καλός είναι και ο ομαδικός χορός. Όλες αυτές οι δραστηριότητες πρέπει να εκτελούνται συνέχεια μέχρι εξαντλήσεως. Το κύριο πράγμα που προσπαθώ να πετύχω, είναι να αφυπνίσω τη δύναμη της θέλησής τους και να την ενισχύω συνεχώς μέσω φυσικής, συγκινησιακής και νοητικής πειθαρχίας και άσκησης. Όλη η βοήθειά μας θα είναι επιφανειακή, αν δεν τους αναπτύξουμε τη θέληση να ελέγχουν και να καθοδηγούν τους μηχανισμούς τους, σύμφωνα με τον ανώτερο σκοπό που έχουν βάλει στον εαυτό τους και να χρησιμοποιούν αυτή τη θέληση σε ένα τομέα υπηρεσίας που θα απαιτήσει την αφύπνιση του καλύτερου στοιχείου μέσα τους. Υπάρχουν πάρα πολλοί άλλοι τρόποι, αλλά θα αναφέρω μόνο έναν. Προσπαθώ να τους κάνω να αντιληφθούν ότι τους αγαπάω πραγματικά και ότι αγωνίζομαι μαζί τους να πετύχω μια κατάσταση ελευθερίας, στην οποία όλες οι ικανότητές τους θα αναδειχθούν και θα ανθίσουν. *«Έτσι μπορεί κανείς να αποφύγει τον κυριότερο εχθρό του ανθρώπινου γένους – τα ναρκωτικά». *Agni Yoga – Καρδιά, παρ.123. ΠΗΓΗ http://www.terrapapers.com/?p=2575

Everything is OK [Greek Subtitles]

ΠΑΙΑΝΑΣ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

VIDEO - ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Όσα μας κρύβει η NASA!

Καλύτερα Να Είσαι Μοναχός, Παρά Με Λάθος Παρέα.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο «μυστικό» από αυτό. Τύπωσε το και βάλε το κάπου να το κοιτάς κάθε μέρα. Δεν υπάρχει και μεγαλύτερη παγίδα από αυτό. Να μην επιλέγεις αυστηρά τους ανθρώπους που κάνεις παρέα, συνεργασία, σχέση και καλά στις ερωτικές σχέσεις λες πως, δεν ακούς την λογική σου αλλά την καρδιά, Ολέθριο και καταστροφικό. Να μην έχεις καταφέρει να συντονίσεις την λογική με την καρδιά. Αλλά όλο αυτό το ανακάτεμα το έχεις μεταφέρει σε όλες τις σχέσεις. «Δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιός είσαι» το ‘χεις ξανακούσει έτσι; Αν κάνεις παρέα με τσακάλια θα μάθεις πως να τρως ψοφίμια. Αν κάνεις παρέα με τον αετό θα μάθεις να πετάς. Τόσο απλό. Αλλά αυτό που είναι πραγματικά καταπληκτικό, είναι πως από τους πλέον ακατάλληλους ανθρώπους που Εσύ έχεις αφήσει να είναι στην ζωή σου, ζητάς συμβουλές, γνώμες, απόψεις, καθοδήγηση, βοήθεια, συμπαράσταση. Αυτό που εισπράττεις ενώ δεν σε ικανοποιεί πάντα, το δέχεσαι και λες το βαρύγδουπο “ Έτσι είναι η ζωή” . Δεν είναι έτσι η ζωή, οι άνθρωποι που συναναστρέφεσαι είναι έτσι και ΕΣΥ, επιτρέπεις σε ασήμαντους να καθορίζουν τις επιλογές σου, την ζωή σου, την Ελευθερία σου. Με κάποιους ανθρώπους θα περάσεις ένα βράδυ, με άλλους θα περάσεις περισσότερα, με άλλους μια ζωή, με κάποιους θα επενδύσεις τα χρήματα σου, τα συναισθήματα σου, το μέλλον σου. Κοίτα προσεκτικά που θα σταματήσεις να ζητήσεις οδηγίες για τον δρόμο της ζωής σου. Σοφός είναι αυτός που όταν χρειάζεται συμβουλή, καθοδήγηση η οδηγία, Ξέρει που η ποιόν θα ρωτήσει. Έχεις παρατηρήσει πόσοι άνθρωποι από αυτούς που έχεις επιλέξει να γνωρίζεις, βρίσκονται κυριολεκτικά και σήμερα στην ίδια θέση στο ίδιο σημείο που ήταν και πριν πέντε χρόνια; Μπορεί να είναι οι γονείς σου, τα αδέλφια σου, οι συνεργάτες σου, είναι ακριβώς στην ίδια θέση και σε αυτή την παγωμένη, σταθερή, ασφαλή θέση, θα τους βρει ο χάρος. Έχουν ακόμη το ίδιο όνειρο -αν είχαν ποτέ- τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες δικαιολογίες, τις ίδιες ευκαιρίες, τα ίδια σχέδια, τις ίδιες πεποιθήσεις. Είναι και παραμένουν ακίνητοι στην ζωή τους, άσε τους έξω από την δική σου πορεία, από τον δικό σου δρόμο, ειδικά αν στέκονται σαν εμπόδιο ανάμεσα σε σένα και τον ΣΚΟΠΟ της ζωής σου. Μόνο οι Σημαντικοί άνθρωποι εξελίσσονται, αναπτύσσονται, δρουν, προχωράνε. Είναι το πεπρωμένο του έμψυχου ανθρώπου η αλλαγή, η βελτίωση, η δράση. Αλλά κάποιοι έχουν αποφασίσει να μείνουν στάσιμοι ή να αντί-εξελίσσονται. Τους έχεις εντοπίσει; Υπάρχουν κοντά σου; Είναι από τα πλέον βασικά σημεία της αποτυχίας σε ότι κι αν έχεις αποφασίσει να κάνεις στην ζωή σου. Μείνε μακριά από αυτούς που πάνε προς τα πίσω, αν ΕΣΥ θέλεις να πας μπροστά. Θα μπορούσα να πω πως πολλοί άνθρωποι έχουν σταματήσει το ρολόι τους σε μια συγκεκριμένη ώρα και έχουν μείνει εκεί. Όχι καμία βελτίωση, αλλά ούτε καν σκέψη για βελτίωση, όταν η ζωή η ίδια τρέχει με ταχύτητα φωτός αυτοί είναι σταματημένοι η πάνε προς τα πίσω με την ίδια ταχύτητα. Τι τους θέλεις κοντά σου; Πρέπει να παραδεχτώ πως σε αυτό το θέμα είμαι λίγο φανατική. Αντιπαθώ να έχω χρόνο για χάσιμο, χρόνο στον οποίο δεν κάνω τίποτα η δεν μαθαίνω κάτι. Οι άνθρωποι που είναι κοντά μου ξέρουν πως πάντα έχω βιβλία στην τσάντα μου και θα διαβάσω η θα κρατάω σημειώσεις για το νέο μου βιβλίο παντού και πάντα. Ο χρόνος μου είναι πολύτιμος και γι’ αυτό είναι πάντα δημιουργικός. Δεν καταλαβαίνω αυτούς που λένε «βαριέμαι δεν ξέρω τι να κάνω», η το άλλο «Δεν περνάει η ώρα με τίποτα» Χρειάζεσαι τέτοιους ανθρώπους γύρω σου; Κοντά σου; Ξέρεις κάποιες φορές σκέφτομαι πως είναι κι αυτοί χρήσιμοι. Για να βλέπω πως ΔΕΝ θέλω να είμαι, τι ΔΕΝ θέλω να κάνω, Είναι χρήσιμοι μόνο γι αυτό, αλλά αυτό μπορώ να το παρατηρήσω κι από μακριά, κοντά μου ΔΕΝ τους θέλω. Πως μπορεί κάποιος να λέει «βαριέμαι» και να είναι ζωντανός; Μόνο οι νεκροί βαριούνται. Αλλά αυτοί είναι νεκροί. Ποτέ δεν θα κάνεις τίποτε σπουδαίο αν δίπλα σου, κοντά σου δεν υπάρχουν σπουδαίοι άνθρωποι. Νόμος του Σύμπαντος. Απαράβατος. Αν δεν υπάρχουν στον περίγυρο σου σημαντικοί για σένα άνθρωποι, μείνε μοναχός σου και θα βρεις αυτό που χρειάζεσαι, ή για να ακριβολογώ θα σε βρει αυτός που χρειάζεσαι, όταν θα έχεις την απαιτούμενη ΕΝΕΡΓΕΙΑ, για να ευθυγραμμιστείς. Το Διαμάντι Δύσκολα Το Ανακαλύπτεις, Αλλά Εύκολα Το Ξεχωρίζεις. Δεν υπάρχουν μυστικά σε ότι κι αν θέλεις να πετύχεις. Αν δεν έχεις σκοπό να είσαι στους αποτυχημένους της ζωής, το πρώτο που χρειάζεσαι είναι μερικά «Διαμάντια». Στον κόσμο των επιχειρήσεων η των πωλήσεων υπάρχουν αρκετά που σε περιμένουν, μόνο που δεν βρίσκονται οπουδήποτε. Θα χρειαστεί να ψάξεις, να ρωτήσεις και να περιμένεις. Ευτυχώς αν έχεις διαβάσει και άλλα άρθρα θα ξέρεις πως να τα εντοπίσεις. Μια είναι η πρόταση κλειδί για να εντοπίσεις γρήγορα ένα «διαμάντι» Να Δεις αν έχει την Δύναμη να κάνει τα πράγματα να συμβούν. Αυτό είναι όλο κι όλο. Η μαγική λέξη είναι η λέξη “Κ Α Ν Ε”. Είναι αυτό που λέμε στις πωλήσεις «Ο Άνθρωπος κλειδί» που μπορεί να σου ανοίξει τις πόρτες που θέλεις να περάσεις. Το δεύτερο που θα χρειαστεί να αξιολογήσεις είναι ο χρόνος. Η ταχύτητα που ΚΑΝΕΙ τα πράγματα να γίνουν. Δεν σου χρειάζεται κοντά σου κάποιος που σε καθυστερεί, αυτό το πετυχαίνεις και μόνος σου. Ο σωστός χρονισμός είναι πολύ βασικός για να αξιολογήσεις και να συναναστραφείς κάποιον που θέλει να είναι κοντά σου. Είτε ως πελάτη, φίλο, συνεργάτη, αγαπημένο σύντροφο. Το πως αξιοποιεί τον χρόνο του, είναι από τα πιο γρήγορα και πιο αξιόπιστα κριτήρια για να αποφασίσεις αν θα μείνεις εδώ η θα σκαλίσεις αλλού για «Διαμάντια» . Μια μόνο κουβέντα πρόσωπο με πρόσωπο με ένα σοφό άνθρωπο, αξίζει όσο ένας χρόνος μελέτης βιβλίων. ΄ Ακόμη και για να βρεις αξιόλογα βιβλία χρειάζεται να ψάξεις, εξονυχιστικά, βασανιστικά, με σκληρότητα. Αν δεν έχεις χρόνο για πέταμα (που δεν έχεις, κανείς μας δεν έχει), τότε ο χρόνος που διαθέτεις για να διαβάσεις, είναι ιδιαίτερα πολύτιμος για να τον σπαταλάς σε χαμηλού επιπέδου αναγνώσματα. Πιθανόν μια ώρα διαλογιστικής να σε ανεβάσει σε ανώτερα επίπεδα νόησης από μια ώρα διαβάσματος ενός τυπωμένου χαρτιού. Σίγουρα θα σου δώσει την απαιτούμενη Ενέργεια για να βρεις αυτόν –ην που χρειάζεσαι στην πορεία της ζωής σου. Αυτό που χρειάζεται να κάνεις είναι να μην σπαταλάς την ενέργεια σου, σε άχρηστους ανθρώπους, γάμους, συνεργασίες, γιατί απλά φοβάσαι να είσαι μοναχός σου. Το τίμημα που θα πληρώσεις για την αποκοτιά σου, είναι τρομακτικά βαρύ. Για την δική σου ζωή πρόκειται, πρόσεχε την, μην την καταστρέφεις από τις λάθος συναναστροφές.




ΠΗΓΗ http://www.terrapapers.com/?p=3235

Απόλλων Ο Θεός Του Ήλιου ~ Apollo God Of The Sun

Η ώρα των Πολεμιστών

Η μοναδική μου μάχη είναι με το Μάτριξ και αυτούς που το υπηρετούν. Η μόνη μου ανάγκη είναι η πλήρης αποσύνδεση από αυτό και η ελευθερία. Ο αποπρογραμματισμός του νου είναι η μοναδική δουλειά μου. Δεν έχω ακόμα γνωρίσει κανέναν που να το έχει επιτύχει αυτό. Οι άνθρωποι νομίζουν ότι έχουν αποδεσμευτεί, όταν απλά αντικαθιστούν τον έναν κανόνα με άλλον, μια πεποίθηση με άλλη και μια αντίδραση με μια άλλη. Πόσο αξιολύπητα αδαείς είναι! Απλά κοροϊδεύουν τον εαυτό τους μεταθέτοντας πράγματα επιφανειακά, βλέποντας διαφορετικές οπτικές του ίδιου έξυπνου, πολυδιάστατου συστήματος, με τα άπειρα ολογράμματα του. Μπορείς να το αντιληφθείς αυτό, μόνο αν είσαι αρκετά θαρραλέος να μετακινείσαι, να αλλάζεις οπτικές, να εξερευνάς χωρίς την ανάγκη να υπερασπίζεσαι ή να κρατιέσαι από οτιδήποτε νομίζεις ότι ξέρεις. Τότε έρχεται η κατακλυσμιαία συνειδητοποίηση ότι τα πάντα είναι αντιλήψεις, ότι ποτέ δεν έχεις βρεθεί ουσιαστικά «έξω» από τη μηχανή, απλά έχεις δει και έχεις βιώσει πολλά κομμάτια προγραμματισμού, μέσα στο ίδιο το πρόγραμμα. Ευρύτερες αντιλήψεις ίσως, αλλά παρ’ όλα αυτά, αντιλήψεις. Όλα όσα αντιλαμβάνεσαι, νομίζεις ότι γνωρίζεις και βιώνεις, είναι μέρος του Μάτριξ. Το Μάτριξ βρίσκεται στο νου σου. Δεν μπορείς να δραπετεύσεις από αυτά που βιώνεις και αντιλαμβάνεσαι. Είσαι συν-δημιουργός και παράλληλα προστάτης του προγράμματος. Όλα όσα θεωρείς «φυσιολογικά» σε σκλαβώνουν. Το σύστημα στο κεφάλι σου σε υπνωτίζει με συνήθειες: χιλιάδες λεπτομέρειες της καθημερινότητας σου που έχεις εκπαιδευτεί να αγνοείς. Κανόνες επί κανόνων που νομίζεις ότι είναι φυσιολογικό να υπακούς. Δεν έχει σημασία πόσο «θετικά» είναι όλα αυτά που υπηρετείς. Στην πραγματικότητα, το «θετικό» σε κρατάει ακόμα πιο υπνωτισμένο παρά το «αρνητικό». Το πρόγραμμα θρέφεται από τους θετικούς, καλούς, ηθικούς ανθρώπους-μηχανές, οι οποίοι είναι εντελώς τυφλοί στη συνεισφορά τους στο Διπολισμό. Δεν «μαθαίνεις» τον εαυτό σου. Δεν μπορείς να μάθεις αυτό που ήδη γνωρίζεις. Αποκαλύπτεις τον Εαυτό σου, όταν έχεις αποκηρύξει και απαλλαγεί από τη μηχανή που λανθασμένα πάντα πίστευες ότι ήσουν εσύ. Αλλά αυτό είναι καθολικός πόλεμος, ένας πόλεμος που δεν είσαι προετοιμασμένος ούτε εξοπλισμένος να αναλάβεις. Πολλοί έχουν προσπαθήσει, πολλοί ακόμα θα το επιχειρήσουν, αλλά είναι λίγοι, ελάχιστοι, αυτοί που το έχουν καταφέρει, να κερδίσουν τον πόλεμο – όχι μόνο μερικές μάχες (μόνο και μόνο για να συμμορφωθούν πάλι, με μια αξιολύπητη στάση "ανωτερότητας"). Μη ζητάς αυτό που δεν είσαι έτοιμος να αναλάβεις. Και μη ζητάς από τυφλούς να σε οδηγήσουν σε αυτό που δεν έχουν οι ίδιοι δει. Κανείς δεν αναλαμβάνει αυτόν τον πόλεμο χωρίς προετοιμασία ή χωρίς ένα πραγματικό οδηγό που θα συμμετέχει μαζί του στις μάχες, αντί να κάθεται απ’ έξω ως θεατής. Η προετοιμασία είναι και η μύηση σου, η περίοδος δοκιμασίας για τις πιο δύσκολες μάχες που βρίσκονται μπροστά σου, τις οποίες πρέπει να παλέψεις με τον εαυτό (εγώ) σου, για τον Εαυτό σου, για κανέναν άλλον και για κανένα άλλο λόγο. Αν είσαι δειλός, κάνε πίσω και παράκμασε με τους αδύναμους (στην καρδιά). Σου αξίζει αυτό που επιλέγεις. Η ελευθερία προσφέρεται μόνο σε όσους την αξίζουν, όχι στις μηχανές που θέλουν να παρουσιάζονται ως άνθρωποι. Μόνο η αλήθεια μπορεί να σε ελευθερώσει. Αλλά η «αλήθεια» είναι μια λέξη που το Μάτριξ δεν σε αφήνει να καταλάβεις. Δεν υπάρχουν πολλές αλήθειες, δεν υπάρχει αυτό που λένε, «η αλήθεια μου». Το Μάτριξ κρύβεται πίσω από λέξεις που χρησιμοποιεί για το δικό του συμφέρον. «Η αλήθεια μου», σημαίνει στην ουσία «η αντίληψη μου, οι πεποιθήσεις μου, οι ανάγκες μου» και πολλά άλλα πράγματα. Όμως δεν σημαίνει Αλήθεια, Πραγματικότητα, Γνώση, τα οποία δεν μπορούν να υποβιβαστούν σε υποκειμενικότητες. Κάθε φορά που εσφαλμένα θεωρείς την αντίληψη ως αλήθεια, θα ανακαλύπτεις – αν είσαι αρκετά θαρραλέος ώστε να παρατηρείς – ότι έχεις παγιδευτεί σε ακόμα ένα πρόγραμμα του Προγράμματος, από το οποίο πρέπει να παλέψεις για να αποδεσμευτείς. Ο δρόμος προς την Αλήθεια είναι στρωμένος με αμφισβητήσεις. Η πραγματική αμφισβήτηση χρειάζεται τόλμη, επιμονή, και ολοκληρωτική, αφοσιωμένη εγρήγορση. Να είσαι έτοιμος να σταθείς μόνος. Τα χειρότερα τέρατα, εφιάλτες, κολάσεις είναι δημιουργήματα δικά σου. Να είσαι έτοιμος να καταστρέψεις, να γκρεμίσεις ολα όσα ξέρεις και στα οποία έχεις βασιστεί για την άνεσή σου, για τόσο καιρό. Ποτέ δεν θα έχεις μια «ασφαλή» και συνηθισμένη μέρα στη ζωή σου ξανά. Σε αντίθεση με αυτά που ξέρεις, είναι η ενοχή αυτή που σε κρατάει φυλακισμένο και είναι ο φόβος που θα σε οδηγήσει έξω από το Μάτριξ – αν δεν φοβηθείς το φόβο. Αν δεν φοβάσαι να παραμένεις στο πρόγραμμα, περισσότερο από όσο φοβάσαι να επιχειρήσεις να βγεις από αυτό, δεν θα μετακινηθείς από τη ζώνη άνεσης σου, ό,τι και αν ισχυρίζεσαι ή κάνεις. Το Μάτριξ έχει τρισεκατομμύρια τρόπους να σε πείθει με ολογράμματα αντιλήψεων ότι «βρίσκεσαι έξω από αυτό και ασφαλής». Τέτοιοι παραπληροφορημένοι άνθρωποι-μηχανές είναι οι καλύτεροι υποστηρικτές και το δυναμικό του. Αυτοί γίνονται οι τυφλοί ηγέτες που χιλιάδες άνθρωποι ακολουθούν, σε φανταστικούς κόσμους αντίληψης και λιγότερο εμφανή υποδούλωση. Τελικά, θα ανακαλύψεις, ότι βρίσκεσαι σε ακόμα ένα μονοπάτι προς μια ακόμα ουτοπία. Μόνο όταν έχεις δει αρκετά – επιλέγοντας το μονοπάτι προς την Αλήθεια, που είναι μονοπάτι άβολο και ανασφάλειας – όταν έχεις αποκαλύψει αρκετά, μπορείς να απελευθερωθείς τελειωτικά από το φόβο. Τότε, αναπόφευκτα, σε καταβάλλει η θλίψη, η αηδία και ο θυμός, που θα σε αναγκάσουν να Δράσεις. Τότε είναι που ξεκινάς τον πραγματικό πόλεμο, τον ΔΙΚΟ ΣΟΥ πραγματικό πόλεμο, από όπου δεν υπάρχει επιστροφή. Γιατί όταν έχεις ρίξει έστω μια ματιά στις αληθινές σου δυνάμεις, αυτά που είσαι πραγματικά ικανός να κάνεις, δεν μπορείς ποτέ ξανά να συμβιβαστείς παραμένοντας μηχανή. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ Πολεμιστής. Γιατί, μπορείς είτε να υπηρετείς το πρόγραμμα και τους πολλούς αντιπροσώπους του είτε να υπηρετείς την Αλήθεια και την Ανθρωπότητα. Δεν μπορείς να υπηρετείς ταυτόχρονα και τα δυο, παρ’ όλο που αρχικά θα το επιχειρήσεις. Τότε, και μόνο με αυτή τη συνειδητοποίηση, δίνεις μια υπόσχεση στον Εαυτό σου, μέσα από την οποία ζεις, αναπνέεις, ξυπνάς με αυτήν, και υπερασπίζεσαι, με το νου, την καρδιά και τη ζωή σου καθημερινά, με όποιο κόστος. «Υπόσχομαι να είμαι αγαθός και καλός προσφέροντας στα παιδιά, γιατί αυτά αποτελούν το μέλλον της Ανθρωπότητας. Υπόσχομαι να είμαι υπεύθυνος με τους υπεύθυνους και να σέβομαι αυτούς που σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους. Υπόσχομαι να κατανοώ και να βοηθάω τους πραγματικούς (γενναίους) αναζητητές της Αλήθειας, ως αληθινό σκοπό της ζωής μου. Υπόσχομαι να ξεσκεπάζω και να καταστρέφω όσους αποπλανούν, τους απατεώνες και αυτούς που απομυζούν ενέργεια, γιατί δεν θα τρέφονται από την ενέργεια μου. Υπόσχομαι να εξολοθρεύω κάθε πρόγραμμα, κανόνα, πεποίθηση που εμποδίζει το δρόμο Μου, καθώς και τους αντιπροσώπους αυτών που θέλουν να με σκλαβώνουν.» Ένας πολεμιστής δεν μπορεί να ελέγχεται ή να υπνωτίζεται πλέον. Η πλάνη του γραμμικού χρόνου πείθει ότι οι μάχες χάνονται, ότι ο περιορισμός είναι υπαρκτός και ότι η ελευθερία είναι ακόμα ένα όνειρο θερινής νυκτός. Αλλά μόνο ένας Πολεμιστής γνωρίζει ότι οι μάχες είναι οι εμπειρίες μάθησής του για να ξεσκεπάσει το Μάτριξ, είναι τα διδακτικά εργαλεία που τον κάνουν δυνατότερο, άφθαρτο, ισχυρότερο για την τελική του μάχη. Μόνο ένας αληθινός πολεμιστής μπορεί να αναγνωρίσει τις μηχανές, κάτω από τις ανθρωπόμορφες προσποιήσεις τους. Γιατί μόνο ένας πολεμιστής έχει το θάρρος να συνθλίβει κάθε παραπλανητικό πρόγραμμα στον ίδιο του το νου, επομένως γίνεται ατρόμητος, καθαρίζοντας τη δική του Όραση. Οι πολεμιστές αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον, αλλά δεν αλληλοεξαρτώνται για την ατομική τους ελευθερία. Γνωρίζουν ότι ο καθένας πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τη δική του υποδούλωση καθώς και να κάνει τη δική του επιλογή να ελευθερωθεί – ή όχι. Οι μόνοι εχθροί τους οποίους αναγνωρίζουν έξω από την προγενέστερη ασυνείδητη ύπνωση τους, είναι αυτοί που θέλουν να παραμένουν μηχανές (είτε πιστεύοντας ότι είναι ελεύθεροι, είτε νομίζοντας ότι η σκλαβιά είναι το πεπρωμένο τους). Η συγκάλυψή τους είναι άκρως πειστική, αλλά μόνο για όσους βρίσκονται σε χαμηλότερο επίπεδο συνειδητότητας από αυτό των πολεμιστών. Πάνω από όλα και περισσότερο από όλα, ένας αληθινός πολεμιστής στέκεται ενάντια στους αποκαλούμενους αρχηγούς, οδηγούς, δασκάλους, γκουρού που παραπλανούν τους αδαείς, οι οποίοι ψάχνουν απαντήσεις και λύτρωση έξω από τον Εαυτό τους. Αυτοί οι εκμεταλλευτές τρέφονται από τους υπνωτισμένους, με ψέματα, πρακτικές και πεποιθήσεις που προσφέρουν ψεύτικες υποσχέσεις και αδιέξοδα. Αποτελούν κύρια πηγή ενέργειας για το Μάτριξ –εν αγνοία τους. Έφτασε η ώρα. Ας αρχίσει ο πόλεμος, ο μεγαλύτερος πόλεμος που έχει διεξαχθεί! Ένας πόλεμος για την Ανθρώπινη Συνειδητότητα. Για την Αλήθεια. Για την Ελευθερία. Μην νομίζεις ότι γνωρίζεις την έννοια αυτών των λέξεων. Δεν γνωρίζεις. Το Μάτριξ έχει διαστρεβλώσει όλες τις έννοιες, όλες τις γλώσσες, όλα τα μυαλά. Μπορείς είτε να επιστρέψεις στην ύπνωσή σου (ανεξάρτητα από ό,τι έχεις διαβάσει εδώ), νομίζοντας ότι βρίσκεσαι στο «σωστό δρόμο» ή μπορείς να αμφισβητήσεις ολα όσα νομίζεις ότι ξέρεις – κάτι που είναι εντελώς τρομακτικό και αδιανόητο για τους περισσότερους. Η πραγματική σου πρόκληση αυτή τη στιγμή δεν είναι αν έχεις θεωρητικά καταλάβει τις λέξεις, αλλά αν μπορείς να αποκωδικοποιήσεις το νόημα τους στην καθημερινότητά σου. Μην παρασυρθείς από τον προγραμματισμό σου σπεύδοντας, είτε να συμφωνήσεις είτε να διαφωνήσεις με όσα διάβασες, δεν με ενδιαφέρει η άποψη σου. Αν είσαι περαστικός, προσπέρασε. Αν είσαι απάτη, θα σε ξεσκεπάσω. Αν είσαι πραγματικός αναζητητής, Ψάξε.http://hellenicrevenge.blogspot.com/2011/12/blog-post_7223.html

ΠΥΛΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΟΛΥΜΠΙΟΙ ΘΕΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ (β')

ΠΥΛΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΟΛΥΜΠΙΟΙ ΘΕΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ(α')

κομμουνισμος και επιχειρηματα

ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ .. 480Π.Χ.

Πριν καμποσο καιρο,οχι τοσο παλια..ο Ανθρωπος απεδειξε τις "θεικες" δυνατοτητες του.Καταρριπτοντας τους φυσικους νομους,και με πνευματικο στυλοβατη την Ελευθερια και την Ανδρεια,οι Ελληνες επιτελεσαν την πιο λαμπρη..Νικη ολων των εποχων!Η μαχη στις Θερμοπυλες, θα ειναι αιωνιως η γενετειρα Ελευθερων Ανθρωπων!Η πεμπτουσια της ανθρωπινης υπερβατικοτητας και ανδρειας εκφραζεται μεσα απο αυτη την μητερα των μαχων,στις θερμοπυλες,που όπως επισημαινει ο Διοδωρος,παντα θα ζηλευουν οι παντες τους θερμοπυλομαχους. "...Απο που κατεβαζουν και σερνουν οι ποταμοι αυτης της ανθρωπινης δυναμης που ανατρεπει τους νομους της φυσικης μηχανικης?Πως οι λιγοι λιγοστευουν τους πολλους?Η αποκριση της μυθικης φωνης των μηδικων ειναι σταθερα καταφατικη.Το απλο μυστικο της πηγης που παραγει αυτην την θεικη υπερανθρωπινη δυναμη βρισκεται στη μετρια και συσπειρωμενη σταση του ανθρωπου εναντια στην εμφυτη ροπη του για τη ανεση,τον πλουτο, και την τρυφηλοτητα.Απεναντι σε τετοια ιδεωδη παιδειας ο συνχρονος ανθρωπος εχει να αντιπαραταξει το διαμετρικα αντιθετο..τη χρησιμοθηρια,την μαλθακοτητα, και την μαλακυνση.Ο μυθος των μηδικων δημιουργηθηκε απο την σθεναρη σταση του ανθρωπου εναντια στην λαιμαργια του ανθρωπινου φυσικου για πλουτο.Αιτια της κατακρισης ενος τετοιου τροπου ζωης ειναι η γενικη ταση του συνχρονου ανθρωπου να θηρευει τον ακαρπο ευδαιμονισμο με οποιοδηποτε επαισχυντο τροπο.Στη βαση αυτης της δυσφημησης βρισκεται η παρακμη,η αδυναμεια,η ακρατεια,η δειλια και πανω απο ολα η πνευματικη αποβλακωση.....Η νομοθεσια του Λυκουργου εδημιουργησε έναν τυπο ανθρωπου εντελως ασυμμετρο,και κατ΄επεκταση ανεφικτο, απεναντι στα γνωρισματα του σημερινου ανθρωπολογικου μοντελου."Δ.ΛιαντινηςΗ Μάχη των Θερμοπυλών, που περιγράφεται αναλυτικά από τον Ηρόδοτο και τον Διόδωρο, πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 480 π.Χ., μεταξύ συμμαχίας Ελληνικών πόλεων-κρατών και της Περσικής Αυτοκρατορίας που εκστράτευσε εναντίον της Ελλάδας, με επικεφαλής τον βασιλιά της, Ξέρξη Α'. Η μάχη έγινε στο Στενό των Θερμοπυλών, στην Φθιώτιδα. Ο ελληνικός στρατός που σε αριθμούς ήταν ένα μικρό κλάσμα σε σχέση με τον υπέρογκο περσικό, κατόρθωσε να αναχαιτίσει την προέλαση του περσικού εκστρατευτικού σώματος για έξι ημέρες, πριν σκοτωθεί μέχρι και ο τελευταίος αμυνόμενος.Έτσι, το 480 π.Χ. ο συμμαχικός ελληνικός στρατός με διοικητή τον βασιλιά της Σπάρτης, Λεωνίδα, έφθασε στις Θερμοπύλες. Ο αριθμός των Ελλήνων ήταν 7.000 οπλίτες. Αναλυτικά ήταν 300 Σπαρτιάτες και 1.000 περίοικοι, 500 Μαντινείς, 120 από τον αρκαδικό Ορχομενό, 500 Τεγεάτες, 1.000 Αρκάδες, 400 Κορίνθιοι, 200 Φλειάσιοι, 80 Μυκηναίοι, 400 Θηβαίοι υπό την ηγεσία του Λεοντιάδη, 700 Θεσπιείς υπό την ηγεσία του Δημόφιλου, 1.000 Φωκείς και το σύνολο των οπλιτών των Οπούντιων Λοκρών.Ο Ξέρξης όντας μπροστά σε έναν συνασπισμό Ελλήνων στις Θερμοπύλες, φαντάστηκε ότι με μια απλή επίδειξη του στρατού του και με τις γνωστές έχθρες μεταξύ των Ελλήνων, ο συμμαχικός στρατός θα διαλυότανε σε λίγες μέρες από μόνος του. Έτσι περίμενε μπροστά στις Θερμοπύλες για τέσσερις μέρες. Ακόμα έστειλε ιππέα ανιχνευτή να ελέγξει πόσες δυνάμεις φρουρούν το πέρασμα. Το τείχος όμως τον εμπόδιζε να δει τους Έλληνες. Μόνο τους Σπαρτιάτες διέκρινε που είχανε στρατοπεδεύσει μπροστά από το τείχος. Αφού παρήλθανε οι τέσσερις ημέρες και ενώ ο στόλος του στο Αρτεμίσιο δεχότανε συνεχόμενες ήττες αποφάσισε να στείλει κήρυκες να ζητήσουν τη παράδοση των όπλων των Ελλήνων. Τη πρώτη φορά ο Τραχίνιος που συνόδευε τον Πέρση κήρυκα είπε ότι τα βέλη των Μήδων είναι τόσα που θα καλύψουν τον ήλιο. Τότε ένας γνωστός Σπαρτιάτης ονόματι Διηνέκης είπε λακωνικά: «Ωραία, τότε θα πολεμήσουμε υπό σκιά». Γυρνώντας άπρακτοι λοιπόν τους ξανά έστειλε ο Ξέρξης με τη διαταγή να υποσχεθούν πολύ πλούσια ανταλλάγματα στον Λεωνίδα για να παραδώσει τα όπλα του. Ο Σπαρτιάτης βασιλιάς έδωσε την ηρωικότερη των φράσεων: «μολών λαβέ» (=«αφού / εφόσον έρθεις, πάρ'τα» ή κατά την πιο γνωστή μετάφραση «έλα να τα πάρεις»). Ύστερα από αναμονή πέντε ημερών και δεχόμενος αυτήν την απάντηση ο Ξέρξης έχασε την υπομονή του. Διέταξε να επιτεθούν πρώτα οι Μήδοι, γνωστοί για την ανδρειοσύνη τους, μαζί με τους Κίσσιους ενώ να τους υποστηρίξουν οι στρατιώτες που ήταν συγγενείς των νεκρών της μάχης του Μαραθώνα. Με αυτό τον τρόπο ήθελε να πολεμήσουν οι Πέρσες με πάθος για εκδίκηση. Λόγω της στενότητας του περάσματος, οι Πέρσες διοικητές κάθε τμήματος, δεν μπορούσανε να στείλουν όλο τον στρατό που διοικούσαν για να δώσει μάχη με τους Έλληνες αλλά στέλνανε κύματα μαχητών κάθε φορά. Οι Έλληνες παρατάχθηκαν στο πρώτο στενό να δώσουν τη μάχη και συγκεκριμένα στη πρώτη γραμμή παρατάχθηκαν οι Οπούντιοι Λοκροί. Ο τρόπος μάχης δόθηκε ως εξής: Οι Πέρσες στέλνανε συνεχόμενα τμήματα στρατού ώστε να καταπονήσουν τους λιγότερους Έλληνες. Αντίστοιχα οι Έλληνες είχανε χωριστεί κατά τμήματα, κατά πόλεις, ενώ πήρανε θέσεις το ένα τμήμα πίσω από το άλλο. Έτσι όταν το τμήμα που πολεμούσε είχε πολλές απώλειες ή είχε κουραστεί αποσυρόταν πίσω και τη θέση του έπαιρνε το επόμενο τμήμα. Οι Έλληνες συνηθισμένοι να πολεμούν σε διάταξη φάλαγγας είχανε εκπαιδευτεί στους γρήγορους και συντονισμένους ελιγμούς ολόκληρων στρατών και η εναλλαγή αυτή, των τμημάτων, ήταν ένας από τους ευκολότερους ελιγμούς στον οποίο εκπαιδευόντουσαν. Ο οπλισμός ήταν επίσης ένα πλεονέκτημα των Ελλήνων. Οι Πέρσες είχαν πάρα πολύ ελαφρύ οπλισμό, σχεδόν ανύπαρκτη πανοπλία και η ασπίδα τους ήταν σχεδόν ολόκληρη ψάθινη. Αντίθετα ο Έλληνας φαλαγγίτης είχε πολύ βαρύ οπλισμό με μόνα τα μάτια τους φαινόντουσαν κάτω από τις σχισμές της περικεφαλαίας και το υπόλοιπο σώμα καλυπτόταν από θώρακα, κνημίδες, περιβραχιόνια και μια μεγάλη στρογγυλή ορειχάλκινη ασπίδα. Ακόμα το δόρυ τους ήταν μακρύτερο από των αντιπάλων τους και όταν έπεφτε πάνω σε περσική ασπίδα, την διαπερνούσε και χτύπαγε τον άνθρωπο που βρισκόταν από πίσω. Όσο περνούσε η ώρα, η ορμή των αλαζονικών Μήδων ανακόπηκε, δημιουργώντας ένα κύμα υποχωρούντων ανατολιτών. Βλέποντας αυτά ο Ξέρξης στην τελευταία μάχη της πρώτης ημέρας αποφάσισε να στείλει στην μάχη την προσωπική του φρουρά, τους «Αθάνατους» με τον ίδιο τον Υδάρνη επικεφαλή. Ο Λεωνίδας έθεσε τους Σπαρτιάτες ως πρώτο τμήμα που θα αντιμετώπιζε τους «Αθάνατους» και εφάρμοσε τον αμυντικό-επιθετικό σχηματισμό φάλαγγας. Το σχέδιο προέβλεπε κίνηση των 300 προς τα εμπρός στη πρώτη φάση δηλαδή στο πρώτο στενό, φάση επίθεσης, την κίνηση προς τα πίσω ύστερα δηλαδή στο δεύτερο στενό μπροστά από το τείχος, φάση τακτικής υποχώρησης, ενώ τέλος αιφνιδιαστική κίνηση προς τα εμπρός, φάση αντεπίθεσης. Με αυτό τον τρόπο οι Σπαρτιάτες προσποιούνταν ότι υποχωρούσανε τραβώντας, παρασύροντας πολλούς Πέρσες στη θανατηφόρα παγίδα, ενώ ύστερα ανέστρεφαν το μέτωπο δίνοντας άλλη μια σφοδρή σύγκρουση με της ασπίδες τους πάνω στο μέτωπο των ελαφροντυμένων Περσών. Ο ελιγμός εκτελέστηκε άριστα και πολλοί από τους επίλεκτους Πέρσες βρέθηκαν νεκροί. Αποτέλεσμα ήταν να τους τρέψουν σε άτακτη φυγή ενώ πολλοί από αυτούς έπεφταν από τον γκρεμό στη θάλασσα, λόγο του της στενότητας του εδάφους και της πίεσης που ασκούσαν οι πάνοπλοι Σπαρτιάτες. Ο Ηρόδοτος παραδίδει ότι ο Ξέρξης αντικρίζοντας το επίλεκτο σώμα να υποχωρεί αναπήδησε τρεις φορές στο θρόνο του, από όπου παρακολουθούσε τον όλο αγώνα. Η επόμενη μέρα στα στενά, έκτη μέρα από όταν έφτασαν οι Πέρσες και δεύτερη μέρα συγκρούσεων, βρήκε τους Έλληνες με ηθικό ακμαίο. Ο Ξέρξης έστειλε κατά κύματα τους στρατιώτες του χωρίς διακοπή μέχρι να πέσει ο ήλιος. Ήθελε να κουράσει τους Έλληνες. Μέχρι και το μεσημέρι, τα τμήματα των Ελλήνων εναλλάσσανε τη πρώτη θέση για να ξεκουραστούν οι μαχητές που πολεμούσαν. Όμως από το μεσημέρι και έπειτα, όπως μας παραδίδει ο Διόδωρος, τα τμήματα της πρώτης γραμμής αρνήθηκαν να αλλάξουν με τα ξεκούραστα γιατί είχανε σκοτώσει ήδη πολλούς βάρβαρους και η δίψα τους για να πραγματοποιήσουν και άλλες πράξεις ανδρείας δεν είχε σβήσει. Ο περσικός στρατός υποχώρησε για άλλη μια φορά άπραγος και νικημένος. Μετά το τέλος της δεύτερης μάχης δόθηκαν αριστεία. Οι ηρωικότερη όλων ήταν οι Σπαρτιάτες Διηνέκης, που έδωσε και τη περίφημη απάντηση περί σκιάς, οι Αλφεός και Μάρων, γιοι του Ορσίφαντου και ο Θεσπιέας Διθύραμβος του Αρματίδη. Ο Ξέρξης έδωσε εντολή για επίθεση λίγο μετά τις δέκα το πρωί στις 4 του Αυγούστου του 480 π.Χ. Οι Έλληνες δεν στάθηκαν να πολεμήσουν στο στενό χώρο αλλά βγήκαν σε σχηματισμό φάλαγγας στον ανοιχτό χώρο. Οι περσικές δυνάμεις τους κύκλωσαν και άρχισε μια άγρια μάχη. Ο ηρωισμός των Ελλήνων έφτασε στα όρια του, σκοτώνοντας μάλιστα και πολλούς Πέρσες ευγενείς όπως τα ξαδέρφια του Ξέρξη, Αβροκόμα και Υπεράνθη, ώσπου σε μια στιγμή ο βασιλιάς Λεωνίδας έπεσε νεκρός. Τέσσερις φορές προσπ άθησαν οι Πέρσες να πάρουν το σώμα του, αλλά και τις τέσσερις προστατεύτηκε από τους Σπαρτιάτες οι οποίοι κατόρθωσαν και πήραν πίσω το σώμα του βασιλιά τους. Τότε φάνηκε ο Υδάρνης από τα νώτα των Ελλήνων και ξεκίνησε μια πιο άγρια σφαγή με τους Έλληνες να υποχωρούν γύρω από το λόφο του Κολωνού όπου οι Έλληνες συνέχισαν να μάχονται με νύχια και με δόντια, αφού όλα τα όπλα τους είχαν σπάσει, όπ ως παραδίδει ο Ηρόδοτος στο κείμενο του. Ο Ξέρξης φοβούμενος κι άλλες απώλειες διέταξε τους τοξότες του να σκοτώσουν τους Έλληνες οι οποίοι εξαντλημένοι σκοτώθηκαν μέχρι και τον τελευταίο πίσω από το λόφο Κολωνό. Οι μόνοι που παραδόθηκαν είναι οι Θηβαίοι που δήλωσαν πως «μηδίζουν» και υπακούουν στη θέληση του μέγα βασιλιά της Περσίας. Αλλά αυτοί αντιμετώπισαν το σκληρό πρόσωπο του Ξέρξη, αφού όλοι σφραγίστηκαν στο μέτωπο με τα βασιλικά στίγματα, που δήλωναν τους δειλούς στο πεδίο της μάχης. Το τέλος της μάχης βρήκε τον Εφιάλτη και τον Υδάρνη πλούσιους από τα δώρα του Ξέρξη, τους Θηβαίους ατιμασμένους, το περσικό στρατό δοξασμένο για την «νίκη» του, τον μισό ελληνικό στρατό σφαγιασμένο και τον υπόλοιπο υποχωρούντα μπροστά στη κοσμοπλημμύρα των Περσών. Μια τελευταία λεπτομέρεια έμενε να ολοκληρώσει, ο σκληρός Πέρσης ηγεμόνας, τον θρίαμβο του. Διέταξε να βρουν το σώμα του Λεωνίδα και να του το φέρουν μπροστά του. Όταν βρέθηκε και το αναγνώρισε και ο Δημάρατος, διέταξε να το αποκεφαλίσουν και να καρφώσουν το κεφάλι του Λεωνίδα σε έναν πάσσαλο να θυμίζει σε όλους τι παθαίνουν αυτοί πουαρνούνται αχάριστα, τις προσφορές του. Αργότερα οι Σπαρτιάτες πήρανε το ακέφαλο σώμα του Λεωνίδα και το θάψανε. Πιθανώς κάποιοι Έλληνες του στρατοπέδου του Ξέρξη, βρήκανε κάποια ευκαιρία και το πήρανε και το παραδώσανε στον Παυσανία μετά τη μάχη των Πλαταιών. Ο Ξέρξης συγκάλεσε συμβούλιο για την επόμενη κίνηση του. Ο Δημάρατος τον συμβούλευσε να στείλει πλοία από το στόλο του στα Κύθηρα και από εκεί να παρενοχλεί τους Σπαρτιάτες ώστε να μην βοηθήσουν τους υπόλοιπους Έλληνες όσο ο στρατός του θα κατακτούσε την Αθήνα και τον Ισθμό της Κορίνθου. Σήμερα οι ιστορικοί κρίνουν τη σκέψη αυτή του Δημάρατου ως στρατηγικά ορθή. Όμως ο αδερφός του Ξέρξη, Αχαιμένης, αλλά και η βασίλισσα της Αλικαρνασσού Αρτεμισία, φοβούμενοι την ολοένα και μεγαλύτερη εύνοια που κέρδιζε ο Δημάρατος πρότειναν να μην χωριστεί ο στρατός από το στόλο και να συνεχίσουν μαζί ως την Αθήνα και πρότειναν ως επιχείρημα ότι ο στόλος είναι απαραίτητος για να επικοινωνούν με την Περσία. Ο Ξέρξης, ευτυχώς για τους Έλληνες, ασπάστηκε την άποψη του αδερφού του και της Αρτεμισίας και έτσι συνέχισαν την κάθοδο τους. Έπειτα από αυτά, στο πεδίο της μάχης των Θερμοπυλών στήθηκε μία επιγραφή που έγραφε: «Ω ξειν, αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις, ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι.» που σημαίνει: «Ω ξένε, ανάγγειλε στους Λακεδαιμόνιους, ότι εδώ κειτόμαστε (νεκροί), πιστοί στο καθήκον που μας ανέθεσαν.» Από το τέλος εκείνης της πολύνεκρης μάχης, μέχρι και σήμερα, η θυσία του Λεωνίδα και τόσων αντρών, σε εκείνο το σημείο, αποτελεί λαμπρό παράδειγμα ηρωισμού. Η θυσία αυτή έγινε αντικείμενο εξύψωσης ηθικού πολλών στρατών από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορική εποχή μέχρι και το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αρχαίοι και νεώτεροι συγγραφείς έχουν χρησιμοποιήσει την μάχη των Θερμοπυλών ως εξαιρετικό παράδειγμα ανδρείας, αυτοθυσίας και άκαμπτης πίστης ενάντια σε δυσμενείς περιστάσεις. Οι επιδόσεις που επέδειξαν οι αμυνόμενοι της μάχης των Θερμοπυλών, κάτω από αντίξοες συνθήκες, έχουν χρησιμοποιηθεί ως αντικείμενο ιδιαίτερης μελέτης και σχολιασμού σε θέματα εκπαίδευσης, εξοπλισμού στρατού, εκμετάλλευσης των φυσικών τοποθεσιών. Παράγοντες, που με την σωστή χρήση τους αποτελούν πολλαπλασιαστές ισχύος στο πεδίο της μάχης, για την πλευρά που τα επωφελείται ΠΗΓΗ http://maronas480.blogspot.com/2010/08/10-480.html

Αντε να χαλαρώσουμε λίγο

“Φίλος, Σημαίνει Όφελος” Επίκουρος

Η φιλοσοφία, κατά τον Επίκουρο, δεν ήταν αυτοσκοπός, αλλά μέσο και βοήθημα στην επίτευξη του σκοπού του ανθρώπινου βίου, που είναι η ευδαιμονία. Γι αυτό το λόγο ο Επίκουρος δεν έδινε σχεδόν καμιά σημασία στις εκτεταμένες θεωρητικές, γραμματικές, ιστορικές και μαθηματικές έρευνες, εφόσον δεν εξυπηρετούσαν το να ζει ο άνθρωπος ευτυχισμένος. Από την άλλη όμως επειδή θεωρούσε ότι η κακοδαιμονία των ανθρώπων προέρχεται από την αμάθεια, τη δεισιδαιμονία, τις προλήψεις, τους φόβους και τις ελπίδες που γεννούν όλα αυτά στους ανθρώπους και επειδή θεωρούσε πως αιτία όλων αυτών είναι η άγνοια των φυσικών νόμων, πίστευε ότι μόνο μέσο θεραπείας είναι η ορθή γνώση των νόμων που διέπουν τη φύση και τον άνθρωπο. Ούτε αυτός που ζητά συνέχεια βοήθεια είναι φίλος, ούτε εκείνος που δε σχετίζει ποτέ το όφελος με την φιλία. -Η ερωτική πράξη από μόνη της δεν έχει τίποτα το επιλήψιμο, όμως πολύ πιο σημαντική από το σεξ ή τον έρωτα είναι η φιλία, που “χορεύει ολόγυρα στην οικουμένη καλώντας μας να ξυπνήσουμε για χάρη της ευτυχίας“. Επίκουρος (341 π.Χ. – 270 π.κ.ε..) -Ών η σοφία παρασκευάζεται εις την όλου βίου μακαριότητα πολύ μέγιστόν εστί η της φιλίας κτήσις. “Απ’ όλα τα αγαθά που παρέχει η Σοφία για έναν ευτυχισμένο βίο το μεγαλύτερο είναι η απόκτηση της φιλίας, έλεγε ο Επίκουρος. Αρετή σημαίνει να έχεις την ικανότητα να αρμόζεις, να ωφελείς, να συνδέεις, να αρέσεις, να είσαι ανώτερος και όσο πιο ηθικός μπορείς. “Κάθε φιλία από μόνη της είναι αρετή, αρχικό της κίνητρο όμως είναι η ωφέλεια.” -Δεν έχουμε τόσο ανάγκη από τη βοήθεια των φίλων, όσο από την ελπίδα, ότι θα μας προσφέρουν τη βοήθειά τους όταν την έχουμε ανάγκη. Φίλος, έλεγε ο Επίκουρος, δεν είναι ούτε αυτός που επιδιώκει διαρκώς το όφελος από μία φιλία, ούτε εκείνος που ποτέ δεν συνδέει το όφελος με τη φιλία. Κι αυτό γιατί ο ένας καπηλεύεται με αντάλλαγμα τη φιλία και ο άλλος ξεκόβει κάθε ελπίδα για το μέλλον. Οι Επικούρειοι μάλιστα διακήρυτταν ότι είναι προτιμότερο και πιο ηδονικό να κάνεις το καλό από το να δέχεσαι τις ευεργεσίες των άλλων. -Ούτε πρέπει να μας απασχολεί τι τρώμε και τι πίνουμε, αλλά με ποιους τρώμε και με ποιους πίνουμε. Ο γενναίος, περί σοφίαν και φιλίαν μάλιστα γίγνεται, ών το μέν θνητόν αγαθόν, το δέ αθάνατο. “Ο ανώτερος άνθρωπος επιδιώκει πάντοτε την σοφία και την φιλία, εξ αυτών το μεν είναι θνητό αγαθό το δε αθάνατο.” -Η φιλία περιχορεύει την οικουμένη κηρύττουσα δή πάσιν ημίν εγείρεσθαι επι τον μακαρισμόν. “Η φιλία σέρνει τον χορό ολόγυρα στην οικουμένη καλώντας μας να ξυπνήσουμε για χάρη της ευτυχίας.” Η κομβική σημασία της φιλίας στην επικούρεια φιλοσοφία, είναι κάτι παραπάνω από εμφανής στα παραπάνω παραθέματα από τις Επικούρειες Δόξες, που μας διέσωσε ο Διογένης ο Λαέρτιος και την Επικούρου προσφώνηση. Ο μακάριος βίος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την απόκτηση φίλων γιατί αυτό πάνω από όλα εξασφαλίζει το αγαθό της ασφάλειας, συμβάλλει στην αταραξία της ψυχής εξασφαλίζοντας διαρκή και σταθερή ηδονή ενώ προσφέρει στήριγμα και παρηγοριά στις δυσκολίες της ζωής, την αρρώστια και τον πόνο καθιστώντας το δεινό ευεκκαρτέριτον. Η φιλία κατά τον Επίκουρο έχει σαφώς ανταποδοτικά ωφέλιμο υπόβαθρο. Το όφελος για τους φίλους, δεν έχει κανένα στοιχείο εκμετάλλευσης του άλλου και είναι απόλυτα ανταποδοτικός. «Αυτοί δε δήπου λέγουσιν ως το εύ ποείν ήδιόν εστι του εύ πασχειν.» “ Ότι ούδ΄ηδέως ζήν εστι κατ΄Επίκουρον.” όπως μας διασώζει ο Πλούταρχος που κάθε άλλο παρά συμπαθεί τον Επίκουρο. Άλλωστε η Φιλία πέρα από το όφελος αλλήλων κίνητρο, για τους επικούρειους αποτελεί από μόνη της Αρετή και σκοπό της ζωής και θεμελιώδες συστατικό της φιλοσοφίας τους. Οι επικούρειοι προβιβάζουν την φιλία σε Αρετή ισάξια των τεσσάρων λοιπών παραδοσιακών αρχαιοελληνικών Αρετών δηλαδή της φρόνησης, της εγκράτειας, της ανδρείας και της δικαιοσύνης. Βέβαια ο Επίκουρος συνιστά και στην επιδίωξη της φιλίας, την επιβολή της φρόνησης. Δεν προκρίνει ούτε αυτούς που ρέπουν στην επιφανειακή χωρίς προϋποθέσεις φιλία, ούτε τους πολύ δύσκολους και καχύποπτους. Αξίζει όμως κανείς να τολμά να διακινδυνεύει πράγματα, προκειμένου να αποκτήσει φίλους. Θα πρέπει εκείνος πρώτος να τείνει το χέρι και εκείνος πρώτος να προσφέρει την φιλία και την βοήθειά του προκειμένου να κερδίσει την φιλία του άλλου. Ο Επίκουρος μας συμβουλεύει να προσέχουμε, να μην εκμεταλλευόμαστε τους φίλους μας, να μην επιτρέπουμε αν μας εκμεταλλεύονται, αλλά και να προσβλέπουμε στην βοήθειά τους όταν χρειαστεί δίνοντάς τους την χαρά της προσφοράς και την αίσθηση ότι αποτελούν σημαντικό κομμάτι της ζωής μας. Εάν δεν καταφέρουμε να κρατήσουμε το μέτρο, την τόσο πολύτιμη “μέση οδό”τότε δεν υπάρχει φιλία και διαστρέφεται σε κάτι χυδαία ωφελιμιστική σχέση. Το μεγαλύτερο άλλωστε κέρδος στην επικούρεια φιλία και βασικό στοιχείο της νέας κοινωνικής συνοχής που ο Επίκουρος προσπαθεί να οικοδομήσει σε μια εποχή κοινωνικής αποσάθρωσης, τόσο όμοιας με την δική μας, είναι το αίσθημα της δύναμης, που μας δίνει η θεώρηση, ότι οι φίλοι μας θα προστρέξουν στα δύσκολα και όχι τόσο αυτή καθ’ αυτή η βοήθεια που θα μας προσφέρουν. Είναι επίσης το αίσθημα ότι και εμείς αποτελούμε σημαντικά πρόσωπα στην ζωή άλλων ανθρώπων. Ο επικούρειος του διαλόγου στο έργο De finibus του Κικέρωνα Τορκουάτος, αφού αναφερθεί στην σπουδαιότητα της φιλίας στην Επικουρική Σχολή συνεχίζει ως εξής: “ Όπως η αρετή έτσι και η φιλία δεν μπορεί να χωριστεί από την ηδονή. Επειδή η μοναξιά και η ζωή χωρίς φίλους είναι γεμάτη επιβουλές και κινδύνους, η ίδια η λογική υπαγορεύει να εφοδιαστούμε με φιλίες. Εάν τις αποχτήσουμε, ο νους αισθάνεται ασφάλεια. Κι όπως η εχθρότητα, ο φθόνος και η περιφρόνηση αντιμάχονται την ηδονή, έτσι και οι φιλίες είναι η πιο πιστές εγγυήτριες και γεννήτρες ηδονής τόσο για εμάς τους ίδιους όσο και για τους φίλους.” Ο επικούρειος όμως στοχασμός επεκτείνεται πέρα από το άτομο και γίνεται ανταποδοτικός αλτρουισμός, γιατί είναι προς όφελος όλων, να εκτιμούμε ο ένας τα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες του άλλου και να συνεργαζόμαστε στο κοινό ταξίδι στην ευδαιμονία. Για τους επικούρειους λοιπόν ο αλτρουισμός είναι προέκταση του ατομισμού και όχι αντίθετη έννοια όπως έχει επικρατήσει σήμερα να θεωρείται. Η φιλία έτσι γίνεται όχημα που οδηγεί από την επιδίωξη της ατομικής στην επιδίωξη της συλλογικής μακαριότητας και ευδαιμονίας. Ο Επίκουρος θεωρούσε την Ηδονή σαν αρχή και σκοπό της ευδαιμονίας. Την θεωρούσε σαν πρωταρχικό και συγγενικό αγαθό με τη φύση μας, γιατί μας απαλλάσσει από τον πόνο, την αγωνία, τις λύπες και τους φόβους. Θέτοντας όμως την ηδονή σαν σκοπό της ζωής, δεν εννοούσε τις ηδονές των ασώτων και τις συνηθισμένες απολαύσεις που αναζητούν οι περισσότεροι με τα μεθύσια και τα ξεφαντώματα. Αυτό είναι Ελευθεριότητα δεν είναι ηδονή. Κυρίως εννοούσε την αποφυγή του πόνου –χάσιμο ενέργειας-, συνέπεια της νηφάλιας λογικής, διώχνοντας κάθε φόβο και διαλύοντας φαντασιώσεις που του φέρνουν ταραχή και τον απομακρύνουν από την ευδαιμονία της ζωής – πρόσθεση ενέργειας. Όταν ο άνθρωπος απαλλάσσεται από αυτά τα δεινά τότε είναι πραγματικά ευτυχισμένος. Τόνιζε δε ότι πραγματικός πλούτος είναι να αρκούμαστε στα λίγα, γιατί αυτά ποτέ δε λείπουν από κανέναν, ενώ τα πολλά είναι και δυσκολοαπόκτητα και δημιουργούν προβλήματα και πόνο -απώλεια ενέργειας. «Φέρτε μου λίγο νερό και λίγο ψωμί και συναγωνίζομαι και τον Δία σε ευδαιμονία» Έλεγε και ξανάλεγε ο μεγάλος φιλόσοφος, που όσοι τον γνώρισαν στη συνείδησή τους, τον αγάπησαν και δεν τον αποχωρίστηκαν ποτέ! Ο Επίκουρος γεννήθηκε το 341-271 π.Χ. στην αθηναϊκή αποικία της Σάμου, «Επίκουρος Νεοκλέους και Χαιρεστράτης, Αθηναίος, των δήμων Γαργήττιος, γένους του των Φιλαϊδών… κληρουχησάντων Αθηναίων την Σάμον εκείθι τραφήναι» – Διογένης Λαέρτιος 10,1. Ίδρυσε την πρώτη του φιλοσοφική σχολή στην Μυτιλήνη και την Λάμψακο πριν μεταφερθεί στην Αθήνα περί τα 306 π.κ.ε.. Κατά την 118-3 Ολυμπιάδα (306) ο Επίκουρος σε ηλικία 36 ετών εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, αγόρασε ένα μικρό κήπο αντί των 80 μνων, όπως μας αναφέρει ο Διογένης Λαέρτιος, μεταξύ της πόλης και της Ακαδημίας. Εκεί ίδρυσε σχολή και δίδαξε το δικό του φιλοσοφικό σύστημα. Η σχολή ονομάστηκε Κήπος. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα ο Κήπος του Επίκουρου απέκτησε μεγάλη φήμη, με αποτέλεσμα οι οπαδοί της φιλοσοφίας του να αποκαλούνται «οι εκ του Κήπου». Στην εξάπλωση της Επικούρειας διδασκαλίας από τη μια συνετέλεσε η αγάπη του Επίκουρου προς τους μαθητές του και ο μειλίχιος χαρακτήρας του, και από την άλλη το πρακτικό πνεύμα της ηθικής του διδασκαλίας, που αποτελούσε όαση στη γεμάτη φαινόμενα διαφθοράς ταραγμένη ελληνική κοινωνία, μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου του Μακεδόνα και τις πολεμικές διαμάχες των διαδόχων του. Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι στον Κήπο επιτρέπονταν να εισέλθουν και να παρακολουθήσουν μαθήματα οι πάντες, δηλαδή άνθρωποι κάθε ηλικίας, οποιασδήποτε κοινωνικής θέσης (ακόμα και δούλοι), κάθε οικονομικής κατάστασης ή μόρφωσης, και ανεξαρτήτως φύλου. Τη γυναίκα παρ’ όλη τη χαμηλή της θέση στην αθηναϊκή κοινωνία, ο Επίκουρος την τίμησε μέσα στον Κήπο. Μαζί με άνδρες φιλοσοφούσαν και αρκετές γυναίκες. Αυτό μάλιστα αποτελεί αποκλειστική πρωτοτυπία του Κήπου. Ο Επίκουρος ήταν ο πρώτος που είδε ισότιμα με τον άνδρα την γυναίκα. Ο Επίκουρος Αθηναίος φιλόσοφος είναι γνωστός στις πλατιές μάζες για την ισότητα των δύο φύλων, καθώς και για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Για την στάση του αυτή όμως, όπως ήταν φυσικό κατηγορήθηκε και διώχθηκε. Ο βιογράφος του Επίκουρου Διογένης Λαέρτιος για να αποδείξει την ακεραιότητα και την αρετή του παραθέτει τις παρακάτω αποδείξεις: Πρώτον ότι η πατρίδα του αναγνώρισε τις ευεργεσίες του και τον τίμησε με χάλκινους ανδριάντες, και δεύτερον ότι το πλήθος των μαθητών του ήταν τεράστιο, και όσοι έρχονταν σ’ αυτόν έμεναν γοητευμένοι και δεν τον πρόδιδαν ποτέ. Αφού δίδαξε στους μαθητές του και τους φίλους του ο Επίκουρος επί 36 χρόνια στον Κήπο, πέθανε στην Αθήνα κατά την 127-3 Ολυμπιάδα (το 270 π.x.), σε ηλικία 72 ετών μετά από αφόρητους πόνους, τους οποίους υπέμενε επί δεκατέσσερις ημέρες με μεγάλη καρτερία. Την τελευταία μέρα της ζωής του μέσα σε φρικτούς πόνους γράφει στον νεανικό του φίλο Ιδομενέα ζητώντας να αναλάβει εκείνος πλέον την φροντίδα των παιδιών του πεθαμένου φίλου τους Μητρόδωρου. Ο Διογένης Λαέρτιος αναφέρει: “Μάρτυρες της αξεπέραστης καλοσύνης του ανθρώπου αυτού προς τους πάντες, είναι τόσο η ίδια του η πατρίδα που τον τίμησε με ορειχάλκινους ανδριάντες, όσο και οι φίλοι του, τόσο πολυάριθμοι σε όλες τις πόλεις που είναι αδύνατο να μετρηθούν, αλλά και όσοι τον γνώρισαν προσωπικά και γοητεύτηκαν από τις σειρήνες της διδασκαλίας του.” Και ο Δημόκριτος ο Αβδηρίτης που του ενέπνευσε την ατομική θεωρία έγραψε θαρρείς για αυτόν το παρακάτω απόφθεγμα: «Σοφώ ανδρί πάσα γή βατή. Αγαθής γαρ ψυχής πατρίς ο ξύμπαςκόσμος». Ο Επίκουρος χώριζε τη φιλοσοφία του σε τρία μέρη α) Κανονική ή περί κριτηρίου (θεωρία της γνώσης), β) Φυσική (υλιστική φιλοσοφία), γ) Ηθική (τρόπος ζωής). Την κανονική ή λογική φιλοσοφία, που την θεωρούσε επιστήμη της γνώσης, συνήθως την δίδασκε μαζί με τη φυσική. Τα κατέτασσε μάλιστα μ’ αυτή τη σειρά, έτσι ώστε η λογική να χρησιμεύει ως εισαγωγή στη φυσική και στη συνέχεια οι δύο αυτές να βοηθούν στην κατανόηση της ηθικής, που ήταν και η κύρια διδασκαλία. Το ύψιστο αγαθό για τον Επίκουρο είναι ίδια η ζωή, η ζωή πάνω στη γη, γιατί άλλη δεν υπάρχει. Η ευτυχισμένη ζωή θεμέλιο της οποίας είναι η γαλήνη της ψυχής, η αταραξία, όπως έλεγε, και η μετρημένη απόλαυση των αγαθών. Ο Επίκουρος στήριξε τη Φυσική του θεωρία στον Δημόκριτο «ατομική Θεωρία». Θεμελιώδεις αρχές της επικούρειας φυσικής είναι ότι τίποτε δεν δημιουργείται από το τίποτα (Ουδέν γίγνεται εκ του μη όντος), καθώς και ότι κανένα πράγμα κατά τη διάλυσή του δεν καταλήγει στην πλήρη ανυπαρξία (αρχή της διατήρησης της ύλης). Στόχος της διδασκαλίας του Επίκουρου ήταν να χαρίσει στους ανθρώπους μια καινούργια ελευθερία, όχι πολιτική ή κοινωνική, αλλά ατομική ελευθερία. Δηλαδή, να τους απελευθερώσει από τους φόβους και τις ανησυχίες τους να τους κάνει αυτάρκεις και ικανούς να κατακτήσουν την ψυχική γαλήνη. Σκοπός του Βίου είναι η «Ηδονή», καθώς και η αποφυγή των σωματικών παθών. Κύριο μέσο για την επίτευξή της θεωρείται η Φρόνηση, η οποία εγγυάται ότι δεν θα υπάρχει κατακυρίευση της απόλαυσης. Ο Επίκουρος θεωρούσε την πνευματική ηδονή πολύ πιο σημαντική από τη σωματική. Ο νους όχι μόνο μοιράζεται τις ηδονικές αισθήσεις του σώματος τη στιγμή που τις βιώνει, αλλά αντλεί ευχαρίστηση από την ανάμνηση περασμένων ηδονών και την προσδοκία μελλοντικών. Η πνευματική ηδονή μπορεί να υπερκεράσει τον σωματικό πόνο. Ο νους μπορεί να προσβληθεί από μη αναγκαίες επιθυμίες, κυρίως την επιθυμία για πλούτη (φιλαργυρία), και την επιθυμία για δύναμη ή για εξουσία και δόξα (φιλοδοξία). Και οι δύο δεν έχουν όριο. Είναι αδύνατον να ικανοποιηθούν, άρα συνεπάγονται πόνο και επομένως πρέπει να εξαλειφθούν. Εξ ου και η δήλωση του Επίκουρου “η φτώχια, αν μετρηθεί με βάση τον φυσικό σκοπό της ζωής, είναι μεγάλος πλούτος, ενώ τα αμέτρητα πλούτη σημαίνουν μεγάλη φτώχια”. Επίσης έλεγε: “φτώχια δεν είναι να έχεις λίγα αλλά να λαχταράς περισσότερα». και η συμβουλή του προς τον Ιδομενέα: «Αν θες να κάνεις πλούσιο τον Πυθοκλή, μη του δίνεις περισσότερα χρήματα, περιόρισε τις επιθυμίες του». Επίσης, ο Επίκουρος συμβούλευε τους μαθητές του να απέχουν από τη δημόσια ζωή (να μείνουν στην αφάνεια) και κατ’ επέκταση την πολιτική (Λάθε βιώσας), γιατί η συμμετοχή με τα κοινά, θα προκαλέσει συμβιβασμούς και αντιπαλότητα, με αποτέλεσμα να τους πληγώσει και κατά συνέπεια να χάσουν την ηρεμία τους και την αταραξία τους. Βέβαια ο δάσκαλος είπε ότι αν κάποιος καίγεται από την επιθυμία ν’ ασχοληθεί με τα πολιτικά δρώμενα, τότε να το κάνει, γιατί ο πόνος της στέρησης θα είναι μεγαλύτερος από αυτόν της ενασχόλησης. Ο Διογένης Λαέρτιος ισχυρίζεται πώς όλα όσα αρνητικά λέχθηκαν για τον Επίκουρο ήταν συκοφαντίες, διότι ήταν άνθρωπος απλός και λιτός, δεν έπινε, δεν ανακατευόταν στην πολιτική, αγαπούσε την πατρίδα του και δεν φοβόταν τους θεούς. Ο Πλούταρχος αναφέρει πως ο Επίκουρος τιμούσε τον Δημόκριτο, γιατί είχε αγγίξει πριν από τον ίδιο την ορθή γνώση, και ότι το σύνολο της διδασκαλίας του είχε ονομαστεί Δημοκρίτειο, επειδή ο Δημόκριτος βρήκε τις πρώτες αρχές της φυσικής φιλοσοφίας. Ο ιδρυτής του Κήπου, Επίκουρος, θεωρούσε πως η θεωρητική ενασχόληση δεν είχε σκοπό την αύξηση των γνώσεων αλλά την εξυπηρέτηση της ευδαίμονος ζωής. Ευδαίμων ζωή δεν είναι η θεωρητικά ενάρετη ζωή αλλά εκείνη που συνεπάγεται μείωση του πόνου, κατασίγαση της ανησυχίας και της ταραχής και γαλήνευση της ψυχής. Οι απόψεις του Επίκουρου για την ψυχή και ξεχωριστά για την μελλοντική της τύχη έκαναν βαθιά εντύπωση στη μορφωμένη τάξη του ελληνορωμαϊκού κόσμου, χαιρετίστηκαν με ανακούφιση σαν η τελευταία λέξη της επιστήμης. Ο Ρωμαίος πατρίκιος, ο Τίτος Λουκρήτιος Κάρος έψαλε με θέρμη τα διδάγματα του Έλληνα σοφού, του πρώτου θνητού που τόλμησε ν’ αντικρίσει το μυστήριο της σκοτεινής και απειλητικής θρησκείας και έμαθε τους ανθρώπους να μη φοβούνται τους θεούς και να καταφρονούν το θάνατο. Ο Επίκουρος ήταν γόνιμος συγγραφέας. Ο Διογένης Λαέρτιος αναφέρει σαράντα ένα τίτλους, των καλύτερων βιβλίων του Επίκουρου, με κυριότερο το «Περί φύσεως», που περιελάμβανε 37 βιβλία. Επίσης αναφέρει πως τα συγγράμματά του κάλυπταν τριακόσιους κυλίνδρους και ότι ξεπέρασε κατά πολύ όλους τους προηγούμενους συγγραφείς. Τις πληροφορίες που αφορούν τις λεπτομέρειες της θεωρίας του Επίκουρου, τις αντλούμε σε μεγάλο βαθμό από δευτερεύουσες πηγές, επειδή τα έργα του χάθηκαν εξ αιτίας της αντίθεσής του με τον χριστιανισμό και την κάθε είδους εξουσία. Η πιο σημαντική από αυτές είναι ο ρωμαίος ποιητής Λουκρήτιος, που έγραψε δύο αιώνες μετά τον Επίκουρο το ποίημά του De rerum natura (Για τη φύση των πραγμάτων). Ένα μεγαλόπνοο έργο, που γράφτηκε πριν από την Αινειάδα και τη συναγωνίζεται ως λογοτεχνικό αριστούργημα. Τα έξι βιβλία του ποιήματος εκθέτουν με πολλές λεπτομέρειες τα επικούρεια επιχειρήματα που αφορούν τα βασικά συστατικά των πραγμάτων, την κίνηση των ατόμων, τη δομή του σώματος και του νου, τις αιτίες και τη φύση της αίσθησης και της σκέψης, την ανάπτυξη του ανθρώπινου πολιτισμού και τα φυσικά φαινόμενα.Βασικές Αρχές της Φιλοσοφίας του Επίκουρου - Τίποτα δεν δημιουργείται εκ του μη όντως. - Τα πάντα είναι δομημένα από άφθαρτα άτομα. - Τα αντικείμενα γίνονται αντιληπτά σ`εμάς επειδή εκπέμπουν εικόνες διαμέσου του παρεμβαλλόμενου διαστήματος. - Υπάρχουν άπειροι κόσμοι διαφορετικοί και όμοιοι με τον δικό μας στο αχανές σύμπαν. - Η φύση αυτού που αποκαλούμε «ψυχή» είναι εντέλει μια σωματική οντότητα, που δεν επιβιώνει μετά τον θάνατο μας εφόσον διασπάται στα δομικά της στοιχεία (άτομα) τα οποία διασκορπίζονται. - Δεν υπάρχει Θεία Πρόνοια, οι Κόσμοι δημιουργήθηκαν από την χαοτική μη κατευθυνόμενη κίνηση ατόμων. - Οι Θεοί δεν επεμβαίνουν στον Κόσμο, δεν μας ανταμείβουν για τις λατρείες μας ούτε μας τιμωρούν για τις πράξεις μας, τους είμαστε αδιάφοροι. Το αντίθετο θα ήταν ασύμβατο με την ζωή αταραξίας και ευτυχίας που απολαμβάνουν. Γι’ αυτούς είναι σαν να μην υπάρχουμε. Στο De Rerum Natura (για τη φύση των πραγμάτων), ένα ποιητικό έργο γραμμένο πριν από σχεδόν 2.000 χρόνια, ο Ρωμαίος Λουκρήτιος λέει για τον Επίκουρο. Καθώς η ανθρωπότητα χαμένη Σ’ ολη τη γης κοίτωταν νικημένη Εμπρός στα μάτια ολονών, απ’ τη Θρησκεία-που Την κεφαλή επρόβαλε μέσα απ’ τους ουρανούς Σκιάζοντας με την όψης της, της φρίκης, τους θνητούς Ένας Έλληνας ήταν αυτός που πρώτος τόλμησε ν’ αψηφήσει Και σήκωσε μάτια θνητά τον τρόμο ν’ αντικρύσει Αυτόν π’ ούτε η δόξα των Θεών, μήδε η βοή του κεραυνού, Μήτε τ’ αστροπελέκι του ανταριασμένου ουρανού Τον’ εταπείνωνε μα τον τσινούσε με μήνιν πυρωμένη η ατρόμητη καρδιά του να είναι η πρώτη που οργισμένη Τις πύλες που είχαν μανταλώσει αυτοί της Φύσης της αρχαίας να τσακίσει. Το υπέρτατο αγαθό λοιπόν στην επικούρεια ηθική είναι η ευτυχισμένη ζωή και μπορεί να επιτευχθεί εύκολα ακολουθώντας ένα σύστημα επιλογών και αποφυγών. «Για κάθε σου επιθυμία πρέπει να θέτεις το ερώτημα: τι θα μου συμβεί αν γίνει αυτό που επιθυμώ; Και τι αν δεν γίνει;» «Είναι αδύνατο να ζήσεις ηδονικά, αν η ζωή σου δεν έχει φρόνηση, ομορφιά και δικαιοσύνη` κι είναι αδύνατο να`χει η ζωή σου ομορφιά, δικαιοσύνη και φρόνηση, αν δεν έχει και χαρά. Όποιος δεν τα διαθέτει αυτά δεν μπορεί να ζει ευτυχισμένα» Το να αρκείται κανείς σ`αυτά που έχει, το θεωρώ πολύ σπουδαίο αγαθό: όχι για να αρκούμαστε σώνει και καλά στα λίγα, αλλά για να αρκούμαστε στα λίγα όταν λείπουν τα πολλά, με την γνήσια πεποίθηση ότι την πολυτέλεια την απολαμβάνουν πολύ καλύτερα οι άνθρωποι που δεν την έχουν ανάγκη… μας προετοιμάζει να σταθούμε άφοβοι μπροστά στα παιχνίδια της τύχης.» Ο μεγαλύτερος καταστροφέας της ευτυχίας κατά τον Επίκουρο είναι το άγχος για το μέλλον, ειδικά ο φόβος των Θεών και του Θανάτου. Εάν κάποιος μπορέσει να εξορίσει τον φόβο για το μέλλον και να αντιμετωπίσει το μέλλον με την πεποίθηση ότι η επιθυμίες του θα ικανοποιηθούν, τότε μπορεί να επιτύχει την αταραξία! Την πιο αξιοζήλευτη κατάστασή που μπορεί να φτάσει κανείς. Γνωστή είναι η τετραφάρμακος, δηλαδή οι τέσσερις «αρχές» που πρόβαλλε ο Επίκουρος: «Άφοβον ο θεός, ανύποπτον ο θάνατος και ταγαθόν μεν εύκτητον, το δε δεινόν ευκαρτέρητον.» – Φιλόδημος (επικούρειος φιλόσοφος) και σε νεοελληνική απόδοση. Ο θεός δεν είναι για φόβο (διότι ο Ενεργοποιημένος Άνθρωπος είναι ανώτερος από κάθε θεό), ο θάνατος δεν προκαλεί ανησυχία (διότι μπορεί να ξεγελαστεί, αν γίνει φίλος) και το καλό (ό,τι πραγματικά χρειαζόμαστε και είναι σημαντικό) εύκολα αποκτιέται, το δε κακό αντέχεται (ό,τι μας κάνει να υποφέρουμε, εύκολα μπορούμε να το αντέξουμε). Τὸ φρικωδέστατον οὖν τῶν κακῶν ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς͵ ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν͵ ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν͵ ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ͵ τόθ΄ ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. οὔτε οὖν πρὸς τοὺς ζῶντάς ἐστιν οὔτε πρὸς τοὺς τετελευτηκότας͵ ἐπειδήπερ περὶ οὓς μὲν οὐκ ἔστιν͵ οἳ δ΄ οὐκέτι εἰσίν. “Το πιο φοβερό από τα κακά, ο θάνατος, δεν είναι τίποτε για εμάς – στον βαθμό που όσο υπάρχουμε, δεν είναι παρών· κι όταν πάλι είναι παρών εκείνος, τότε δεν υπάρχουμε εμείς. Άρα ο θάνατος δεν υπάρχει ούτε για τους ζωντανούς ούτε για τους πεθαμένους – εφόσον για τους πρώτους δεν υπάρχει, ενώ οι άλλοι δεν υπάρχουν πια.” Ο Επίκουρος έγραφε πως δεν συμπαθεί την λατρεία και τις αντιλήψεις των Ελλήνων περί των αρχαίων θεών, η φιλοσοφία του είναι γνήσιος ελληνικός πολιτισμός. Ο Επίκουρος γράφει: «εγώ όσα πράγματα γνωρίζω, το πλήθος τα αποδοκιμάζει, κι όσα το πλήθος επιδοκιμάζει, εγώ δεν τα γνωρίζω καθόλου» Η Φιλοσοφία του Επίκουρου απλώθηκε σε όλο τον ελληνικό και ρωμαϊκό κόσμο και έδωσε Δύναμη Ψυχής σε αμέτρητους ανθρώπους ως το τέλος των αρχαίων χρόνων. Ομάδες από Επικούρειους υπήρχαν σε πολλές πόλεις και τα βιβλία τους έβρισκαν παντού φίλους. Δυστυχώς με την έλευση του Μεσαίωνα ο Επικουρισμός παρήκμασε και σχεδόν όλα τα γραπτά του Επίκουρου καταστράφηκαν από τις Χριστιανικές ορδές γιατί οι ιδέες του θεωρήθηκαν αιρετικές…! Έτσι είναι, όταν έρχεται η νύχτα με τα σκοτάδια της το φως αποχωρεί. Ο Επικούρεια φιλοσοφία έγινε γνωστή τον μεσαίωνα μέσω του Κικέρωνα και των πατέρων της Εκκλησίας που με την αρνητική τους στάση και την πολεμική εναντίον του Επίκουρου. Ειδικότερα τον Μεσαίωνα και τα πρώτα χρόνια της Αναγέννησης το να είναι κάποιος Επικούρειος σήμαινε ότι απέρριπτε την θεία πρόνοια και την αθανασία της ψυχής. Πρέπει να σημειώσουμε ακόμη ότι και ο Βολτέρος μίλησε με μεγάλη συμπάθεια για την Επικούρεια φιλοσοφία, αφού είπε τα εξής: «Ο Επίκουρος υπήρξε για την εποχή του μέγας άνθρωπος. Είδε εκείνο το οποίο ο Καρτέσιος έθετε υπό αμφισβήτηση, αλλά το δέχθηκε ο Γκασσεντί και το απέδειξε ο Νεύτων, ότι δηλαδή δεν μπορεί να υπάρχει κίνηση αν δεν υπάρχει κενός χώρος». Ο μεγάλος ποιητής της Ρώμης Λουκρίτιος τον αποθεώνει. Είναι, λέει ο Επίκουρος, ο πρώτος Έλλην που κοίταξε κατάματα τον ουρανό χωρίς φόβο, δίδαξε στους ανθρώπους την αληθινή ουσία των πραγμάτων και τους λύτρωσε από το άγχος που είχαν σπείρει στα στήθη τους οι μύθοι. Εσένα στολίδι του γένους των Ελλήνων, που πρώτος μπόρεσες να υψώσεις φως λαμπρό μες σε φρικτά σκοτάδια και φανέρωσες τις χάρες της ζωής, εσένα ακολουθώ, και στα δικά σου χνάρια πάνω τα πόδια μου πατούν, όχι για να σε πραβγώ, αλλά από αγάπη και πόθο να σε μιμηθώ. [Εγκώμιο για τον Επίκουρο. Λουκρήτιος (ΙΙΙ. 1-6)] Ο Σενέκας, μολονότι στωικός, τελειώνει τις περισσότερες από τις «Ηθικές επιστολές» του με ένα επικούρειο γνωμικό. Ο σκεπτικός Σέξτος Εμπειρικός, που ένιωθε ότι βρισκόταν πιο κοντά στην Επικούρεια φιλοσοφία από ότι στις άλλες δογματικές φιλοσοφικές σχολές, πρόσφερε ένα χρήσιμο συμπλήρωμα στην γνώση μας για τον επικούρειο εμπειρισμό. Ανακεφαλαιώνοντας, η ευτυχία έγκειται στην ηρεμία του νου. Οι πρωταρχικές προϋποθέσεις για την πνευματική γαλήνη είναι ο περιορισμός των επιθυμιών και η αποδέσμευση από τα πλούτη και τις τιμές και μια ακλόνητη, δύναμη, αυτοπεποίθηση, αφοβία, όσον αφορά τους θεούς, τον πόνο και τον θάνατο. Επίκουρος ΠΗΓΗ http://www.terrapapers.com/?p=2616